Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών ...



Intro Βαλκυρία με σομπρέρο, μαράκες και φούστα με κρόσσια

Στα ξενύχτια λέμε ναι, εκείνα μας λένε όχι βέβαια γιατί ποιος ξυπνάει το πρωί 
και στις τρέλες λέμε ναι φυσικά dna καλέ μου dna 
Στα μεθύσια λέμε ναι όχι δεν πίνω δεν καπνίζω δεν εξαρτώμαι λέμε 
στα κορίτσια λέμε ναι δεν είναι του γούστου μου άλλα μην την χαλάσω στον τραγουδοποιό
Στους απέξω λέμε ναι, αν δε μας πρήζουν , εξηγούμαι να μην παρεξηγούμαι 
στους εντάξει λέμε ναι ,σαφώς

Βαλκυρία μετά την 3η πιρουέτα
   
Όχι λέμε στις κότες, αααα θα διαφωνήσω τα κοκόρια είναι πρόβλημα οι κότες κάνουν και αυγά τουλάχιστον
όχι και στους ξενέρωτους ειδικά αν είναι φορτικοί
Όχι λέμε στις κότες, τα είπαμε για τις κότες επαναλαμβάνεσαι και δεν μπορώ
όχι στους κυριλέ στους περισσότερους τύπους με κουστούμι  και γραβάτα, με προδιαθέτουν αρνητικά τι να κάνω

Βαλκυρία χορεύει λάτιν

Στους δικούς μας λέμε ναι, ενίοτε
και στους ξύπνιους λέμε ναι αρκεί να είναι πραγματικά
Στους μουσάτους λέμε ναι, ναι ναι ναι ( δεν εννοώ και τον παπά της ενορίας )
στους φευγάτους λέμε ναι , σε επίπεδο που να μιλάς και να απαντά να μην περιμένεις τηλεγράφημα
Στα μπαράκια λέμε ναι, ίσως μη καπνιστών και μη μεθυσμένων ( σας είπα ότι είμαι ολίγον τι υστερική χα )
στα παπάκια λέμε ναι , εδώ είπα ναι στις κότες τα παπάκια γιατί να μείνουν απ έξω

Βαλκυρία μαζεύει το σομπρέρο από το πάτωμα μετά την τελευταία φιγούρα

Όχι στους τεχνοκράτες, αυτοί με τα κουστούμια που έλεγα νωρίτερα
όχι και στις κυρίες τους, γιατί καλέ ξέρεις τι θέαμα είναι για βγες στο Κολωνάκι να μορφώνεσαι
Όχι στους τεχνοκράτες, την τάση για επανάληψη να την κοιτάξεις
όχι στους λογικούς , και εκείνοι όχι θα λένε για μας άστα

Βαλκυρία επανέρχεται στην χορογραφία

Στη τρέλα, ναι, στα πάρτι, ναι όπου γάμος και χαρά η Βαλκυρία πρώτη
Στη δράση, ναι, στη βράση, ναι  κάπου πρέπει να διοχετευτεί τόση ενέργεια ( τόσα νεύρα να πω καλύτερα )
Στη σάμπα, ναι, στο τσάμπα, ναι από σάμπα άλλο τίποτα τι χορεύω τόσες ώρες , στο τσάμπα θα συμβιβαστώ αν με κεράσεις
Στη ρέγγε, ναι, στη ντίσκο, ναι  άντε να πω και εδώ ναι να δούμε τι θα ακούσω ακόμα
Στους μαύρους, ναι, στους γαύρους, ναι    φυσικά και στο συνδυασμό ακόμα καλύτερα 
Στους αναλφάβητους, ναι γιατί όχι

Βαλκυρία με ιδιαίτερη μαεστρία απόφεύγει πάσης φύσεως ιπτάμενα λαχανικά 
 
Στους φαντάρους λέμε ναι, όοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχι μακριά από εμάς , αυτή η αντιπάθεια προς τη στολή είναι εκ γεννετής
και στους γύφτους λέμε ναι , rom χρυσέ μου συμβουλεύσου και ένα Σαρκοζί , άσχετοι άνθρωποι παπαπα
Στους μαλλιάδες λέμε ναι, ναι ναι αλλά πριν τη Ραπουνζέλ μην το ξεφτυλλίσουμε
στους ροκάδες λέμε ναι χωρίς δεύτερη κουβέντα
Στα μαγκάκια λέμε ναι, όχι κουράζομαι
στα πρεζάκια λέμε ναι ... δε θα μιλήσω θα παρεξηγηθούμε  


