Εγώ χρυσόσκονη πουλούσα κι όλο έφευγα για αλλού ...

*Συνίσταται η ανάγνωση  του κειμένου υπό τη παραπάνω μουσική υπόκρουση κι αν βγάλεις άκρη σφύρα μου !

Είμαι παράξενο φυτό ανθίζω υπό συνθήκες ... Δέχομαι τον ήλιο σπάνια και αρνούμαι να φωτοσυνθέσω από πείσμα και από ανάγκη να διαφέρω ... Αναπνέω όμως ή τουλάχιστον κάνω μια απελπισμένη προσπάθεια..  Δεν χρειάζομαι νερό ποτέ δεν χρειαζόμουν ζω με ένα είδος χρυσόσκονης , τα αποθέματα της οποίας αυξομειώνονται καθημερινά ... Έχεις δει πολλά φυτά να ανθίζουν σαν  εμένα; χα δεν με ξέρεις ... φαντάζεσαι γιατί ;;; γιατί δεν με ξέρω κι εγώ ..
Το πρωί η χρυσόσκονη είχε πλημμυρίσει το πάτωμα το ρεζερβουάρ ήταν πλήρες ξεχείλιζε ... που το αποδίδω; Στην επιστροφή της Μάγια Τσόκλη στα ονειρικά μου  μονοπάτια ... Παλιότερα έντυνα τον εαυτό μου εκδρομικά και τον έστελνα σε πιθανούς και απίθανους προορισμούς .. τελευταία το είχα ξεπεράσει.. Το είχα ξεπεράσει ;; Μπα ... η Μάγια Τσόκλη κουράστηκε πέρα δώθε κάθε βράδυ ... Χτες επέστρεψε θριαμβευτικά ... Μου άφησε μια γενναία ποσότητα πρώτης ύλης και χάθηκε μέσα στα βουνά της Μόντορ παίρνοντας μαζί και όλα τα Τρολ ... Δεν χρειάζεται να πω ότι όταν παίζω εγώ δεν εμφανίζεται καν ο πρωταγωνιστής ( τι είναι ο Φρόντο Μπαγκινς μπροστά μου ... ). Παρεμπιπτόντως άνετα θα μπορούσα να είμαι χόμπιτ ! Πετώ από πάνω μου τα λούσα !
Η ενέργειά μου ήταν στα πικ να φανταστείς πήγα στη δουλειά με τα πόδια ... μεγάλος άθλος για ένα άνθρωπο που σκέφτεται ένα τέταρτο να πάει στην κουζίνα και υπολογίζει σε πια στάση πρέπει να κατεβεί για να κάνει 7 βήματα λιγότερο ( μετρημένα! ) . Το θέμα  είναι ότι όταν μου περισσεύει  χρυσόσκονη πρέπει να τη δώσω σε άλλους ... Τι κι αν ο άλλος δεν τη θέλει, τι κι αν είναι χάλια  , αν δεν έχει κοιμηθεί , αν έχει "πρόβλημα" ( στα σοβαρά κάνω την πάπια ) τι κι αν ξύπνησε στραβά που λέει ο λόγος ... εγώ χρυσόσκονη πουλούσα κι όλο έφευγα γι αλλού ...
Κορδέλες και μπερδέματα ... Στολίζομαι και βγαίνω ... με εκείνη την απαίσια στολή τη μισητή την τρισάθλια την οποία σήμερα υπεραγαπούσα Overdose χρυσόσκονης είναι αυτό τι να κάνεις ... Μίλησα σε όλους ( πάντα μιλάω ) σήμερα με το παραπάνω .. έδωσα λύση  σε όλα τα προβλήματα πιθανά και απίθανα... ανακατεύτηκα σε όλες τις συζητήσεις σιγά μην έμενα κι απέξω και σχολίασα τα πάντα... Ξέρεις πόσο ενοχλητικό είναι για τους άλλους ένας παραπάνω απ ότι πρέπει χαρούμενος αναμεσά τους Αστα ένιωθα που και που σαν το alien ανάμεσα στις μούρες ... Μα τι κακή συνήθεια κι αυτή ξυπνάς το πρωί και κατεβάζεις μια μούρη μέχρι το πάτωμα ... Σιγά καλέ μου αν δεν έχεις κάτι ιδιαίτερα σοβαρό γέλα και λίγο ...
Δεν έχεις λεφτά ;;; Θες και μια κατάθλιψη και μια μελαγχολία για παρέα να κλαίτε μαζί το χαμένο Dolce Gabbana ; Να μου πεις δεν μιλάμε μόνο για DG υπάρχουν κι άλλα απαραίτητα... Ωραία και που κλαίγεσαι τι καταφέρνεις; ... Σε τέτοιες περιπτώσεις εγώ και η χρυσοσκονή μου εκνευριζόμαστε δεόντως .... Και άντε να με εκνευρίσεις εμένα εκείνη η χρυσόσκονη τι σου έφταιγε ;
Αχ, να μην ήτανε θεόρατος ο πύργος που με 'βαλαν να γινόταν να σε δω όταν έβγαινα στη σκάλα ... θα το θελα αλήθεια σου λέω γιατί αν δεν έχεις εσύ τα αποθέματα τα έχω εγώ να βοηθήσω αλλά μην προσπαθείς να με παρασύρεις στην πλευρά σου δεν θα τα καταφέρεις  ... Κι αν ήταν όλη μου η προίκα μόνο φύκια και μπιζου ( όχι ότι διαφέρει και πολύ) η χρυσόσκονη θα υπήρχε ακόμα με αυτή έμαθα να ζω και είναι αργά να αλλάξω. Οι αρνητισμοί με κούραζαν και με κουράζουν κι ας σου φαίνομαι παράξενη είμαι ...
Αλήθεια που με βρήκες ;








Υ.Γ. 1 : Το παραπάνω κείμενο αναφέρεται σε ένα λαπτοπ που πρόκειται να πάρω , έτσι ξεκίνησε με αυτό το σκοπό , τον υπερκαταναλωτισμό μου ... Το κατάλαβες και μόνος/η σου άλλωστε είμαι πάντα μέσα στο θέμα.
Υ.Γ. 2 : Η τιμή της χρυσόσκονης σεβόμενη τον καταναλωτή απορρόφησε και τις 3( ; ) αυξήσεις του ΦΠΑ και κινείται αντιστρόφως ανάλογα της τιμής του πετρελαίου




Πώς να σταματήσω τώρα ; Να φρενάρω ξαφνικά ;
( αν δεν φρενάρω θα γράψω τα απομνημονεύματά μου κι είναι νωρίς ακόμα )

Mr and Mrs Santa Claus. The legend! ( A multi-culti Christmas story ) Part B

 Το εργοστάσιο πληρούσε της απαραίτητες "Φανταστικές" προδιαγραφές ... Η πρώτη του ύλη ήταν ένα είδος νεραϊδόσκονης που μετατρέπονταν σε δώρα υπό την επίβλεψη κυρίως της Κυρίας Claus , δεν ξέρω τι έχεις ακούσει αλλά ο κύριος Claus εκτελούσε χρέη γιορτινού ντελίβερι κυρίως ...  Με την άφιξή τους  οι εργασίες στο εργοστάσιο άρχισαν να επιταχύνονται το χρονικό διάστημα ήταν περιορισμένο και οι απαιτήσεις πολλές ... Τα δώρα επιλέγονται από μια τεράστια λίστα που ανανεώνονταν μαγικά κάθε χρόνο. Μια λίστα στην οποία είχε πρόσβασή μόνο ο κύριος Claus ο οποίος διάλεγε προσεκτικά το δώρο για κάθε παιδί ξεχωριστά και προωθούσε τα τελικά αποτελέσματα στη γυναίκα του η οποία ασχολιόταν με την παραγωγή ... Η δημοσιότητα έπεφτε πάντα σε εκείνον αλλά και η κυρία Claus έπαιζε βασικό ρόλο ίσως και το βασικότερο στην όλη διαδικασία.
Οι μέρες περνούσαν γρήγορα για μας ίσως γρηγορότερα απ ότι για κείνους τα δώρα σχεδόν είχαν κατασκευαστεί και πια είχαν αναλάβει τα ξωτικά να τα πακετάρουν και να τα τοποθετήσουν στο έλκηθρο, η χωρητικότητα του οποίου ξεπερνούσε ότι μπορείς να φανταστείς. Τα ξωτικά ακολουθούσαν πάντα διαδικαστικά τις νεράιδες εκείνες ήταν στο τμήμα της παραγωγής κι αυτά στο Συσκευασίας ...  Η δουλειά τους ήταν σκληρή και χαμηλά αμειβόμενη... τι να περιμένεις εποχιακοί υπάλληλοι.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς όλα ήταν έτοιμα...  Ο Ρούντολφ και η ομάδα του ήταν σκληρά προπονημένοι , ο Άγιος Βασίλης ( εντάξει ο Santa Claus είναι άλλος μην κολλάμε σε λεπτομέρειες τώρα ) είχε πάρει τη θέση του στο έλκηθρο, τα παιχνίδια ήταν σωστά τοποθετημένα ώστε να μπορεί να τα βρει εύκολα και γύρω γύρω μια σειρά από εξαντλημένα ξωτικά ( ξέρεις τι βάρος έχει η κουζίνα της Barbie ... σε διαστάσεις masterchef; ) περιμένουν την αναχώρηση του κυριού Claus .
Η παράδοση στη Φαντασία επιβάλει πριν την αναχώρηση του αγίου , να μοιραστούν πρώτα τα δώρα των κατοίκων ...
Έξω από το εργοστάσιο του ζεύγους Claus είχαν σχηματιστεί ουρές από ώρες ... 
"Καλησπέρα σας , ο κύριος Claus συνήθιζε να τους μιλάει λίγο πριν μοιράσει τα δώρα.  Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα αγαπημένοι μου ήρωες όπως ξέρετε τίποτα δεν εξαρτάται από μας ... ζούμε στη Φαντασία και στα όνειρα κάποια στιγμή μπορεί να χαθούμε , μπορεί και όχι ... Το σημαντικό είναι να περάσουμε όσο καλύτερα γίνεται μέχρι τότε ... ξέρω ότι ζείτε μια ζωή που σας προκαθόρισαν που είστε υποχρεωμένοι να επαναλαμβάνεται συνεχώς όμως οι πινελιές είναι δικές σας. Η διαφοροποίηση είναι στο χέρι σας , το πως εσείς θα κινηθείτε μέσα στον κόσμο που βρεθήκατε , δεν μπορείτε να κάνετε πολλά αλλά και τα λίγα αρκούν. Τα Χριστούγεννα είναι η περίοδος του χρόνου που οφείλει να σας βγάλει από τα συνηθισμένα  να σας δώσει έναν έστω και επίπλαστο αέρα ελευθερίας , το έχετε ανάγκη και εσείς όπως και εγώ. Πολλοί δεν πιστεύουν στην ύπαρξή μου , εσείς όμως ξέρω ότι υπάρχω κυρίως για να παρέχω ελπίδα και να ανανεώνω να αποφορτίζω ... Τα δώρα μου δεν είανι μόνο για τα παιδιά είναι για όλους όσους έχουν έστω και μια αγνή γωνιά στην ψυχή τους , για όλου όσους μπορούν να πιστέψουν ... "
Τα δώρα που μοιράζει κάθε χρόνο δεν έχουν να κάνουν με αυτό που ζητάς πάντα ( γι αυτό για εξοχικό στη Μύκονο μην περιμένεις ) αλλά με αυτό που έχεις ανάγκη ή αυτό που θα σε ευχαριστήσει περισσότερο μακροπρόθεσμα... Τα δώρα του θα φτάσουν στα χέρια σου μέσω εκείνου με διάφορους τρόπους μπορεί να έχεις καμινάδα μπορεί όντως να υπάρχει ο Ρούντολφ ... αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι θα δεις έναν ευτραφή κύριο να πέφτει στο τζάκι σου ... Το δώρο θα το πάρεις , το δώρο που αποφάσισε για σένα , με τρόπο ιδιαί τερο και μαγικό ακριβώς το πως δεν γνωρίζω να στο πω... Είναι αυτό που λέμε το θαύμα τον Χριστουγέννων ...






Υ.Γ. 1 Ο Άγιος Βασίλης και οι γιορτές γενικότερα είναι μια ανάσα απόλαυσέ το όσο διαρκεί
Υ.Γ. 2 Ευχαριστώ για τη φιλική συμμετοχή τον Κύριο και την Κυρία Claus , τα ξωτικά , τις νεράιδες , την Κοκκινοσκουφίτσα , τη μητριά της Σταχτοπούτας , την κακιά μάγισσα , τον Χάρι Πότερ , τον γκρινιάρη , τις αδερφές Χάλιγουελ , και κυρίως εσένα που μπήκες στον κόπο να το διαβάσεις.




