La Luna

Τελικα ποσο χαλαρωτικο μπορει να ειναι μετα τη δουλεια να περπατας στους δρομους της μισοαδειας πολης? Λατρευω αυτους που πηγαν διακοπες λατρευω τις απεργιες ,λιγοτερα καυσιμα λιγοτερη φασαρια στους δρομους
"We were walking - we were talking
We were laughing about the state of our lives"
Και γυρνας στο σπιτι σου και βαριεσαι το πολυαναμενομενο ρεπο ερχεται την επομενη μερα και ο προγραμματισμος σου δεν υπαρχει ... Τι με χτυπησε καλοκαιριατικα σκεφτεσαι και καλεις ενισχυσεις... Εκεινες οι ευλογημενες κινητες συσκευες ... ξερεις αυτες με τα νουμερακια ...
"Ελα ρε βαριεμαι.... ελα απο δω... εεεε? " ( τα ματακια δεν πιανουν απ το τηλεφωνο ... επρεπε να δοκιμασω τη βιντεο κληση )
Και η αμεσως επομενη σκεψη σε τρομοκρατει .... "Μ αρεσει που καλω κοσμο και εδω μεσα δεν χωρας να πεταξεις μπλουζακι στο πατωμα" Τεσταρεις τα αντανακλαστικα σου και μαζευεις τα παντα σε χρονο ρεκορ , πριν σε παρει τηλεφωνο ενας απ τους υστερικους φιλους σου να σε βρισει γιατι εχει φασαριες στο δρομο ... Εγω τι φταιω αναρωτιεσαι και δεν βγαζεις ακρη ...
"The light of la luna"
Φτανει μεσα στη συγχιση οπως παντα ... Και αρχιζει η ανασκοπηση των τεσσαρων ( λιγοτερο ειναι αλλα δεν το κανω θεμα ) χρονων διακυβερνησης με κυβερνητη τον Ερμη ! Γιατι μαμα με γεννησες Σεπτεμβριο?
"and I don't know why I left you that day
And I don't know where you are"
Βρισκεις το χρονο να το "διασκεδασεις" με τον παραδοσιακο τροπο της παρεας , ρισκαρωντας εσκεμμενα και προσδοκομενα της ψυχικη σου ηρεμια ... Και στο τελος καταντας να καταριεσαι τη μοιρα σου που σε βοηθουσε αλλοτε ή ετσι πιστευες .... Αυτα τα up and down εξιταρουν το ενδιαφερον σου, μεχρι να φορτισει η φεγγαροπετρα στο μπαλκονι ....
"Ah la Luna la Luna
The night that we fell under the spell of the moon"
Και μετα το νερο πεφτει στο νεροχυτη διωχνοντας την παρεα που ηρθε ακαλεστη .Η λιγουρα που ακολουθει ειναι περισσοτερο προβλεψιμη απο την επαναληψη του ¨Κωνσταντινου και Ελένης". Κρατιεσαι στο υψος σου αρχικα και τελικα ενδιδεις στην αφορητη πιεση της τυροσαλατας by night και οσο η πολη κοιμαται εσυ βρισκεσαι στην ουρα του πλησιεστερου ταχυφαγειου ... δεν πεινας μονο εσυ τετοιες ωρες .... Δεν φταιω εγω αυτος φταιει με παρεσυρε....
"I remember when I met you
All the stars were hanging in mid-air"
Περπατας και τρως στο δρομο για να χωνεψεις ευκολα, υποτιθεται ... Τι παραξενη συνηθεια , λατρευεις να περπατας τη νυχτα στους δρομους ... ( ολα τα προβληματα σε μενα? )
Και το πρωι αφου ξυπνησεις με τις φωνες ... καλα το ξυπνητηρι ποτε χτυπησε?
Ετοιμαζεσαι να επισκεφτεις τη γκαρσονα φιλη σου ... θες να στηριξεις το σκληρα εργαζομενο... Να θυμηθω να αιτηθω να παρει βαρεα!
Το μεσημερι σε βρισκει ακομα στο κεντρο να αναρωτιεσαι γιατι κλεινει γνωστο πολυκαταστημα .... Μα τι γινεται πια? Και η πολιτικη σου ανησυχια ισχυροποιειται μεταξυ star club και cheezy cream deluxe υπο τη μουσικη υποκρουση του φεγγαριου
"On and on the band was playing
A song of surrender
On and on the sun would soon break thru"
Καπου στην Αιολου ερχεται στο μυαλο σου η ανυπαρκτη καταγωγη σου απο τη Σμυρνη και τις μαγισσες της και αρχιζεις να καταριεσαι την ανευθυνη φιλη σου που για αλλη μια φορα δεν φορτισε το κινητο της και περιμενεις τσολιας στα ανακτορα να τη βρεις στο δρομο...
Καπου στο τελος του απογευματος αφου την εχεις βρει ευκολοτερα απ οτι νομιζες γυρνας προς το σπιτι με το γεματο με αλλοδαπους , οπου γης και πατρις , τρολλει της γραμμης 5.
Ουφ κουραστηκα La luna