 Βαλκυρία συνεχίζει ακάθεκτη , το κοινό έχει φύγει από ώρα

Όχι λέμε στην πρέζα,ένα εκατομμύριο όχι
όχι και στην εξάρτηση μεχρι εδώ καλά μου τα λές κοίτα μη μου τα χαλάσεις παρακάτω
όχι λέμε στην πρέζα ,αυτή την επανάληψη την δέχομαι
όχι στα σκληρά όχι σε όλα

Βαλκυρία αφήνει τις μαράκες και συνεχίζει
 
Στα ωραία λέμε ναι, ξέρεις κανένα να έλεγε όχι
και στα κόλπα λέμε ναι, με όριο αλλά ναι
Στα μυστήρια λέμε ναι, μπορείς να με λες και Γουότσον το Σέρλοκ στον χαρίζω
και στις φάσεις λέμε ναι , τελευταία φορά που σου κάνω τη χάρη να ξέρεις
Στα ουίσκια λέμε ναι, Όχι και πάλι όχι , πολύ αλκοόλ βλέπω και δε μ αρέσει
στα τσιγάρα λέμε ναι τι ναι άνθρωπε μου , όχι στις εξαρτήσεις ναι στα τσιγάρα φάσκεις και αντιφάσκεις ή είναι ιδέα μου ;

Βαλκυρία κάνει σάλτο με διπλή περιστροφή ( στο βάθος ακούγεται η φωνή του Κωστάλα να περιγράφει )
 

Όχι στην ηρωίνη, σου έχω πεί ότι είναι ο κυριότερος λόγος που μου αρέσει αυτό το τραγούδι;
όχι σ' αυτό το διάολο , σε όλους τους διαόλους( απεταξάμην το σατανά απεταξάμην ουχαχαχα
Όχι στην κοκαΐνη,θα συμφωνήσουμε
όχι στα σκληρά σε όλες τις εξαρτήσεις τα είπαμε


Βαλκυρία υποδέχεται τους χορευτές που θα τη συνοδεύσουν


Στην άπλα, ναι, στην ξάπλα, ναι και στα όνειρα ναι
Στις βάρκες, ναι, στις τσάρκες, ναι  νησιά και τσάρκες θέλω διακοπές ναιιιιιι
Στους φίλους, ναι, στις πλάκες, ναι τι θα έχω να θυμάμαι σε 40 χρόνια που θα γίνω 35;
Στους σκύλους, ναι, στις γάτες, ναι και στον υπόλοιπο ζωολογικό κήπο μην τα πάρουμε ένα ένα
Στους Mήτσους, ναι, στους Kιτσους ναι  για να το λες εσύ
Στην αντισύλληψη, ναι Πλάκα κάνεις ; φυσικά και ναι .. αυτά μας έλειπαν τώρα

Βαλκυρία ηγείται τις χορευτικής ομάδας

Στα κοκτέιλς λέμε ναι, χωρίς αλκοόλ ( η υστερία υστερία)
και στα κόμικς λέμε ναι Ο Superman ήταν εξωγήινος και δεν τα είχε καλά με τον Et απορρίπτεται , ο μπατμαν αν δεν ήταν πλούσιος δεν θα υπήρχε απορρίπτεται , ψηφίζω spiderman (τώρα μπορεί να κοιμάται ήσυχη η γκόθαμ city ή δεν ήταν του spiderman αυτη ; )
Στις μπανάνες λέμε ναι, μην το συζητάς καθόλου λίγες μέρες πριν έτρωγα μπανάνα σε πολυέλαιο να πω όχι δεν κάνει
στις κουκλάρες λέμε ναι , άμα πω όχι θα αλλάξει κάτι , πφφφφ άντρες
Στις πισίνες λέμε ναι, σε νησί και με θέα , θα συμβιβαστώ και με τη Μεγάλη Βρετάνια προς στιγμή
στις αιώρες λέμε ναι , τι μου θύμισες τώρα
 