Χρόνια Πολλά .... Καλή χρονιά

Mr and Mrs Santa Claus. The legend! ( A multi-culti Christmas story )

Μια φορά κι ένα καιρό
Στον τρίτο όροφο μιας πολυκατοικίας στα νότια της  Φαντασίας ζούσε η οικογένεια Claus δύο συμπαθητικοί ηλικιωμένοι που έμεναν εκεί για χρόνια.  Στην Φαντασία μια χώρα που κινούνταν παράλληλα με τον κόσμο μας ο χρόνος κυλούσε με πιο αργό ρυθμό και στο τέλος του κάθε έτους ξεκινούσε ένα άλλο απόλυτα όμοιο με το προηγούμενο. Οι κάτοικοί της δεν γερνούσαν ποτέ , δεν γεννιόταν , δεν μεγάλωναν απλά εμφανίζονταν όταν εσύ κι εγώ τους πλάθαμε στα όνειρα και τις ιστορίες μας και χάνονταν όταν τους ξεχνούσαμε  ...
 Εκείνη η πολυκατοικία ήταν απ τις παλαιότερες της χώρας στο νότιο και πιο ήσυχο τμήμα της. Στο δεύτερο τα ολοκόκκινα ρούχα που ήταν απλωμένα στο μπαλκόνι υποδήλωναν την παρουσία της Κοκκινοσκουφίτσας . Μια λίγο απόμακρη μικρή που περνούσε τον περισσότερο χρόνο της στο σπίτι της γιαγιάς της στα προάστια της πόλης παρά στο διαμέρισμά της ... Στον τέταρτο η φασαρία ήταν διαρκής, φωνές και αναστάτωση σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας , η μητριά της Σταχτοπούτας έκανε πάντα αισθητή την παρουσία της . Στο ισόγειο έμενε η διαχειρίστρια και ή πιο περιζήτητη ένοικος  κάποιοι την αποκαλούσαν κακιά μάγισσα και την τοποθετούσαν σε δάσος άλλοι μητριά της Χιονάτης  ή της Ραπουνζέλ άλλοι απλά κακό πνεύμα .. Σίγουρα  ήταν γυναίκα και σίγουρα διέθετε σκοτεινές μαγικές ικανότητες ... Και στο ρετιρέ που μέχρι πρότινος έμεναν οι επτά νάνοι , τώρα μένει ο νεοεμφανιζόμενος και εξαιρετικά δημοφιλής Χάρι Πότερ. Ο πρώτος είναι πια κενός η Candy candy όταν άρχισε να σβήνεται απ τις καρδιές μας χάθηκε και από την Φαντασία...
Η κυρία Claus διατηρούσε το σπίτι της περιποιημένο και γιορτινό καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου ... αισθανόταν καλύτερα να ξέρει ότι κοιμάται έστω σε όμορφο περιβάλλον. Ξέχασα να σας πω ότι οι πρωταγωνιστές μας το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου κοιμούνται ... Ο ύπνος τους διαρκεί μήνες και εποχές ολόκληρες , η δουλειά τους ξεκινά το χειμώνα λίγο πριν τα  Χριστούγεννα και λήγει αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά. Για εσένα είναι απλά κάποιες μέρες για εκείνους είναι μια ολόκληρη ζωή ...


22 Δεκεμβρίου ώρα 11
Το ξυπνητήρι χτυπούσε επίμονα στο κομοδίνο και ο κύριος Claus άπλωσε το χέρι του να το κλείσει ... Αισθανόταν κουρασμένος αν και είχε κοιμηθεί σχεδόν ένα χρόνο εκείνος και η γυναίκα του , ίσως έφταιγε η ηλικία... Κάθε φορά βλαστημούσε την έμπνευση του ανθρώπου που τον σκέφτηκε πρώτος , "θα μπορούσε να με είχε κάνει καμιά 20αρια χρόνια νεότερο να μη με πονάει τουλάχιστον η μέση μου" . Σκούντησε την γυναίκα του απαλά και σηκώθηκε ... "Σήκω έχουμε δουλειές" ...
Η κυρία Claus ξύπνησε λίγα λεπτά αργότερα ... Ντύθηκαν βιαστικά και βγήκαν στο μπαλκόνι ... Η εμφάνισή τους μετέτρεψε αμέσως τη Φαντασία σε χώρο γιορτινό και χαρούμενο ... λαμπάκια αναβόσβηναν , στολισμένα δέντρα εμφανίστηκαν παντού , και το μέχρι πριν 5 λεπτά καταπράσινο έδαφος γέμισε από ένα παχύ και ολόλευκο στρώμα χιονιού.. Λίγο πιο κάτω ο Γκρινίαρης γλιστρούσε στο χιόνι " Μου τι δίνει όταν ξυπνάει ο Άγιος Βασίλης " .
Το μεγαλύτερο μέρος της ζωή τους το ζεύγος Claus το περνούσα αναμφίβολα σε βαθύ ύπνο στο αγαπημένο τους διαμέρισμα , το χρονικό διάστημα  όμως που ήταν ξύπνιοι μεταφέρονταν στο εργοστάσιο τους στα δυτικά της Φαντασίας το οποίο άρχιζε να λειτουργεί αμέσως μόλις εκείνοι σηκώνονταν απ το κρεβάτι τους. Παλαιότερα όλα τα παιχνίδια τα έφτιαχναν με τα χέρια τους μέχρι που ένα "νοσηρό" μυαλό σκέφτηκε το εργοστάσιο και ξυπνώντας χρόνια πριν το βρήκαν μπροστά τους... Έκτοτε είναι κομμάτι της ύπαρξή τους. Η επιχείρηση λειτουργεί κυρίως με ξωτικά και νεράιδες , οι εργασίες έχουν κατανεμηθεί άψογα και αν και το χρονικό διάστημα σου φαίνεται μικρό , όλα τα παιχνίδια που θα μοιραστούν αργότερα κατασκευάζονταν έγκαιρα . 
Λίγο πριν φύγουν απ το σπίτι τους η Κυρία Claus φρόντισε να ετοιμάσει το χώρο στον οποίο θα επέστρεφαν μόνο για να κοιμηθούν .Η μεταφορά τους στο εργοστάσιο ήταν απλή και μαγική, ικανότητα μόνο της οικοδέσποινας... Τηλεμεταφορά ... η κυρία Claus ήταν πρόγονος των αδερφών Χάλιγουελ. Έπιασε από το χέρι τον άντρα της και πριν προλάβεις να κλείσεις τα μάτια σου βρέθηκαν στο εργοστάσιο το όποιο είχε ήδη τεθεί σε πλήρη λειτουργία ...




Συνεχίζεται ...

Rocking Around The Christmas Tree

Rocking around the Christmas tree .Let the Christmas spirit ring ...

" Όλα τα λεφτά λουλούδια "

Καλημέρα/καλησπέρα/καληνύχτα

Δεν ξέρω πότε θα δημοσιευτεί αυτή η ανάρτηση έχω την τάση να αποθηκεύω και να τα θυμάμαι αργότερα άλλες φορές πάλι η ροή τη σκέψης μου με ξεπερνά και η κλασική παρορμητικότητά μου με κάνει να δημοσιεύω διάφορα παρασυρόμενη από εικόνες/σκέψεις/εμπειρίες/λόγια της στιγμής.Το παρακάτω κείμενο είχε σαν αφορμή ένα τραγούδι που άκουσα πριν από λίγο (σχετική έννοια αν το κείμενο δημοσιευτεί ένα "αιώνα" αργότερα) σε γειτονικό blog ... (όχι ότι ο Ρούντολφ που πιθανόν να ακούς τώρα είναι καλύτερο , αλλά τουλάχιστον είναι χιουμοριστικό και χαριτωμένο )

Εξηγούμαι

Στα νιάτα μου ( και τώρα νιάτο είμαι στα πολύ νιάτα μου τέλος πάντων ) πέρασα από διάφορες μουσικές φάσεις , φάσεις περισσότερο λαϊκές και περισσότερο του συρμού κι όταν λέω συρμό δεν εννοώ την γραμμή Πειραιά-Κηφισιά ,( πότε θα ανοίξει η Βικτόρια την τύχη μου ;) εννοώ εκείνη τη "λατρευτή" νοοτροπία που λέγεται μόδα . Ήταν οι συνθήκες τότε, το περιβάλλον που ζούσα και οι μουσικές επιρροές της οικογένειας εν γένει . Πόσο εύκολο θα ήταν στη επαρχία άλλωστε η επιλογή σου να ήταν κάτι διάφορο του λαϊκού;Τι είναι το λαϊκό να μου πεις; Είναι εκείνο το τραγούδι που ακούς σε συνδυασμό με αλκοόλ, που πετάς γαρύφαλλα και που η τραγουδίστρια είναι ενδεδυμένη με 40 εκατοστά ύφασμα 5000 το εκατοστό. Και πριν με δείρεται ,γιατί υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα, προφανώς δεν είναι αυτή η απόλυτη έννοια του λαϊκού , είναι όμως η έννοια με την οποία θα ασχοληθώ... 

Και φτάνω στο θέμα μου , τα προηγούμενα ήταν ένας λιτός και απέριττος πρόλογος, τα μπουζούκια ... 

Μέρος πρώτο: Ο χώρος Εκείνοι οι χώροι συνάθροισης και συν ακοής διαφόρων "επιτυχημένων" αντιπροσώπων διασταύρωσης ροντβάιλερ με καννίς . Ένα χώρος συνήθως "τεραστίων" διαστάσεων ( που να χωρέσουν οι φιλόζωοι ή να τους πω ζωόφιλους ; )  γεμάτος τραπέζια...Τραπέζια τα οποία θα   θα φιλοξενήσουν την ελίτ της μόρφωσης και της καλλιέργειας παρατάσσονται σε σειρά με πρώτα  εκείνα των very important whiskey and flowers persons , είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία των vips όπως θα κατάλαβες . Η σκηνή ( πολύ θέατρο βλέπω ) η πίστα τέλος πάντων ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο υπερυψωμένο δάπεδο έχει φτιαχτεί για να αντέχει την παρέλαση του δωδεκάποντου και να αναδεικνύει την φωνή κατά πλειοψηφία κορμάρα της αοιδού , ή τον ανδρισμό κατά πλειοψηφία τρομάρα του αοιδού.

Μέρος δεύτερο : Το προσωπικό ( οι "δεύτερης κατηγορίας" ) :  

Τα μπουζούκια που σέβονται τον εαυτό τους διαθέτουν

1 - Σκληρά εργαζόμενη λουλουδού , ή είσαι large τύπος ή δεν είσαι δεν θα πετάξεις ένα γαρύφαλλο στην κοπέλα σου που χορεύει αξιοπρεπώς πάνω στο τραπέζι ; Τα γαρύφαλλα δεν τα συμπαθούσα ποτέ να άλλος ένας λόγος .... 

2- Επιβλητικό μπουλντόγκ στην πόρτα ... Σε αυτούς τους χώρους ή έχεις μούρη και άποψη ( και ξέρεις το μπουλντόγκ με το όνομά του ) ή ρισκάρεις την είσοδο και είναι κρίμα να χάσεις το πρώτο πρόγραμμα

3 - Ιδιοκτήτη - Manager -Κολλητό της "φίρμας" αοιδού/ του πελάτη με μεγάλη κατανάλωση

Η αναγνωρισιμότητα είναι κάτι που σε διακρίνει ... Φτάνεις τελευταία στιγμή και βρίσκεις τραπέζι αμέσως και δίπλα στην πίστα ... αυτές οι γνωριμίες σου πια

Μέρος τρίτο . Τα αηδόνια:

Οι τραγουδιστές , ο θεός να τους κάνει , είναι ο λόγος για τον οποίο επέλεξες το συγκεκριμένο χώρο . Άντρες και γυναίκες αμφιβόλου φωνητικής ικανότητας και πνευματικής νοημοσύνης αλλά αρκούντως καταξιωμένοι στη συνείδησή σου μετά το στιχουργικό κέντημα τύπου " Ήταν η ζωή μου κόλαση και την έκανες απόλαυση ". Η ποιότητα ήχου των τραγουδιών τους κατατάσσεται στην κατηγορία "χτύπα το ντέφι κι έλα στο κέφι" , όσο για τη στιχουργική πανδαισία ,που ακολουθεί του πρώτου μπαμ, περιορίζεται σε αποφθέγματα πόνου χωρισμού (ματώνω εσένα θέλω μόνο), ερωτικού υπονοούμενου ( έχεις μεγάλο ταλέντο στα χείλη  στο είπα;) εκδήλωσης αγάπης ( σε έχω ερωτευτεί είσαι ότι έχω σκεφτεί ότι έχω ονειρευτεί λέμε) και "έξυπνης" ατάκας ( το καλύτερο μπεγλέρι είναι τα κλειδιά στο χέρι)

Μέρος τέταρτο , το θλιβερό. Οι θαμώνες : Ο σοβαρός θαμώνας επιβάλλεται να φορά στολή εργασίας . Για τους άντρες πουκάμισο μαύρου χρώματος , τιμή στην Κρήτη ξέρεις, με γραβάτα σε χρώμα μπλούζας σχολικού τροχονόμου ή κάτι εντονότερο ... και οι γυναίκες φούστα/φόρεμα σε απομίμηση ρούχου εκατοστά 10 και γόβα τουλάχιστον 15 πόντους (εδώ είναι πολύ )... βασικό συνοδευτικό κόκκινο κραγιόν. Το όποιο "σύνολο" συνοδεύεται απαραίτητα με αξεσουάρ μάρκας που ο σχεδιαστής φρόντισε διακριτικά να αφήσει την υπογραφή του ώστε άνθρωπος με σχεδόν στραβισμό να μπορεί να τη διακρίνει άνετα . Βασικό γνώρισμα του γνήσιου θαμώνα είναι το ποτό , η περιεκτικότητα του οποίου σε αλκοόλ είναι ανάλογη με το στυλ και  την αίγλη αυτού που το καταναλώνει , και το τσιγάρο σοβαρό μπουζουκομάγαζο ( είμαι και γλωσσοπλάστης η άτιμη ) χωρίς σύννεφο καπνού να αιωρείται δεν υπάρχει . Οι άντρες επιβάλλεται να ραίνουν της κοπέλες τους με ροδοπέταλα ( εδώ πέφτει το πλάνο του επιτάφιου ) και οι γυναίκες να χορέψουν πάνω σε τραπέζια/καρέκλες/πίστες κτλ ( εδώ γίνεται κοντινό στο τακούνι και μετά πέφτει το πλάνο του ΚΑΤ εν ώρα αιχμής , όχι ότι θα πάθουν τίποτα αυτές λέμε )

ΥΓ 1 : Είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα προτιμούσα να περάσω την αλλαγή του χρόνου σε παγκάκι στην Ομόνοια ( άσχετο έχει στην πλατεία παγκάκια δεν έχω παρατηρήσει ποτέ πώς μου ξέφυγε) παρά σε τέτοιο "κέντρο διασκέδασης " . Οι προτάσεις για ρεβεγιόν απορρίπτονται a priori ...

ΥΓ 2 : Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προφανώς προσωπικές μου απόψεις , όποιος τους συμπαθεί αυτούς τους χώρους πρόβλημά του δεν τον κρίνω ( ότι το έσωσα τώρα ;;;  αχαχαχα )

Περί κλοπής και κάθε άλλης υστερίας

Γειά
Για την ψυχραιμία μου δεν μπορώ να πω ότι χαρακτηρίζομαι ούτε για την υπομονή μου ούτε για πολλά άλλα. Το παρακάτω κείμενο γράφεται εν βρασμώ γι αυτό συγχωρήστε μου τυχόν απροσεξίες ....
Γύρισα απ τη δουλειά εντελώς κουρασμένη , κουβάλησα και το pc που τώρα φτιάχτηκε  ( τουλάχιστον έχω το κανονικό μου υπολογιστή πλέον μου τι σπάνε τα xp τι να κάνω ) και χαζεύω διαδικτυακά για λίγο σκεπτόμενη ξανά και ξάνα να πάω στο σούπερ μάρκετ ...Δεν είχα άλλη επιλογή το ψυγείο ήταν παραφορτωμένο με νερό και αναψυκτικά αλλά από τρόφιμα μηδέν, παραβλέποντας την όποια κούραση ξεκινάω ... Μια απόφαση είναι σκέφτηκα θα πάω τι  σήμερα τι αύριο τι τώρα ... Κάνω μια πρόχειρη ανασκαφή στην τσάντα μου, τα αρχαιολογικά ευρήματα της οποίας ξεπερνούν ηλικιακά την εποχή των δεινοσαύρων τέλος πάντων, και βρίσκω το πορτοφόλι μου.
Όσο θυμάμαι τι είχα τραβήξει για να το πάρω .. Μια  ολόκληρη μέρα έψαχνα έχω και ένα περίεργο και απαιτητικό γούστο μέσα στις τόσες άλλες παραξενιές μου ( ένα κείμενό μου να έχεις διαβάσει ακόμα θα το έχεις βγάλει και μόνος/η σου το συμπέρασμα ). Ένα ωραίο κόκκινο μια κάποιας αξίας , δεν το είχα πάρει και χρυσό αλλά αναλογικά με αυτά που πληρώνομαι, ας μην αρχίσω κι εγώ τις πολιτικές αναλύσεις και δεν μπορώ , ήταν πολλά . Τι έλεγα ; Α ναι .... Παίρνω το πορτοφόλι και ξεκινάω ... Μπαίνω στο σούπερ τελειώνω με τα ψώνια μου μια ώρα αργότερα , για τομάτες είχα πάει αλλά σιγά μην έμενα εκεί , ώρες ώρες με εκνευρίζει ο υπερκαταναλωτισμός μου , πληρώνω και πάω να φύγω ...
Στο απέναντι πεζοδρόμιο διασταυρώνομαι με δύο αλλοδαπούς αφρικανικής προέλευσης και κάπου εκεί το πορτοφόλι μου ταξιδεύει για Ακτή Ελεφαντοστού και λίγο παραπέρα ... 15 δεύτερα αργότερα οι αλλοδαποί είχαν κάνει μαραθώνιο και εγώ μόλις συνειδητοποιούσα τι έγινε ... Από αντανακλαστικά σκίζω η άτιμη ! Η υστερία που ακολούθησε είναι μια αντίδραση που έχω στο τσεπάκι όσο να πεις ... Αποτέλεσμα κανένα προφανώς ... Επιστρέφω στο σπίτι αφού έχω "βρίσει" όλους τους άσχετους περαστικούς και αρχίζω τον αγώνα δρόμου με τις τράπεζες


Κλήση σε τράπεζα νο1 : "Ναι γεια σας μόλις μου έκλεψαν το πορτοφόλι μου και την κάρτα σας που είχα μέσα , την τύχη μου , μά μόλις βγήκα από το σούπερ μάρκετ , και τον είδα εγώ αυτόν και μου φάνηκε σκατόφατσα ... πώ το πορτοφολάκι μου  και είχα και ένα σωρό χαρτιά μέσα και ήταν και καινούριο .... τα νεύρα μου , και άντε τώρα τρέχα να βγάζεις άλλη ταυτότητα ... και δεν μπορώ τα αστυνομικά τμήματα εκνευρίζομαι με το που περνάω απ έξω .... Συγγνώμη για να ακυρώσω την κάρτα τι είπατε ότι πρέπει να κάνω ; "
Στην άλλη άκρη της γραμμής μια αποσβολωμένη κυρία : "Εεε δεν πρόλαβα να πώ μιλάτε μόνη σας "
-"Αχ συγγνώμη κακιά συνήθεια μιλάω πολύ , αλλά τι να μη μιλήσω πρέπει να βγάλω καινούργια ταυτότητα να βγάλω καινούργια κάρτα για τη δουλειά να ακυρώσω κάρτες τραπέζης και να τρέχω με την νέα ταυτότητα σε όλες τις υπηρεσίες που έχουν τον παλιό μου αριθμό και μετά σου λεει Χριστούγεννα ... Αλήθεια Χριστούγεννα στην Αθήνα θα κάνετε ;
-"  Εεε ,δεν έχω αποφασίσει ακόμα"
-"Τελικά θα μου πείτε τι να κάνω για την κάρτα σας μια ώρα στα τηλέφωνα θέλω να πάρω κι αλλού πριν προλάβει ο Whisley Snipes να τις χρησιμοποιήσει ένας θεός ξέρει πως ... Στην φυλακή δεν είναι αυτός ... Πφφφφφφφφ επιτήδειοι"


Κλήση σε τράπεζα νο 2 : " Ναι γεια σας πριν λίγο μου έκλεψαν το πορτοφόλι μαζί με την κάρτα σας , και δεν είναι μόνο η κάρτα είχα και λεφτά μέσα πάλι καλά όχι πολλά ... Τώρα που θυμάμαι πρέπει να είχα και τoν αριθμό του τεχνικού για το pc και την απόδειξη της εγγύησης ... Α θα γίνω έξαλλη , έτσι και υπήρχε μια παραμικρή πιθανότητα να τον πετύχω τον τυπάκο κούνια που τον κούναγε ... Πού θα έχουν κούνιες στη Ζιμπάμπουε τέλος πάντων δεν θα ταραχθώ "
Τηλεφωνήτρια εμπειρότερη με υστερικούς : "Συμβαίνουν αυτά κυρία μου σημασία έχει ότι είστε καλά
- " Καλά τα βλέπεις τα νεύρα μου ; Δέκα λεξοτανίλ θέλω και δεν θα με πιάσουν ... Πω πω την χαρά του αστυνομικού τμήματος πρωί πρωί και θέλω και έναν να μαρτυρήσει ότι είμαι εγώ άκου να δεις ... Δεν θέλω άλλη ταυτότητααααααααα ακόμα όταν θα γίνω δημότης Αθηναίων θα θέλω "
- " 'Ηταν καλή η φωτογραφία στην ταυτότητα; "
- " Όχι δεν ήταν ούτε τώρα θα είναι γιατί θα είναι υπό πίεση .... τώρα που είπα πίεση πολύ θέλει το εγκεφαλικό νομίζεις ; "




Πες μου εσύ τώρα που υποτίθεται είσαι  ψύχραιμος να ταραχθώ ή να το αφήσω να περάσει έτσι;
Σιγά μωρέ ή πρώτη είμαι η η τελευταία ;
Ουααααααααααα θέλω το πορτοφόλι μου λέμε  ...

Οι αλλαγές ...

Καλησπέρα ...
Αν με ξέρεις  και τα έχουμε ξαναπεί από εδώ προφανώς θα κατάλαβες ότι μπήκες σε άλλο περιβάλλον...
Ο διακοσμητής εσωτερικών χώρων έκανε μερικές αλλαγές ... Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν μου αφήνες τη γνώμη σου ... Αριστερά θα βρεις μια ψηφοφορία σε εξέλιξη ρίξε και εδώ μια ψήφο , τόσα ψηφίζεις γενικά ... Την αποχή δεν την δέχομαι ρίξε λευκό αν είναι :P
Για όσους δεν έχουν ξαναπερπατήσει στον κήπο μου  ( δε χάσατε και τίποτα χαχαχα ) ρίξτε και εσείς μια ψήφο αφού περάσατε ... Στο βάθος του κήπου μοιράζονται δωρεάν "ψυχοφάρμακα" εδώ δεν είναι υγιές περιβάλλον πάρε τα μέτρα σου!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων

"Χρονο"-υστερία

Για τον επίδοξο αναγνώστη :  Η συγγραφέας έχει μεγάλο "πρόβλημα" και δεν γιατρεύεται δες το με μια κάποια επιείκεια. 
Διαθέτεις την υστερία της συνέπειας σαν άνθρωπος , μαζί με τόσες άλλες που δεν είναι της ώρας. Πως σου προέκυψε αυτό ούτε και εσύ ξέρεις.Το σίγουρο είναι ότι αποτελεί εκ γενετής χαρακτηριστικό σου.
Εμφανή χρωματοσωμική ή άλλη ανωμαλία, ευτυχώς για σένα, δεν έχεις , υποβόσκουσα σίγουρα. Τα XΧ χρωματοσώματά σου , γιατί σε έκανε ο θεός και γυναίκα, καταλήγουν στην εξής ένδειξη ( μη φανταστείς ότι έχω κάνει και γενετικό έλεγχο αλλά παρακάτω θα διαπιστώσεις ότι είμαι πολύ κοντά στην "πραγματικότητα" ) : "Η διαδικασία ολοκληρώθηκε 10:19:50 δεύτερα". Δέκα και είκοσι σε κοιτούσε περίεργα ένας κύριος με άσπρα κι εσύ έβγαζες την πρώτη σου κραυγή απέχθειας.Αλλά ας αφήσουμε την εποχή των παγετώνων.
Καθώς μεγάλωνες ακολουθούσε την πορεία σου ένα νοητό ρολόι , που θα μπορούσες να πεις ότι ήταν το σύμβολο της πρακτικότητας, της οργανωτικότητας και της ακρίβειας που σε διέκρινε σχεδόν στο σύνολο της ζωής σου. Τα τοποθέτησες όλα στην σκιά της έννοιας "συνέπεια" και προχώρησες.
Σήμερα στα 18 σου χρόνια ( τι ωραία που θα ήταν ) βρέθηκες να έχεις υποτάξει τον εαυτό σου σε μια σειρά κινήσεων/αντιδράσεων/συμπεριφορών αυστηρά προκαθορισμένων και ελεγχόμενων , τις οποίες επέλεξες συνειδητά και η μη τήρησή τους θα σε ενοχλούσε ιδιαίτερα. Παρενθετικά επισημαίνω ότι το "νευρικό σου σύστημα" μπορεί να καταρρεύσει στην ασθενέστερη δόνηση των 1,2 ρίχτερ που για τον φυσιολογικό κόσμο θα ήταν απλά η αλλαγή πλευρού στο κρεβάτι.