Βαλκυρία ετοιμάζεται για το συγκλονιστικό φινάλε

Όχι λέμε στους βλάκες, άσε και δεν γιατρεύεται με τίποτα  
όχι γαμώ τους άσχετους , ομοίως
Όχι λέμε στους βλάκες, Κοίτα να δεις δεν είμαι καλά , σου είπα μην επαναλαμβάνεσαι
όχι στους χαζούς όπως και στους προηγούμενους ( αυτό το τραγούδι τον ατέλειωτο πια )

Βαλκυρία κοιτάει διακριτικά το ρολόι λίγο πριν καταρρεύσει , ( και σου είπα να πας γυμναστήριο )

Στα τσακάλια λέμε ναι, και στους λύκους λέμε ναι ( το ζωικό βασίλειο μου μέσα )
και στους έτσι λέμε ναι πες μου ποιοι ακριβώς είναι οι έτσι και θα το σκεφτώ
Στους τζαζίστες λέμε ναι, ναι αν δεν νυστάζω
στους μπλουζίστες λέμε ναι , στους ποιους ;;; είμαι νιάτο εγώ δεν τα ξέρω αυτά
Στις ζηλιάρες λέμε ναι, ο χριστός και η παναγία , δεν μπορώ τα νιαουρίσματα
στις τρελιάρες λέμε ναι, εσύ καλά εγώ δεν


Βαλκυρία σωριάζεται στο στο πάτωμα .... μέχρι να πει τα ναι και τα όχι ο Κηλαηδόνης θα πεθάνουμε. Μιλάω και εγώ πολύ αλλά εσύ δεν παίζεσαι

Όχι παιδιά στις ψόφιες,
όχι και στους κρυόκωλους
Όχι παιδιά στις ψόφιες,
όχι στους σοβαρούς

Πα ρα παμ, παραραμ

Όχι παιδιά στις ψόφιες
όχι και στους κρυόκωλους 
Όχι παιδιά στις ψόφιες,
όχι στους σοβαρούς


                                                               ΝΑΙ !!! 

 
ΥΓ 1 : Τα συγχαρητήρια μου σε όποιον το διάβασε όλο
ΥΓ 2 : Το συγκεκριμένο κείμενο ολημερίς το γράφανε το βράδυ αυτό χανόταν ... η γυναίκα του πρωτομάστορα αρνήθηκε να βοηθήσει αλλά τελικά τα κατάφερα

ΥΓ 3 : Το βλέπεις και εσύ ότι δεν είμαι καλά ή είναι η ιδέα μου ; χαχαχα

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Τσάι με λεμόνι ( anti-coffee movement )