Πρωί. Μια ώρα πριν πιάσεις δουλειά. Το ξυπνητήρι χτυπά και η σειρήνα της αστυνομίας ανακοινώνει σε σένα και στο υπόλοιπο οικοδομικό τετράγωνο , ότι είναι ώρα να ξυπνήσεις. Τα πολλαπλά πειραματικά αποτελέσματα χρόνων αποδεικνύουν ότι ο εγκέφαλος σου αρνείται να τεθεί σε λειτουργία με οποιοδήποτε άλλο ήχο αφύπνισης. Σε περίπτωση που βομβαρδιστεί η περιοχή ή οι διπλανοί σου κατεδαφίσουν το σπίτι τους , μη πω και το δικό σου , εσύ απλά θα συνεχίσεις να κοιμάσαι.Απλώνεις το δεξί χέρι ( πάντα το δεξί , είπαμε προκαθορισμένα ) και κλείνεις το ξυπνητήρι. Μέσα σε 5 λεπτά έχεις σηκωθεί , χωρίς να χρειαστεί η ελληνική αστυνομία να βάλει πάλι τα δυνατά της ( μόνο γι αυτό είναι ικανή άλλωστε , απλά να σε ξυπνήσει). Για να ντυθείς με κλειστά μάτια ακόμα, δεν δυσκολεύεσαι καθόλου, απλώνεις το χέρι σου και πιάνεις την μπλούζα που πάντα βρίσκεται δεξιά και το παντελόνι που πάντα είναι αριστερά χωρίς να χρειαστεί να σκεφτείς τίποτα, το έχεις οργανώσει το προηγούμενο βράδυ άλλωστε. Στο δρόμο ακολουθείς μια συγκεκριμένη πορεία ότι και να συμβαίνει μπροστά σου, από πορεία , έργα , αυτοκίνητα παρκαρισμένα στα πεζοδρόμια μέχρι απαγόρευση της κυκλοφορίας που λέει ο λόγος ( ; ) εσύ θα πας από εκεί που προκαθόρισες και δεν θα σε εμποδίσει τίποτα , θα ακολουθήσεις την πορεία σου χωρίς την παραμικρή απόκλιση . Θα φτάσεις στη στάση του λεωφορείου ακριβώς 2 λεπτά πριν την άφιξη του , έχοντας υπολογίσει πάντα τον παράγοντα αποκλεισμούς δρόμων , χαλασμένα τρόλλει΄απεργιες , πορείες , διαμαρτυρίες , Κυριακές που το προσωπικό κοιμάται κτλ. Εδώ μιλάμε για καλοστημένο σχέδιο σε παρακαλώ. Στη δουλειά σου θα φτάσεις μισή ώρα πριν να χτυπήσεις κάρτα , έτσι κι αλλιώς χρειάζεσαι 10 με 12 το πολύ λεπτά για να εκτελέσεις τις προαπαιτούμενες διεργασίες τον υπόλοιπο χρόνο τον προσφέρεις στο βωμό της θεάς τύχης , μπορεί κάτι να συμβεί και να σε καθυστερήσει. Δύσκολο να μην το έχεις προβλέψει αλλά ποτέ δεν ξέρεις! 
Η επιστροφή σου που κοστολογείται στα 548 βήματα πάνω κάτω με μια πρόχειρη καθημερινή μέτρηση σου αφαιρεί ένα σημαντικό ποσοστό του χρόνου σου. Τι να κάνεις η αστρική προβολή ή η τηλεμεταφορα είναι κάτι που δεν έχεις εξασκήσει ακόμα. Άλλωστε δύσκολα θα ήσουν η Πρου Χάλιγουελ η Πάιπερ έιναι πιο κοντά στο χαρακτήρα σου. Μέχρι να ξαναπάς στη δουλειά γιατί δουλεύεις και απόγευμα φυσικά, ακολουθείς μια περισσότερο ελεύθερη πορεία  που για άλλους πιθανότατα να ήταν η χαρά του εγκλωβισμού. Η τριάδα των κινήσεων όταν μπεις στο σπίτι σου είναι αυστηρή και επιβεβλημένη, πατάς το κουμπί του υπολογιστή, ξεντύνεσαι, τρως. Η απόλαυση της ελεύθερης αλλά προκαθορισμένης χρονικά παραμονής σου στο ιντερνετικό βασίλειο , κυλά στο αίμα σου. 
Και αν πιστεύεις ότι η ψυχαναγκαστική συμπεριφορά σου σταματά μόνο σε θέματα χρόνου και υποχρεώσεων απλά γελιέσαι. Η εμμονή με τη χρωματική σειρά των μανταλακίων , η αυστηρή τοποθέτηση των στυλό στο γραφείο , η σε πρώτο επίπεδο χρονολογική  σε δεύτερο επίπεδο αλφαβητική και σε τρίτο επίπεδο χρωματική τοποθέτηση των βιβλίων , η γεωμετρική στοίχιση των αντικειμένων στο χώρο , η εναπόθεση των οσπρίων αριστερά των ζυμαρικών δεξιά και των σαλτσών ενδιάμεσα στα ντουλάπια , η ύπαρξη τουλάχιστον 5 ρολογιών σε ένα δωμάτιο 2χ2 , η προσεκτικά τακτοποιημένη παπουτσοθήκη στην οποία βρίσκεις παπούτσια με κλειστά μάτια , η συγκεκριμένη επιλογή χρωμάτων για ρούχα έπιπλα κτλ , η σε πρώτο επίπεδο κατακόρυφη και σε δεύτερο επίπεδο αλφαβητική σε τρίτο επίπεδο χρονολογική και σε τέταρτο επίπεδο ανάλογη του ενδιαφέροντός του περιεχομένου αποθήκευση των αρχείων στον υπολογιστή είναι ελάχιστα δείγματα της τρέλας που ονομάζεις "συνέπεια". 

Αν έχεις οποιοδήποτε από τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά και σου φαίνεται παράξενο σε ενημερώνω ότι υπάρχει ένα άτομο που τα έχει όλα μαζί. Είσαι καλά μην ανησυχείς ...










ΥΓ. Πάντα απορώ πόσες "ψυχικές" ανωμαλίες διαθέτω!
Το έχω αναφέρει και παλιότερα άλλωστε ... Την ώρα που γεννιόμουνα οι Μοίρες παίζαν τάβλι ...

Νυχτερινό ( Hotel "Το Πεζοδρόμιο" )

Η έμπνευση, η τέλος πάντων αυτή η όποια αμφιβόλου ποιότητας σκέψη που με ακολουθεί είναι πτηνό και μάλιστα νυκτόβιο. Δεν ξέρω γιατί και δεν θα καταλάβω ποτέ ,  λειτουργώ καλύτερα νυχτερινές ώρες. Στο σχολείο διάβαζα συνήθως βράδυ , μετά όταν ήρθα στην Αθήνα λειτουργούσα γενικά βράδυ από το να καθαρίσω, να περπατήσω, να «δουλέψω» , να γράψω μέχρι να μιλήσω στο τηλέφωνο ή να μαγειρέψω( λέω και κανένα αστείο που και που ) . Δεν είναι ότι τη μέρα δεν λειτουργώ κανονικά απλά δεν είναι τόσο πηγαία και αυθόρμητη η όποια ενέργειά μου. Θα αναρωτιέσαι τώρα τι γράφει αυτή και τι σε ενδιαφέρει εσένα αν εγώ σιδερώνω πχ ( άλλο ανέκδοτο )  βράδυ.  Η απάντηση είναι απολύτως τίποτα. Όλο αυτό είναι  ένας εντελώς άσχετος πρόλογος , η πολυλογία μου είναι το μόνο χάρισμα μου που δεν επηρεάζεται από την ώρα της ημέρας διατηρείτε πάντα  ποσοτικά αμετάβλητο. Και κάπου μέσα στην πολυπλοκότητα της σκέψης μου ( 5000 άσχετα πράγματα το δευτερόλεπτο ) ξεχνάω τι ξεκίνησα να γράφω …

(Διακοπή 10 λεπτών μέχρι να ξαναθυμηθώ )

Και η έμπνευση , ο θεός να την πει, επιστρέφει. Ακολούθησα  άλλη μια  φορά μια προσφιλή μου συνήθεια που είχα αφήσει για καιρό λόγω ανειλημμένων εργασιακών και στρατιωτικών υποχρεώσεων. Όχι δεν με πήρανε φαντάρο απλά ο άλλος τρελός νυχτερινός περιπατητής υπηρετεί την πατρίδα , γεγονός που μου δημιουργεί μια κάποια ανησυχία αλλά θα το προσπεράσω προσωρινά. Μου άρεσε πάντα να περπατώ στη νυχτερινή Αθήνα χωρίς συγκεκριμένο προορισμό απλά να περπατάω, συνήθεια την οποία δεν θα μπορούσα να την αποκτήσω στην επαρχία που έμενα πριν γιατί την άλλη μέρα το πρωί η «μισή» πόλη θα αναρωτιόταν που πήγαινα βραδιάτικα. Να προσθέσω ένα άλλο «χαρισμά» μου το οποίο είναι απολύτως απαραίτητο για να μην σκεφτείς ότι θέλω ψυχοφάρμακα , που θα το σκεφτείς όπως και να χει αλλά ας κάνω μια προσπάθεια, η φαντασία και οι φαινομενικά άσχετοι συνειρμοί. Τι εννοώ θα καταλάβεις ευθύς αμέσως .

Η Πατησίων τη νύχτα είναι μια αλλόκοτη αγαπημένη , είναι ο ορισμός αυτού που λέμε «άλλη το πρωί κι άλλη το βράδυ» . Το φανάρι ήταν σε απόχρωση βαθύ πορτοκάλι , κι επειδή τη ζωή μου τη θέλω , δε ρίσκαρα να βρεθώ στις ρόδες του πρώτου περαστικού ταξιτζή , περίμενα. Το ταξί σταμάτησε λίγο πιο κάτω και βγήκε μια μια ψηλή έγχρωμη ( να θυμηθώ να κοιτάξω μετά πότε εμφανίστηκε η έγχρωμη τηλεόραση ) κυρία με ένα κολάν και μια μπορντοροδοκόκκινη μπουχάρα από πάνω. Το φανάρι μου είχε αλλάξει για 20^η φορά και εδέησα να περάσω απέναντι όταν γύρισα και την ξανακοίταξα αυτή τη φορά από το απέναντι πεζοδρόμιο. Δίπλα της στεκόταν η Κάρι Μπραντσο ( ένα καλό πλάνο του mr big μια φορά δεν έδειξε ) μια εξίσου έγχρωμη κυρία με ξανθό καρέ μαλλί μια στενή φούστα και ένα αγνώστου χρώματος πουκάμισο και το χαρακτηριστικό φούξια παπουτσάκι με τις πιέτες να το πω, τώρα αν ήταν Μανόλο Μπλάνικ με με ρωτάς . Κι αν αυτή ήταν η Κάρι ή άλλη το πολύ πολύ να ήταν μια Μιράντα … Τις αγνόησα και συνέχισα … Στο απέναντι πεζοδρόμιο το περίπτερο έκλεινε, κι ο περιπτεράς , ό οποίος πάντα είχα την εντύπωση ότι είχε κάνει κασκαντέρ στο Μάτριχ  και έκτοτε του έμεινε η κλασική μαύρη καμπαρτίνα η ίδια σε όλες τις καιρικές συνθήκες μάζευε κάτι εφημερίδες μέχρι να τον πλησιάσει ένα εμφανισιακά αλλοδαπός. Οι εμφανισιακά αλλοδαποί είναι μια κατηγορία ανθρώπων που σου δίνουν απλά την εντύπωση ότι είναι αλλοδαποί χωρίς να έχει κάποιο περαιτέρω στοιχείο. Νομίζω του ζήτησε λεφτά ή κάτι τέτοιο και άρχισαν να λογομαχούν έντονα. Η περιέργειά μου με πρόσταζε να αλλάξω πεζοδρόμιο αλλά πριν προφτάσω να το κάνω βρέθηκα φαρδιά πλατιά στο έδαφος. Ένας «ευγενής» τυπάκος που μιλούσε στο κινητό έπεσε πάνω μου και σωριαστήκαμε και οι δύο σε χρόνο dt, σηκώθηκε δε ζήτησε καν συγγνώμη και έφυγε. Βέβαια αυτό είναι το λιγότερο , με αυτή την αναταραχή έχασα το συμβάν περιπτερά-εμφανισιακά αλλοδαπού, οι οποίοι  μέχρι να συνέλθω είχαν φύγει.

Ένα ζευγαράκι παρακάτω χάζευε την βιτρίνα του Γερμανού. Αυτός ήταν γίγαντα μπροστά της αλλά μου φάνηκε απ αυτούς που φοβούνται μέχρι και τις κατσαρίδες κι εκείνη η κλασσική αντιπρόσωπος του ρητού «θέλεις μπουζούκια πάμε». Πέρασα απέναντι το θέαμα «ερωτικές περιπτύξεις μπροστά σε ένα  nokia E72» δεν είναι κάτι που με ενδιέφερε. Το μαγαζί με τα ρούχα είχε ακόμα αυτή την άθλια βιτρίνα, οι κούκλες ασφυκτιούσαν μέσα σε εκείνο το λαμέ κολάν , μισό λεπτό , η κοπελιά του γερμανού ένα τέτοιο δεν φορούσε, γύρισα να την κοιτάξω και έπεσα σε σκηνή αυστηρώς ακατάλληλη. Απ’ ότι φαίνεται τα σπίτια, ξενοδοχεία , αυτοκίνητα , πάρκα που λέει ο λόγος  δεν είναι προσβάσιμα η Πατησίων είναι εμφανώς καταλληλότερη.