 Όταν ανοίγουν τα μάτια μου, με τα κόπων και βασάνων, αρνούμαι να πιω καφέ ... αντιρρησίας συνείδησης εκείνης της βαρεμένης ελληνικής και μη νοοτροπίας του πίνω καφέ για να ξυπνήσω και πριν από αυτό αν μου μιλάς σε συνδέω με Κάιρο μη σου πω με τον E.T. ( et goes home τι θυμήθηκα πάλι; χαχαχα ). Μετά αφού πιεις την πρώτη δόση της εξάρτησης του μυαλού σου , γιατί το μυαλό σου είναι,  το σύστημα ενεργοποιείται, το τροφοδοτικό λειτουργεί κανονικά και η επικοινωνία σου με τον έξω κόσμο ξεκινά. Να σου πω εμείς οι άλλοι ( 4-5 θα ειμαστε ) που ζούμε χωρίς το απαραίτητο καύσιμο πως τα καταφέρνουμε; Συνήθεια θα μου πεις... να συνηθίσεις, γιατί όχι; ...  Εκείνη την ουσία, την καφεΐνη you know, την έχεις απλά θεοποιήσει δε σε ξυπνάει όσο νομίζεις υπερένταση σου δημιουργεί και στο λέω εγώ που αν πιω καφέ θα κρεμαστώ από τον πολυέλαιο ( αν είχα ) και θα τρώω μπανάνες.. Μια υπερένταση τα επίπεδα της οποίας κινούνται ανάλογα με την κούπα καφέ που έχει γίνει προέκταση του χεριού και της σκέψης σου ...
"Έλα Γιώργο πάμε για κανένα καφέ το απόγευμα ; " Πες μου πόσες φορές έχεις πει πάμε για μπλε πορτοκαλάδα, για χυμό ή μια βόλτα βρε αδερφέ ; Καμία ; Όταν λέω εγώ για νοοτροπία μετά με κοιτάς παράξενα γιατί το βλέπω εγώ το ύφος σου...  
Και φτάνει εκείνο το περιβόητο απόγευμα και βρίσκεις το φίλο-γνωστό-συμπέθερο-κουνιάδο-τρίτο ξάδερφο και πάτε σε ένα χώρο που λέγεται πως;;; Καφετέρια ... Μετά σε πείραζαν τα αναψυκτήρια τι παράξενοι άνθρωποι πια. Πφφφφ Παντού έχει διεισδύσει αυτή η αηδία ... ιός που εξαπλώνεται. Πες τον Η1Ν1 ότι τον γλιτώνεις αν το ανοσοποιητικό σου είναι σε φόρμα τον άλλο όμως; ... Όταν θα μπεις στο "ναό" θα σε πάρει η μυρωδιά από την είσοδο μαζί με αυτή του τσιγάρου , άλλη μεγάλη κουβέντα που θα την αρχίσω άλλη ώρα ( καπνιστής zero points το πως έφτασα στην Eurovision ένας θεός το ξέρει ). Θα κάτσεις και 95 % θα πιεις ένα είδος αυτού του σκευάσματος  ... Α ναι  κάτι espresso , freddo και makkiato μας έλειπαν είχες μάθει άλλωστε από μικρός σε moccachino caldo...  
Στη συνέχεια είναι η ώρα της ιατρικής γνωμάτευσης που ακολουθεί το "Κάπνισμα σκοτώνει" ... "ο καφές κάνει καλό στην καρδιά" ... Ωραία κάνει ... αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταναλώσεις ένα βαρέλι.
Να πιεις μια στο τόσο , όταν θα είσαι εξαντλημένος και η υπερένταση σου είναι απαραίτητη για τις υποχρεώσεις σου , ή όταν θα στον πει η καφετζού που λέει ο λόγος ... Ξέχασα να σε ενημερώσω ότι εκτός από καφέ λέω και την φλούδα της μπανάνας , εκείνης που έτρωγα νωρίτερα στον πολυέλαιο αν θυμάσαι ...
Βέβαια δεν πιστεύω ότι σε έπεισα ούτε και το προσπάθησα καν... κάνε ότι θες καλέ μου θα κάτσω να σκάσω νομίζεις... Οχού με κούρασες ... 




ΥΓ. Η μπαλάντα του καφέ που πιθανότατα ακούς αυτή τη στιγμή παίζει ρόλο καθαρά επικριτικό


Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Οσίας Βαλκυρίας ... της χαμηλοβλεπούσας (γνωστή μεγαλομάρτυρας)