Περπάτησα λίγο ακόμα και παρατήρησα κάτι σαν νόμισμα στο πεζοδρόμιο , έσκυψα να το πιάσω .Χα! τούρκικο … να είχαμε ένα μπακλαβά τώρα … Πώς μετάνιωσα που δεν πήρα μπακλαβά απ την Τουρκία δεν φαντάζεσαι . Επιστροφή στο νόμισμα. Πώς να βρέθηκε εκεί αυτό τώρα … ίσως από Τούρκο οικονομικό μετανάστη ( χαχαχαχα ).

Μήπως να γράψω ένα ακόμα άρθρο 10 yeni kurus road story ; Το θεώρησα τυχερό και το κράτησα. Η κυρία με το τάπερ με προσπέρασε … Που το πάει το τάπερ νυχτιάτικα ; Κινούνταν με μια τέτοια άνεση που με έκανε να πιστέψω ότι το εμφανώς ταλαιπωρημένο απ τα χρόνια ή απ τη χρήση τάπερ δεν είχε σίγουρα σούπα.

Κοίταξα το ρολόι μου είχε περάσει σχεδόν μια ώρα και είχα διανύσει το πολύ 150 μέτρα, ομολογώ πως είμαι τραγική και αθλητικός τύπος πάνω απ όλα. Αποφάσισα να γυρίσω.

Λίγο πριν μπω στο σπίτι μου  είδα την Κάρι και τη Μιράντα να φιλιούνται στα σκαλιά της απέναντι γκαλερί, Hotel το πεζοδρόμιο σε πλήρη δράση …

Πολλά ήταν για απόψε !   

 

Athens! Loves and Hates! ( The article )

Loves

• Η πλατεία Συντάγματος τα Χριστούγεννα 

• Ο κύριος με τα λαχεία στο μετρό της Ομόνοιας , η ίδια φυσιογνωμία στην έξοδο για Σταδίου, 5 και ποιος ξέρει πόσα ακόμα χρόνια. Θα τον ρωτήσω μια μέρα

• Η συνεχής κινητικότητα , δεν κοιμάται ποτέ και κανείς

• Η αγαπημένη «γλυκιά» καφετέρια στο Θησείο

• Η μασκότ Κυρία-Κατερίνα κάθε μέρα στη δουλειά

• Ο Λυκαβηττός πριν και μετά τις συναυλίες, τι θυμήθηκα τώρα …

• Οι νυχτερινές πεζοπορίες  με άγνωστο προορισμό και άγνωστες διαθέσεις

• Η Lifo κάθε Πέμπτη , η Αthens voice μου πέφτει μακριά

• Το γνωστό ταχυφαγείο στην Ερμού με τις σκάλες

• Τα λεωφορεία όταν είμαι σε καλή διάθεση , πύργος της Βαβέλ εν δράση

• Η γραμμή 11 ... αξία διανυκτέρευσης

• Το μετρό του Συντάγματος ... και ο χαμός μπροστά στις κυλιόμενες

• Ο αλλοδαπός με τις ομπρέλες που προβλέπει τα καιρικά φαινόμενα πριν ξεσπάσουν

• Τα κινέζικα , θα μπορούσα να ζω μόνο με ρύζι

• Το Πλαίσιο και το Public ( και ότι έχει να κάνει με υπολογιστές και βιβλία )

• Ένα milkshake φράουλα , παντού και πάντα

• Τα σουβλατζίδικα της Πατησίων

• Το «στέκι» της Μουστοξύδη για πονεμένους, προβληματισμένους και λοιπούς περιφρονημένους

• Τα βιβλιοπωλεία της Σόλωνος

• Τα Εξάρχεια

• Το μουσείο της Ακρόπολης.

• Τα μαγαζάκια στο Μοναστηράκι

• Η Διονυσίου Αρεοπαγίτου τη νύχτα

• Τα στενά της Πλάκας ποτέ δεν ξέρω πώς να πάω και που

• Το Γκάζι και οι συμπτώσεις του , δεν μπορώ άλλους γνωστούς πια

• Το Καλλιμάρμαρο , αν ξέρεις ότι είναι αυτό και δεν νομίζεις άλλα

• Το Ζάππειο By night

• Οι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων

• Η υπόγεια διάβαση στην Πάντειο ή μόνη καθαρή και αξιοπρεπής που έχω δει

Hates

• Η κυρά μας η μαμή με το κόκκινο κραγιόν 8 το χάραμα

• Το νούμερο 500 ενώ εξυπηρετείτε το 50 στις δημόσιες υπηρεσίες

• Οι τύποι με τα φυλλάδια έξω από το μετρό… δεν θέλω καλέ μου μελλοντολόγο μέντιουμ…

• Τα μηχανάκια πάνω στο πεζοδρόμιο να κορνάρουν στους πεζούς για να περάσουν. Δεν κάνω στην άκρη που να χτυπιέσαι.

• Τα τάματα για να έρθει το τρόλλει 14

• Ο αλλοδαπός με τον σάκο για μετανάστευση στην Αφρική μέσα στο Λεωφορείο σε ώρα αιχμής

• Οι απανταχού ταρίφες

• Οι «έξυπνοι» που παρκάρουν σε ράμπες αναπήρων

• Ο αποκλεισμός λόγω πορείας

• Οι πάσης φύσης άνεργοι , ναρκομανείς , χτυπημένοι απ τη μοίρα που πρέπει να τους συνδράμω οικονομικά Plus να ακούσω όλη την περιγραφή των ταινιών του Ξανθόπουλου

• Οι Κολωνακιώτες με το σκυλί σφουγγαρίστρα με όνομα Gucci

• H στάση Ευαγγελισμός, γιατί πάντα βγαίνω στο Μέγαρο Μουσικής χωρίς προφανή λόγο

• Η Παπάγου. Έτσι και χαλάσει αυτοκίνητο μπροστά σου απλά την έβαψες

• Οι εθνικοθολούρες

• Τα περιστέρια. Δύο χρόνια έκανα να τα διώξω απ το μπαλκόνι μου

• Οι τράπεζες και η αναβλητικότητά τους
• Η Αλεξάνδρας . Ανηφόρα και δεν μπορώ καθόλου ας μην υπολογίσω την ΓΑΔΑ και το γήπεδο.

Athens! Loves and Hates! ( The announcement )

Athens! Loves and Hates!

Coming soon ... Be prepared

Όταν η τύχη σου έχει φύγει ταξίδι ...

Σπέρα … Πόσο τυχερός αισθάνεσαι ότι είσαι ;

Η τύχη είναι μια έννοια εντελώς υποκειμενική και εντελώς εναντίον μου … Μόλις με βλέπει αλλάζει πεζοδρόμιο τουλάχιστον αυτή την περίοδο.

Όλα ξεκίνησαν απ την μεγαλειώδη απόφαση μου να στολίσω δέντρο, 5 χρόνια στην Αθήνα είχα μείνει απλά στη σκέψη … Φέτος με την κινησή μου αυτή άλλαξε η φορά του σύμπαντος και μια αύρα σκούρου χρώματος κινήθηκε προς την Κυψέλη. Θες να σου πω ότι με συνάντησε κατευθείαν ή το φαντάζεσαι; Η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή έμενα βρήκε αλλά γιατι γκρινιάζω εγώ φταίω όταν αλλάζεις τη ροή των πραγμάτων καλά να πάθεις ….

Και οι θρυλικές επαναλαμβανόμενες γκαντεμο-συμπτώσεις ξεκίνησαν …

Ευλογία νούμερο 1 … Η κάρτα γραφικών του υπολογιστή μου και ποιος ξέρει τι άλλο άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο για μέρη ονειρικά και παραδεισένια

Ευλογία νούμερο 2 : Το κοντινότερο επισκευαστικό κέντρο της μαμάς εταιρίας που έχασε τμήμα του παιδιού της απέχει από το σπίτι μου 3 λεωφορεία –4 τρόλεϊ 2 μετρό και ένα ηλεκτρικό δρόμο

Ευλογία νούμερο 3 : Η νοσοκομειακή παρακολούθηση του  ηλεκτρονικού μου παιδιού  και η πλήρης ιασή του θα διαρκέσει γύρω στις 10 μέρες

Ευλογία νούμερο 4 : Αναμένεται μαραθώνιος χωρίς περιθώριο αναβολής χαρτιών υπογραφών κτλ σε κατεύθυνση αντίθετη των προηγουμένων η οποία κυμαίνεται στα 2 λεωφορεία –1 μετρό και 2 τρόλεϊ δρόμος

Ευλογία νούμερο 5 : Το σπίτι μου επέστρεψε στην εποχή που ο Προμηθέας έδινε τη φωτιά στους θνητούς , και φωτίζεται με ωραιότατα κεριά με άρωμα βανίλια

Ευλογία νούμερο 6 : Εκείνη η τομή των εφευρέσεων που λέγεται τηλέφωνο παραπαίει υποτασσόμενο στις ορέξεις των επαναφορτιζόμενων μπαταριών και όταν μιλάς δηλώνει διακριτικά την παρουσία του

Ευλογία νούμερο 7 : Από τις λάμπες που αγόρασα προσπαθώντας να απομακρυνθώ από τον homo sapiens οι μισές ήταν «καμένες»

Ευλογία νούμερο 8 : Αναμένεται μετάβαση σε άγνωστο προορισμό με κατεύθυνση προφανώς άσχετη από τις δύο προηγούμενες που υπολογίζεται στα 1 τρόλεει , ένα μετρό , δύο ώρες κίνηση , και 1 ώρα περπάτημα δρόμο

Ευλογία νούμερο 9 : Το τοπίο που αντικρίζω τη στιγμή που γράφω είναι βομβαρδισμένο από τουλάχιστον μία πυρηνική βόμβα ο χρόνος εξάλειψης της ραδιενεργών «αποβλήτων» παραμένει άγνωστος

Ευλογία νούμερο 10 : Το ανεμιστηράκι του παλιού υπολογιστή που χρησιμοποιώ ακούγεται στην απέναντι πολυκατοικία , το πληκτρολόγιο είναι αιώνων και το ποντίκι έχει και ουρά

ΥΓ. Όποιος ενδιαφέρεται να του πω τους αριθμούς του ΛΟΤΤΟ μπορεί να μου στείλει mail . 

Saturday error ... temporary corrupted

Δεν μπορώ να πω ότι διαθέτω το κληρονομικό χάρισμα ( πολύ θα ήθελα θα είχα χεστεί στο χρήμα ) ούτε ότι το ένστικτό μου λειτουργεί στην εντέλεια μια μικρή διαίσθηση έχω η οποία συνήθως λειτουργεί μόνο σε ότι έχει να κάνει με τη μεγαλειώδη βλακεία μου...
Τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα μου έχουν πέσει αισθητά , ευθύνη μου μη φαντάζεσαι , με έχει κατακλύσει ένα κύμα ανίας και αναβλητικότητας που με εμποδίζει μέχρι και να φάω ...Ποιος τρέχει στην κουζίνα τώρα , απόσταση 5 βήματα το πολύ πολύ , ποιος σηκώνεται γενικά , ποιος κάνει το οτιδήποτε ....
Στατιστικά , εκ των παρατηρήσεων μου , το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται Σάββατα μετά τη δουλειά και διαρκεί κανένα δίωρο το πολύ . Το διάστημα αυτό , ή υπέρμετρη οργανωτικότητα μου πάει
μακρινό περίπατο, αλλά πολύ μακρινό , μη σου πω χρησιμοποιεί αεροπλάνο. Σηκώνομαι απ την καρέκλα να μετακινηθώ μετά κόπων και βασάνων στην κουζίνα ( καθόλου τυχαίο παράδειγμα
πεινάω λέμε ) και μέχρι να διανύσω τη μισή διαδρομή έχω γυρίσει πίσω ... Το ποτήρι βγήκε απ το ντουλάπι αργά και βασανιστικά αλλά έμεινε στον πάγκο και διψάω... Το τηλέφωνο έχει χτυπήσει
3-4 φορές αλλά δεν απαντά χωρίς τη συμβολή μου οπότε όποιος με έψαχνε έμεινε μπουκάλα ... Έχω προβλήματα τώρα με το τηλέφωνο θα ασχολούμαι ;Τα φωτάκια από το δέντρο ενοχλητικά
 τρεμοπαίζουν κάτι θα έγινε με την πρίζα ποιος ελέγχει τώρα ( άσχετο να πω και εδώ ότι υπάρχει άγιος Βασίλης ).  Η τσάντα που κρατούσα κείτεται στο πάτωμα δίπλα στο τραπέζι μη ρωτήσεις γιατί δεν την άφησα στο τραπέζι δεν έχω απάντηση.   Ένα κουτάκι από πορτοκαλάδα που έπινα καθώς ερχόμουν και ακούμπησα ( όχι στο πάτωμα παραδόξως )στο τραπέζι ανεξιχνίαστα έχει πέσει ... Η αυτοσχέδια λιμνούλα στο πάτωμα μου περνά αδιάφορη ...Θα μπορούσε να είναι εικαστικό δρόμο με την μαύρη τσάντα
δίπλα της ... γιατί όχι ; Πάνω στο πληκτρολόγιο είχα αφήσει από χτες την ταυτότητά μου ( είναι το μόνο μέρος που είναι 3000%
σίγουρο ότι θα τη δω και θα τη βάλω στο πορτοφόλι μου) κι ακόμα βρίσκεται μεταξύ enter και num lock . Τώρα που το είπα ένα ctrl/alt/delete λες να βοηθούσε ; Προφανώς το σύνδρομο έχει μοναδική
 εξαίρεση τις ηλεκτρονικές μου ανησυχίες...
Μέσα σε όλα αυτά βλέπω τα κύματα να έρχονται ξέρεις γιατί , γιατί πολύ σύντομα θα ταραχθώ που άφησα την τσάντα κάτω , που δεν μάζεψα τη πορτοκαλάδα από το πάτωμα, που δεν έφαγα , που δεν ήπια νερό, που δεν σήκωσα το τηλέφωνο, που η ταυτότητά μου είναι ακόμα στον υπολογιστή , που έχασα δύο ώρες από το χρόνο μου
και κυρίως που είμαι εγώ...

Αύριο θέλω να ξυπνήσω και να μην είμαι κυκλοθυμική ( όνειρα ... )






Υ.Γ. Δεν παίρνω κανενός είδους φαρμακευτική ή μη ουσία ... Και να έπαιρνα δεν θα με έπιανε άδικος κόπος

Η Candy candy πέθανε ;

Μεγάλωσες ... δεν είσαι πια το παιδί που πίστευε και γελούσε με το απλό και το ασήμαντο, με το ωραιοποιημένο και το προβλέψιμο happy end.Ήταν όλα στην φαντασία σου ούτε η Στρουμφίτα υπάρχει ούτε ο Δρακουμέλ. Η κοκκινοσκουφίτσα δεν έφτασε ποτέ στη Γιαγιά της την είχε φάει  στο δρόμο ο λύκος
Η Σταχτοπουτά δεν παντρεύτηκε το βασιλόπουλο έμεινε για πάντα καθαρίστρια ( επιεικής χαρακτηρισμός)  και η ωραία κοιμωμένη δεν ξύπνησε ποτέ κι αυτά που λένε για το αδράχτι μην
τα πιστεύεις ήταν καθαρό δηλητήριο ... Η καλή νεράιδα δεν υπήρξε ποτέ ... σε κορόιδευαν ξεκόλλα.Το ασχημόπαπο δεν έγινε κύκνος ούτε στον ύπνο του και ο λαγός δεν έχασε ποτέ από τη χελώνα ούτε διδάχθηκες τίποτα από αυτό... Ο Άς έχασε στο πρώτο επεισόδιο.. Ο Τζόκερ κατατρόπωσε το μπάτμαν αν και εκείνος προσπάθησε σκληρά ... Ο Μαγκνίτο δεν μπήκε ποτέ σε πλαστική φυλακή. Τα επτά κατσικάκια έγιναν στο φούρνο με πατάτες και προφανώς τα γουρουνάκια δεν έχτιζαν σπίτια . Τον tweety τον έπιασε με την πρώτη προσπάθεια ο Συλβέστρο ( μη σου πω ότι τον τάισα εγώ γιατί με εκνεύριζε πάντα) όπως και το κογιότ τον road runner ...Τον Τζέρυ πριν τον Τομ τον έπιασε η φάκα και το κυριότερο δεν υπάρχει Χάρρυ Πότερ
Ήταν όλα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ή παραποιημένες αλήθειες σύνελθε  μη γελιέσαι
μόνο μια πραγματικότητα υπάρχει στο δηλώνω ο Άγιος Βασίλης. Ο οποίος και υπαρκτός είναι ( επειδή έτσι θέλω κι όποιος διαφωνεί κακό του κεφαλιού του ) μαζί με όλη την κουστωδία και δώρο θα σου φέρει και θα ακούσεις το κουδουνάκι του Ρούντολφ λίγο πριν τις 12 την παραμονή της Πρωτοχρονιάς

Δεν γίνεται να μην ελπίζεις και σε τίποτα ...

Έι Καζανόβα μην παίζεις κρυφτό ...

Ο εγωισμός δεν έχει φύλο , δεν έχει ηλικία ούτε σταθερή υπόσταση ... Έχει όμως ψυχή και χαρακτήρα , θρέφει και μεγαλώνει προσωπικότητες και συνειδήσεις Ο εγωισμός είναι η θεότητα της εποχής εκείνη η νοσηρή αυτού μεγαλειότητα η οποία δεν δέχεται θυσίες και προσφορές δέχεται μόνο την πλήρη παράδοση ...Είναι παράσιτο με το οποίο ζεις και αναπτύσσεσαι με τα χρόνια και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο για τον εαυτό του απλά στρουθοκαμηλίζει. Πες μου εσύ που διαβάζεις ότι δεν έχεις την παραμικρή αίσθηση ότι υπερέχεις από κάποιους έστω και στο πιο απλό στο πιο ασήμαντο για να γελάσω ...
Δεν αναθεματίζω όπως και να χει  το αντίθετο ... απλά βλέπω, παρατηρώ θέλοντας και μη.Πόσες φορές δεν έχεις σκεφτεί ότι έχεις "προικιστεί" έναντι άλλων αλλά πόσο σίγουρος είσαι ;
Γιατί ξέρεις το μυαλό παίζει παράξενα παιχνίδια ...







Εγωιστή μου κουτέ ...

Καληνύχτα για φαντάσου ...

Ποιος θα βρεί στο πέλαγο μια μικρούλα φυσαλίδα ;;;;;;;

Η κατάρα του υπερκινητικού ...... ( Περί ίωσης το ανάγνωσμα )

Η παρακάτω ιστορία αφορά τις συγκλονιστικές εμπειρίες της υποφαινόμενης , ή οποία ούσα υπερκινητική και υπερδραστήρια αναγκάστηκε υποτασσόμενη προσωρινά στις ορέξεις του ιού της γρίπης να καθηλωθεί ...
Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο που είναι από φύσει ιδιαίτερα ενεργητικός είναι να αναγκαστεί για κάποιο λόγο ( ευτυχώς για προσωρινό και ασήμαντο ) να μείνει ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι . Την Πέμπτη η δεκάλεπτη αλλά απ ότι φαίνεται υπέρ αρκετή παραμονή μου στη βροχή μου χτύπησε τα πρώτα καμπανάκια ... Τον πονόλαιμο και το συνάχι του επόμενου πρωινού πες ότι τα πάλεψα με ένα τρόπο από το μεσημέρι και μετά όμως προστέθηκε στη λίστα εκείνο το αδυσώπητο θηρίο που λέγεται πυρετός. Πέρα από τις θερμοκρασίες που χτύπησαν κόκκινο , οι τοίχοι στο σπίτι μου άρχισαν ξαφνικά να πολλαπλασιάζονται ... Διατηρούσαν τον αριθμό τους όταν τους αντίκριζα από κλίνης και στο όρθιο άρχιζαν να χορεύουν ρυθμικά με άλλους 4-5 που είχαν έρθει καλεσμένοι ... Το πως δεν αντέχω τις ζαλάδες δε θες να σου περιγράψω κι ότι το συμπαθές πουλερικό που γίνεται νοστιμότατο στο φούρνο με πατάτες είναι γενναιότερο εμου σε τέτοιες περιστάσεις είναι ηλίου φαεινότερο . 
Σε φυσιολογικές καταστάσεις δεν μπορώ να μείνω στο κρεβάτι καθηλωμένη ούτε 5 λεπτά εφόσον δεν κοιμάμαι ... τώρα αναγκάστηκα να περάσω μαζί του κοντά στα δύο 24ωρα. Στο χρονικό αυτό διάστημα βρέθηκα να :
~Πετάω στο ταβάνι και να πιάνω ένα μπαλάκι ενώ η Λίζα Δουκακάρου  στις 2 τα ξημερώματα με ενημέρωνε για το νέο προπονητή του Παναθηναϊκού ( μεγάλο άγχος ) ....
~ Να προσπαθώ να διαβάσω Βενέζη με ταχύτητα 1 σελίδα το 15 λεπτό  
~ Να μιλάω στο τηλέφωνο 8000 ώρες κυρίως με τη μάνα μου που με έπαιρνε κάθε 15 λεπτά
~ Να βλέπω όλες τις πιθανές και απίθανες εκπομπές μαγειρικής και να μην μπορώ να πάω ούτε μέχρι την κουζίνα να πάρω κάτι να φάω 
~Να παλεύω με 10 πακέτα χαρτομάντιλα και να με κερδίζουν 
~Να ακούω μουσική με το mp3 και μετά από 5 λεπτά να τελειώνει η μπαταρία
~Να βάζω και να βγάζω την μαξιλαροθήκη από το εφεδρικό μαξιλάρι γύρω στις 500 φορές 
~Να μετράω με δυσκολία πόσα τρίγωνα έχει πάνω το πάπλωμα ( τα είχα ξανά μετρήσει και όταν το πήρα σιγά που θα μου ξέφευγε )
~Να προσπαθώ να λύσω τον κύβο του Ρουμπικ ( είμαι τραγική το ξέρω ) την ώρα που η Διαμαντοπούλου αποφάσιζε να κάνει αλλαγές στο λύκειο και δεν μπορούσα και να γελάσω.
~Να διαβάζω τις οδηγίες του depon ( σπουδαία ανακάλυψη )
~Να κοιμάμαι και να ξυπνάω χώρις να καταλαβαίνω το πότε
~Να επεξεργάζομαι νοερά πόσες παραπάνω ώρες πρέπει να δουλέψω προς αναπλήρωση την άλλη εβδομάδα
~Να τρώω καραμέλες για το λαιμό , να πίνω νερό και χυμό και άντε πάλι απ την αρχή 
~Να σκέφτομαι κανένα μισάωρο πριν σηκωθώ να πάω τοίχο τοίχο στην τουαλέτα 
Και στο τέλος να ξυπνάω σήμερα το πρωί και να βλέπω 
ένα ολοστρόγγυλο 36, 6 
ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ....




Υ.Γ. Η υπερκινητικότητα είναι μεγάλο μαρτύριο ...

Ιατρικό ανακοινωθέν ...

6:45 η Blogger παλεύει με τον ιό της γρίπης
ο αγώνας κρίνεται αμφίρροπος




Υ.Γ. δεν τον έχω βρει ακόμα αυτον/η που με κόλλησε ... έτσι και τον βρω ...

5 ευρώ ... road story

To 2002 , δεν ξέρω αν θυμάσαι , ήταν η χρονιά της μετάβασης στο ευρώ. Εκείνο το έτος που το 95 % του πληθυσμού κυκλοφορούσε με κομπιουτεράκι με αποθηκευμένη ισοτιμία στο χέρι ; Εκείνο το έτος που το 340 ,75 είχε γίνει ο αριθμός σύμβολο; Τότε που η γιαγιά σου αναρωτιόταν "πόσο είναι ένα χιλιάρικο παιδάκι  μου ; " ;
Εκείνη τη χρονιά , λοιπόν εγώ και εσύ και όλοι οι υπόλοιποι ευρω-Ευρωπαίοι , αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε το νέο νόμισμα. Τα πρώτα χαρτονομίσματα αν θυμάμαι καλά είχαν φτάσει στα χέρια μου μέσω του πατέρα μου και μιας αλλαγής στην τράπεζα. Ήμουν στααα ( εεε ας μην πω χρόνια καλύτερα γιατί γίνονται ενοχλητικοί συνειρμοί ) , ήμουν μικρή αυτό αρκεί . Είχα πάρει ένα 10ευρω νομίζω να πάρω κάτι από το περίπτερο και μου είχαν πει να κρατήσω τα ρέστα ένα ποσό της έκτασης των 5 ευρώ. Εκείνο το 5ευρω ήταν το πρώτο αντίστοιχο που είχα δει ποτέ. Δίπλα στις δραχμές ήταν αρκούντως εντυπωσιακό τουλάχιστον εμφανισιακά δεν είχα και την ικανότητα να δω κάτι άλλο τότε. Το είχα κρατήσει μεγάλο διάστημα , μέχρι που εμπνεύστηκα να αφήσω πάνω του το "αποτύπωμά" μου για να δω αν θα επιστρέψει ποτέ στα χέρια μου, και το έδωσα για να αγοράσω να φάω κάτι στο σχολείο. Η ιστορία του πρώτου μου 5ευρου ξεχάστηκε το πολύ ένα μήνα αργότερα ...μέχρι χτες που βρέθηκε μετά από 8 χρόνια ξανά στα χέρια μου !
Ούτε η πιο "νοσηρή" φαντασία δεν μπορεί να συλλάβει τις διαδρομές που θα έκανε έκτοτε, τις χώρες που πιθανά ταξίδεψε και τον αριθμό των ατόμων που το κράτησαν στα χέρια τους ... Θα περιοριστώ στα εντός τειχών...

5 ευρώ


Έλληνας χαμηλόμισθος: αξία παραπάνω από σεβαστή
Το τελευταίο χαρτονόμισμα 2 εβδομάδες πριν την επόμενη πληρωμή με το οποίο πρέπει να πληρώσεις τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ , τα κοινόχρηστα την επόμενη δόση του δανείου και να φάνε και 5 άτομα για 2 εβδομάδες


Αλλοδαπός μετανάστης πακιστανικής προέλευσης : Αξία ανεκτίμητη
Χαρτονόμισμα που προήλθε από πώληση ομπρέλας?σεντονιών/χαλιών/πορτοφολιών κτλ έξω από σταθμό του μετρό με το οποίο πρέπει να πληρωθεί το ενοίκιο για ένα δυάρι που μένουν 30 άτομα ( από 5 ευρώ ο ένας κάτι γίνεται ) να αγοραστούν υλικά για τον παστουρμά και σιμιγδάλι από το σούπερ μάρκετ plus καινούριο χαλί προσευχής


Αλλοδαπός μετανάστης αφρικανικής προέλευσης : Αξία ανεκτίμητη
Χαρτονόμισμα που προήλθε από την πώληση τις τριλογίας ( δεν έχω ιδέα πόσα είναι ) των dvd της Τζούλιας Αλεξανδράτου σε διάφορους δημόσιους χώρους καφετέριες/θέατρα κτλ με το οποίο θα αγοραστεί καινούριο τζόκεϊ καπέλο και φούτερ τουλάχιστον 6 νούμερα μεγαλύτερο

Βιομήχανος : Αξία ασήμαντη
Μπουρμουαρ στη λουλουδού του Πανταζή μαζί  με άλλα το λιγότερο 2 , όταν αγοράσει τα λουλούδια  για να τα πετάξει στην γκόμενα που χορεύει πάνω στο τραπέζι . Ή κάνεις εντύπωση ή δεν κάνεις!

Δημόσιος υπάλληλος : Αξία "Πάμε στοίχημα"
Χαρτονόμισμα που χρησιμοποιείται για να παίξει ο υπάλληλος του "Πάμε στοίχημα" που συμπλήρωσαν ομαδικά στην χ Δεκο κατά τις διάρκεια της εργασίας τους


Μαθητής/ Φοιτητής : Αξία "What's up" 
3 ευρώ το what's up Και μια coca cola zero ( αυτή έλειπε ) απ το περίπτερο


Ελληνίδα νοικοκυρά : Αξία " Φασολάδα"
" ΄Ενα πακετάκι φασόλια και ένα φακές από το σούπερ μάρκετ το λάδι το έχω απ τον κουμπάρο απ την Καλαμάτα και την ντομάτα την έφτιαξα το καλοκαίρι θα την βγάλω απ την κατάψυξη. Μου περισσεύουν και κάποια λεφτά μήπως να πάρω κι ένα ρύζι ; "


Οδηγός : Αξία  "Δύο διόδια, το πολύ, στην Αττική οδό "
"Τι το ήθελα το Λουτράκι δεν έκανα μπάνιο σπίτι μου; "


Άνεργος: Αξία "ανέκδοτο"
"Συγγνώμη ένα 5ευρω μου έμεινε απ αυτά που μου έδωσαν πως περιμένει ο ΟΑΕΔ να ζήσω "


Νέα γυναίκα μόνη ψάχνει : Αξία "ένα τρίτο μάσκαρα"
Ούτε η δουλειά ούτε το φαγητό είναι απαραίτητα η μάσκαρα όμως ;
Ηλικιωμένη κυρίως στην επαρχία : Αξία " Τι 5 τι 50 "
"πάρε γιαγιά 3 κιλά πατάτες"
"Ορίστε παιδί μου ένα 5ευρω "
"Αυτό είναι 50 γιαγιά"


Υποστηρικτής μπλε κόμματος : Αξία "1/1000 γυαλιών ηλίου"
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ευδιάκριτη από άλλο νόμο της Ελλάδος της μάρκας των γυαλιών


Υποστηρικτής πράσινου κόμματος : Αξία " !/500 πουλόβερ"
Δεν είναι εύκολο να φτιαχτούν ένας ένας οι ρόμβοι


Υποστηρικτής κόκκινου κόμματος : Αξία " Αφίσα "
Συμμετοχή για τη συγκέντρωση χρημάτων για τις αφίσες του κόμματος


Υποστηρικτής πιο πράσινου κόμματος : Αξία " Καφέ αρκούδα"
Κουπόνι για τη διάσωση της καφέ αρκούδας


Υποστηρικτής βυσσινί κόμματος : Αξία "Βιβλιοπωλείο"
Κουπόνι για την ανοικοδόμηση του βιβλιοπωλείου στελέχους του κόμματος που έχει καεί 45 φορές


Οπαδός κόκκινης ομάδας : Αξία "μπρελόκ"
Αγορά μπρελόκ στο κατάστημα της ομάδας λίγο πριν τον αγώνα στο γήπεδο


Οπαδός πράσινης ομάδας : Αξία "σημαία"
Αγορά σημαίας έξω από το γήπεδο από πλανόδιο


Οπαδός κίτρινης ομάδας : Αξία " εφημερίδα "
Αγορά εφημερίδας με το cd της γυναίκας του πρώην προέδρου


Οπαδός ασπρόμαυρης ομάδας : Αξία " μπουγάτσα  τυρί "
Μπουγάτσα με τυρί ( εκείνο που οι άλλοι λένε φέτα ) έξω από το γήπεδο 
                                         .......

Του ράσου ο χαβάς ...

Είχα σκοπό να πάω για ύπνο και άλλο σκοπό σοβαρότερο να μην αναφερθώ ξανά σε εκλογές, ουσιαστικά το είχα αποφασίσει. Αλλά η φαντασία μου οργιάζει και η κακή συνήθεια να θέλω να εκφραστω γράφοντας αμέσως μόλις σκεφτώ κάτι με έφερε εδώ να πληκτρολογώ ασταμάτητα. Δεν είμαι "κανένα" κόμμα και ξεκαθαρίζω ότι , τα παρακάτω δεν έχουν να κάνουν με υποθάλπτουσες κομματικές ρίζες. 
Βάλε φαντασία και σκέψου τα εξής ...
Χτες ήταν Κυριακή. Σε μια εκκλησία, στη μητρόπολη της Θεσσαλονίκης προφανώς, ένας ιερέας από τον άμβωνα προσεύχεται για την υποψηφιότητα του χ υποψηφίου μαζί με τους παρακολουθούντες την λειτουργία. Επιπλέον έχει διατυμπανίσει τις προάλλες ότι όσο είναι ιερέας , μητροπολίτης , κατά φαντασία εξουσία να το πω, δεν πρόκειται να εκλεγεί ο ψ υποψήφιος. Οι εκλογές τον διέψευσαν έστω και οριακά.Και τώρα τι ; 
Προβλέπω συντηρητικές αγρυπνίες ,κλαυθμούς και οδυρμούς της μητρόπολης ολάκερης και όλων των υπόλοιπων ακολούθων επίσης προβλέπω απανωτές δόσεις γέλιου για εμάς τους απ' έξω ή τέλος πάντων όσους από εμάς το βρίσκουμε αστείο . Να σου πω και κάτι για φαντάσου τον να μαζεύει πανικόβλητος τη σημαία του χ υποψηφίου από το μπαλκόνι της μητροπολιτικής κατοικίας και να τρώει τα μουστάκια του ... Πες με ότι θες εμένα τουλάχιστον μου φαίνεται ανέκδοτο .... Βέβαια ανέκδοτο μου φάνηκε και το νούμερο 90000 + (έτσι κατέληξε τελικά ) του Αλκιβιάδη του Αθηναίου που έλεγα στην πρώτη φάση ...
Γελάστε γιατί χανόμαστε ....

El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Grecia (Mancha)

 Ο πρώτος τόμος του Δον Κιχώτη εκδόθηκε από το Θερβάντες στα 1605. Μια ευφάνταστη ιστορία , που ο πρωταγωνιστής Αλόνσο Κιχάνο  έχοντας διαβάσει πολλά ιπποτικά βιβλία πιστεύει τελικά ότι είναι ο ίδιος ιππότης και αυτοαποκαλείται Δον Κιχώτης. Μια ιστορία 405 χρόνων πριν η οποία προχώρησε μέχρι σήμερα χωρίς να χάσει λεπτό την αίγλη και τη διαχρονικότητα της. Ο ι αιώνες και οι ιστορικές συγκυρίες προσαρμόστηκαν σε αυτή διατηρώντας τη αναλλοίωτη. Αναφορές στον "οραματιστή " ιππότη του Θερβάντες στην πορεία των χρόνων ήταν πολυάριθμες , θα αναφερθώ μόνο σε δύο.
Τον Ιούνιο του 1920 δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά ο Δον Κιχώτης του Κώστα Ουράνη 

το αχαμνό, του Θερβάντες ο ήρωας περνάει·
και πίσω του, στο στωϊκό γαϊδούρι του καβάλα,
ο ιπποκόμος του ο χοντρός αγάλια ακολουθάει.
Αιώνες που ξεκίνησε κ' αιώνες που διαβαίνει
με σφραγισμένα επίσημα, ερμητικά τα χείλια,
και με τα μάτια εκστατικά, το χέρι στο κοντάρι,
πηγαίνοντας στα γαλανά της Χίμαιρας βασίλεια...
Στο πέρασμά του από τους πλατειούς του κόσμου δρόμους, όσοι
τον συντυχαίνουν, για τρελλό τον παίρνουν, τον κοιτάνε,
τον δείχνει ο ένας του αλλουνού - κ' ειρωνικά γελάνε.
Ω ποιητή! παρόμοια στο διάβα σου οι κοινοί
οι άνθρωποι χασκαρίζουνε. Ασε τους να γελάνε:
οι Δον Κιχώτες παν μπροστά κ' οι Σάντσοι ακολουθάνε!

Ελλάδα 2010 και όχι μόνο...Ποιος αισθάνεσαι ότι είναι ο ρόλος σου του "οραματιστής" Δον Κιχώτη ή του ακόλουθου Σαντσο ; Πιστεύεις ότι είσαι ένας αδικημένος σύγχρονος ιππότης  που παλεύει για την φήμη και τις ιδέες του ή περιμένεις άδικα μια νέα Δουλτσινέα ; Χμ κι αν δεν ανακηρύχθηκε μόνος σου αν σε κατέταξαν άλλοι; Εκείνη είναι η ώρα να αποφασίσεις , να αποφασίσεις τι θες εσύ να είσαι. Οι επιλογές σου είναι δύο : 

Ο πρωταγωνιστής και κατακριτέος ιππότης.Μια προσωπικότητα διαφορετική και "κυρίαρχη"

Και ο ακόλουθός του ... ο απαραίτητος ιπποκόμος  Σάντσο Πάντσο.

Αλήθεια πιστεύεις ότι ο Δον Κιχώτης ήταν στην πραγματικότητα ψυχικά ασταθής και ο Πάντσο τόσο 

σταθερός όσο έδειχνε;

Τον Ιούλιο του 1920 δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά "Οι Δον Κιχώτες" του Κώστα Καρυωτάκη 

                                                                                                                                            
Οι Δον Κιχώτες πάνε ομπρός και βλέπουνε ως την άκρη
του κονταριού που εκρέμασαν σημαία τους την Ιδέα.
Κοντόφθαλμοι οραματιστές, ένα δεν έχουν δάκρυ
για να δεχτούν ανθρώπινα κάθε βρισιά χυδαία.
Σκοντάφτουνε στη Λογική και στα ραβδιά των άλλων
αστεία δαρμένοι σέρνονται καταμεσίς του δρόμου,
ο Σάντσος λέει «δε σ' το 'λεγα;» μα εκείνοι των μεγάλων
σχεδίων, αντάξιοι μένουνε και: «Σάντσο, τ' άλογό μου!»
Έτσι αν το θέλει ο Θερβάντες, εγώ τους είδα, μέσα
στην μίαν ανάλγητη Ζωή, του Ονείρου τους ιππότες
άναντρα να πεζέψουνε και, με πικρήν ανέσα,
με μάτια ογρά, τις χίμαιρες ν' απαρνηθούν τις πρώτες.
Τους είδα πίσω να 'ρθουνε -- παράφρονες, ωραίοι
ρηγάδες που επολέμησαν γι' ανύπαρχτο βασίλειο --
και σαν πορφύρα νιώθωντας χλευαστικιά, πως ρέει,
την ανοιχτή να δείξουνε μάταιη πληγή στον ήλιο!


Ελλάδα 2010 και όχι μόνο ... Έχω και μια πιο σκληρή εκδοχή απ αυτή  της απλής επιλογής. Μήπως καλύπτεσαι πίσω από βραχυπρόθεσμους στόχους και προστατεύεις τον εαυτό σου προβάλλοντας ένα άλλο πρόσωπο απ αυτό που είσαι ;Γιατί παλεύεις για ποιο ουσιαστικό σκοπό ;  Έχεις την αίσθηση της πραγματικότητας ή περιμένεις τη στήριξη άλλων για την δική σου ανάδειξη; Μπορείς να επιβιώσεις χωρίς τον ιπποκόμο σου ; Μήπως δεν είσαι εσύ ο ήρωας αλλά ο αφανής βοηθός σου ;








Υ.Γ. Ο πολιτικός που θα ψηφίσεις αύριο είναι νέος Δον Κιχώτης ή Σάντσο Πάντσο ;Εσύ τι θες να είναι ;

Οι μνηστήρες της Πηνελόπης

Ο Όμηρος , ο Καβάφης και ο Πασχαλίδης ( με σειρά εμφανίσεως ) είναι φαινομενικά τρεις άσχετες μεταξύ τους προσωπικότητες, και εγώ μια τέταρτη που σου γράφω. Έτυχε να έχω "στενές" επαφές και με τους τρεις τους δύο πρώτους τους διάβασα πολύ και τον τρίτο τον άκουσα περισσότερο. Σήμερα εντελώς τυχαία έπεσα πάνω σε κάτι που είχα να ακούσω καιρό την επί τίτλου κρεμάμενη Πηνελόπη του τραγουδοποιού της "παρέας". Κάπου εδώ αρχίζει ο παραλογισμός...
Ο Όμηρος ξύπνησε ένα πρωί και ζωγράφισε έναν Οδυσσέα. Ένα τυπάκο με ένα κότερο της εποχής, την πρόφαση της Ελένης και μερικούς ναύτες να γυρίζει τα πέλαγα. Μια προσωπικότητα ατρόμητη και ανίκητη προφανώς. Όμως ένα διήγημα, αφήγημα έπος βρε αδερφέ που σέβεται τον εαυτό του χρειάζεται και δεύτερους ρόλους να υποκλιθούν στον πρωταγωνιστή έτσι εμφανίζεται η Πηνελόπη. Βασίλισσα και πανέμορφη ( το κριτήριο της ομορφιάς της εποχής δεν ξέρω αν ήταν το ξανθιά γαλανομάτα ) η οποία ο σκηνοθέτης προέβλεψε να παίζει ( για να σκεφτώ 10 ο τρωικός πόλεμος και άλλα πόσα να γυρίσει ο Οδυσσέας ) 20 + χρόνια δύο σκηνές. Η μία να υφαίνει ένα ρούχο , ο θεός να το πει, και η άλλη να το ξηλώνει. Εκτιμώ ότι είχε τσακωθεί με το σεναριογράφο και της έκανε κολπάκια.Τώρα γιατί δεν έφυγε μη με ρωτάς , για τον ίδιο λόγο που δεν έφυγε και η γυναίκα του πρωτομάστορα. Και δε μου λες φιλαράκι σεναριογράφε ( εννοείτε ότι θα πάρω το μέρος της γυναίκας ) ο άλλος έκανε τόσα εξωτερικά γυρίσματα με τόσες φιλικές εμφανίσεις μια Κίρκη , ένα Πολύφημο , μια Αθηνά εμείς τίποτα ; Μόνο καμιά 2ο μνηστήρες και μ αυτούς να λέει κάθε μέρα ότι θα σκεφτεί τι θα γίνει όταν θα τελειώσει την ύφανση του υφάσματος ... ποιος τα τρώει αυτά ; Στην τελική ανάλυση γιατί να τον περιμένει τον Οδυσσέα να πουλήσει το παλάτι και να φύγει στη Βραζιλία δύσκολο είναι ; Σε βαρέθηκα λυπάμαι
Μετά ακολουθεί ο Καβάφης "σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη". Χα δεν είδα τη τράβηξε ο Οδυσσέας χαζή είμαι ; Και πες ότι βγαίνω και παθαίνω τα του Οδυσσέα και χειρότερα να εύχομαι να ναι μακρύς ο δρόμος μου είναι λίγο δύσκολο. Γιατί εγώ δεν έχω την εύνοια του συγγραφέα ούτε ναύτες να με δένουν στο κατάρτι και είμαι φύσει επιρρεπής στις Σειρήνες. Όλα αυτά τα κάνω για το όνειρο μου και για την εμπειρία πες αλλά να έχω και κάτι να περιμένω.Γιατί αν πάρεις το καράβι για τη Μύκονο πέσεις σε φουρτούνα και τελικά εκεί που θα βγεις είναι η  Τήνος είναι μια απογοήτευση όσο να πεις.
Τελικά φτάνει ο Πασχαλίδης , ενώ με έχουν ταράξει αρκετά οι άλλοι δύο και μου αρχίζει τα βαθυστόχαστα. Ο ανταγωνισμός μου έλειπε για να δούμε ποιος θα αντέξει . Να σου πω και κάτι το σενάριο φταίει το ξανά είπα το πολύ πολύ ένα όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου να πάρω κι αυτό αν δεν είναι αντίπαλη μου κανένα χολιγουντιανό "μεγαθήριο".


Στο δηλώνω και τέλος
"Σου λέω κουράστηκα δε θέλω να περιμένω
 είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα μην ελπίζεις να υφαίνω"

Το θεώρημα του αντίστροφου καταλύτη ...

Καταλύτης ουσία που επιταχύνει μια χημική αντίδραση, χωρίς η ίδια να μεταβάλλεται ή να εμφανίζεται στο τελικό προϊόν. Θα έλεγε κανείς ότι είναι απαραίτητος και η επέμβασή του κυρίως ωφελεί παρά εμποδίζει. 

Έχεις σκεφτεί πότε ότι υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που χρειάζεται ένα slow motion, μια καθυστέρηση , μια "ηρεμία" ; Στιγμές που η ένταση, ο πανικός, ο πόνος, ο φόβος, η θλίψη,  η κούραση ή το άγχος επικρατούν και το μόνο που δεν χρειάζεσαι είναι κάποιος ή κάτι να τα επι-δεινώνει ; Φρικτές στρεσογόνες περιστάσεις που επιβάλλουν μια μαγική εξισορρόπηση . Κάπου εκεί μια "αόρατη" δύναμη διαχέει την ηρεμία , αποφορτίζει και καλμάρει. Δεν ξέρω αν συγκεντρώνει η ίδια τα αρνητικά vibes ή αν ο προορισμός της είναι να μεσολαβεί και να συμβιβάζει με τρόπο ανεπαίσθητο μα εξαιρετικά αποτελεσματικό , αυτό που γνωρίζω με βεβαιότητα είναι πως "χαρίζει" με μηδενικό όφελος και είναι σίγουρα προτιμότερη από ένα τυχαίο καταλύτη. Είναι η αύρα ελπίδας και αισιοδοξίας που πνέει χωρίς να το περιμένεις και που δύσκολα μπορείς να αντιληφθείς την πηγή της . Εκείνη η γλυκιά μελωδία που απαλύνει πόνους γαληνεύει ψυχές και θρέφει προσδοκίες και στόχους.

Θεώρημα του αντίστροφου καταλύτη :Άνθρωπος και σπανιότερα κατάσταση ή αντικείμενο που έχει την ικανότητα να εξομαλύνει σχέσεις και περιστάσεις  χωρίς επιτήδευση και χωρίς απώτερους στόχους . Άνθρωπος και σπανιότερα κατάσταση ή αντικείμενο που έχει την ικανότητα να επι-βραδύνει και κάποιες φορές να αποσοβεί κινδύνους και την εξέλιξη τους.



Όλη μου τη ζωή υπήρξα καταλύτης.
Γνήσιο αντίστροφο γνωρίζω μόνο ένα ( μία για την ακρίβεια), αυτή στην οποία και αφιερώνω αυτό το κείμενο γνωρίζοντας ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να το διαβάσει

Το νούμερο 30000 +

την άλλη Κυριακή πάλι τα ίδια ....

Εκλογών το ανάγνωσμα ...

Την τηλεόραση την χρησιμοποιώ κυρίως για να ακουμπώ το τηλεχειριστήριο. Βλέπω κάτι αραιά και που , αν και μόνο αν δεν μπορώ να ενημερωθώ μέσω διαδικτύου , πράγμα δύσκολο έως και

αδύνατο.Λόγω της ημέρας ( Αντωνάκη μου, σύμπτωση το όνομα, τα λόγια του παπά και λοιπά και λοιπά της αγαπημένης ταινίας) έκανα αυτό το σφάλμα να διεισδύσω στο πλουραλισμό των επιλογών και των απόψεων μέρα που είναι. Εκείνοι οι τύποι που είδα να χορεύουν στο Ρέθυμνο μόλις άνοιξα την "ανακάλυψη" του αιώνα δεν κατάλαβα τι ρόλο έπαιζαν. Περίμενα να δω το μεγάλο τραπέζι του μυστικού δείπνου με αρχηγό ένα κύριο ή μια κυρία να επαναλαμβάνει βαριεστημένα "Τι γνώμη έχετε για τα μέχρι τώρα αποτελέσματα" και "Μη μιλάτε όλοι μαζί παρακαλώ" όχι ένα χορευτικό κρητικό σύλλογο. Άλλαξα κανάλι και ηρέμησα το τραπέζι κλασικά τραπέζι και ο α υποψήφιος μετά από 5 λεπτά στο επόμενο κανάλι ( με τι ταχύτητες κινούνται μη με ρωτάς ) .Άντεξα τέσσερα ολόκληρα λεπτά μπορεί και πέντε θα σε γελάσω.Πάτησα το κόκκινο κουμπάκι του τηλεχειριστηρίου, το ακούμπησα πάνω στην τηλεόραση και βυθίστηκα ξανά στο προσφιλές μου περιβάλλον .

Υπουργείο εξωτερικών γνωστή εταιρεία δημοσκοπήσεων και ηλεκτρονική μετάδοση των αποτελεσμάτων δεν θα είχα ασχοληθεί και τόσο ούσα αναπόσπαστο μέλος του ποσοστού της αποχής αλλά βλέπεις η όποια ενασχόλησή μου με την τεχνολογία με έκανα αποδέκτη τηλεφωνημάτων, δεν την ψήφισαν άδικα την κόρη της κυρα-Νίτσας της κομμώτριας πρέπει να δουν και αν θα εκλεγεί.

Χαζεύοντας την περιφέρεια και το δήμο της πατρίδας μου και μέχρι να περιμένω και λίγο την ενσωμάτωση των αποτελεσμάτων η ταχύτητας της οποίας ήταν επιεικώς αντιστρόφως ανάλογη της

ταχύτητας του φωτός , παρατηρούσα και μερικά άλλα αποτελέσματα .

Το νούμερο 30.000 +, που μέχρι να τελειώσω αυτό το κείμενο και μέχρι να γίνει η συνολική καταμέτρηση θα ανεβεί κι άλλο , των ανθρώπων που ψήφισαν τον Αλκιβιάδη τον Αθηναίο τουλάχιστον για μένα είναι σοκαριστικό. Ότι κυκλοφορεί ελεύθερος δεν είναι κάτι που με εντυπωσιάζει ότι ψηφίζεται και ως απολίθωμα δεινοσαύρων σε τέτοια έκταση; Τι να πω.

Κι εκείνος ο χάρτης της Ελλάδος που δέσποζε προσωρινά χωρίς χρώματα μου θύμησε τα παραμυθάκια των παιδικών μου χρόνων που έπρεπε να ζωγραφίσεις το φόρεμα της χιονάτης και τον κακό λύκο αν ψάξω σίγουρα θα έχω κάποιο ακόμα ....

Σε απόχρωση γκρί σκούρο

Είχα σχεδόν 24 ώρες να βγώ από το σπίτι , δεν περίμενα δραματικές αλλαγές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ούτως ή άλλως , όπως θα έβγαινα θα έβλεπα τον ίδιο δρόμο τους ίδιους ανθρώπους τοίδιο σκηνικό κι όμως κάτι είχε αλλάξει . Τι ήταν αυτό; Το κλίμα ...
Όλα βάφτηκαν ξαφνικά σε απόχρωσή γκρί σκούρο. Το μούδιασμα των ανθρώπων προϋπήρχε αυτή η νωχελική διάθεση και το αδιάφορο βλέμμα. Τώρα όμως δεν υπάρχουν οι άνθρωποι . Η πόλη έχει αδειάσει , όχι τόσο όσο κάποιοι θα περίμεναν, αλλά η κίνηση έχει μειωθεί αισθητά. Και ο ουρανός μου φαίνεται ακολουθεί την δεσπόζουσα διάθεση έχει κι αυτος ένα ελαφρύ γκρι ανοιχτότερο μεν γκρί δε . Ησυχία ... Το μόνο που μετα βίας ακους είναι κάποια αυτοκίνητα στους δρόμους αν και είναι ακόμα έξι μήπως είναι η νηνεμία πριν την καταιγίδα ;Περιμένεις απλά περιμένεις το πως θα ξημερώσει αύριο ή καλύτερα πως θα ξημερώσει η Δευτέρα είναι σίγουρο πως θα το υποστείς όπως και να 'χει αρκει το γκρί να μην γίνει απότομα μαύρο.