Βαφτίζεται η αγάπη μου στο Γουαλδακιβίρ και το όνομα αυτής Αθανασία.. Αν δεν ξέρεις ότι σήμερα είναι του αγίου Αθανασίου ντροπή και αίσχος ... πέρασε έξω από τον κήπο μου ευθύς αμέσως ... λες να γράψω  παρακάτω μια σύντομη βιογραφία του αγίου; έτσι για τη διαφορά ...  Η μάλλον να αρχίσω να "τιμώ" καθημερινά όλο το εορταστικό κονκλάβιο από οσιομάρτυρες σε αγίους... Θα ήταν ανατρεπτικό ομολογώ αν σκεφτείς κανείς ότι η θρησκεία και εγώ είμαστε σε διάσταση ...  Και πριν την αίτηση του συναινετικού διαζυγίου ξυπνάω ένα πρωί και συνειδητοποιώ ότι στη λίστα μου υπάρχει blog με συγγραφέα μαντηλοφορούσα και απελπιστικά θρησκευόμενη η οποία δημοσιεύει καθημερινά το σύνολο του τελετουργικού ρεπερτορίου ... Προφανώς αυτό δεν είναι πρόβλημα , ο καθένας στον τομέα του άλλωστε, εγώ απορώ πως το πρόσθεσα ... Η θεία φώτιση who knows ...
Στο θέμα μου ... Οι γιορτές, μου ήταν πάντα ιδιαίτερα αντιπαθείς. Ξεκινώντας από τη δική μου  και καταλήγοντας στις γιορτές των άλλων στις οποίες σε υποχρεώνει να πας μια κάποια υποχρέωση ,την οποία συνήθως αγνοώ όταν με παίρνει, και να υποστείς τα πάντα. Άντε το παίρνεις απόφαση ότι θα κάνεις υπομονή , αλλά να το πιστεύεις και λίγο το "έθιμο" ... Και αποφάσισες κάποιος να σου δώσει το όνομα Παναγιώτης ας πούμε θα τρέχω εγώ δεκαπεντάγουστο με το παρεό στον ώμο; ... ας με λυπηθεί κάποιος ... Κι αν σε βάφτισε Αθανασία εκεί που μόλις έχω χωνέψει τον κουραμπιέ τρέχω να σου βρω δώρο .. Δεν φτάνουν όλα τα άλλα είσαι και παράξενος άνθρωπος και έχεις απαιτήσεις .. Θα εφαρμόσω σύστημα γάμου ... λεφτά σε φακελάκι ... μήπως να τα στέλνω και με κούριερ ;;;
Λιώνω 5 σόλες  βρίσκω δώρο παίρνω 3 depon και 8 ζευγάρια ωτοασπίδες και ξεκινάω να πάω... Έξω από την πολυκατοικία εκείνο το περιβόητο μήλο, το κόκκινο ξέρεις, χόρευε  και τραγουδούσε στο πεζοδρόμιο και υπερκάλυπτε τα ουρλιαχτά ενός πακιστανο-αβγανο-κορεάτη που διαφωνούσε στο τηλέφωνο ... Ωραία πολύ ωραία θα εξασκηθώ και στα καλαματιανά μου , που έχω χορέψει και μηδέν φορές ... Μέχρι να φτάσω στην είσοδο του σπιτιού το μήλο είχε διαδεχτεί η κλαίουσα ιτιά ... άλλη λαϊκή διασημότητα ... Ακολουθεί σύννεφο καπνού, ομολογώ ότι η εορτάζουσα δεν καπνίζει αλλά οι ορδές των καπνιστών καλεσμένων δεν χωράνε στο μπαλκόνι ...
Το συγκεκριμένο κείμενο συγγράφεται την ώρα που "χορεύω" μπάλο με το λουλουδάκι του μπαξέ που θα με πάρει μου 'ταξε... Έλα να πάμε εκεί που λες που κάνουν τα πουλιά φωλιές μπας και γλιτώσουν τα τύμπανά μας τουλάχιστον γιατί η μουσική προέρχεται από το λάπτοπ το οποίο γράφω αν θες να ξέρεις , μόνη διαδικτυακή διέξοδος τι να κάνω; .... έλα να πάμε στο νησί τώρα που τα νησιά έγιναν διάσημα  αλλά εμείς θα πάμε στη Λέρο .... Από λεπτό σε λεπτό βλέπω να ανοίγει η πόρτα και να προβάλλει όλη η οικογένεια Κονιτοπούλου μες του αιγαίου τα νησιά ...
Από βουνό είμαστε καλέ μ' ακούει κανείς ... Ας μη μιλήσω γιατί τουλάχιστον τα προτιμώ από κάτι κοντούλες λεμονιές και καραγκούνες ... 
Θάλασσα τους θαλασσινούς θαλασσάκι μου γιατί τους θαλασσοδέρνεις;;;
Έτσι τα έπαιξε και η γοργόνα πολύ ήθελε νομίζεις;
Κι αναρωτιέμαι : Ζει ο Μέγας Αλέξανδρος ;

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Εγώ είμαι η νέα γυναίκα ...


Κάτω τα βέλα και τα καπέλα .. ελεύθερώσου μην κομπλάρεις παίξτο και λίγο στο χέρι σου είναι
και οι ουρές και τα πομ πομ και τα φτερά ... καλά το τι θα μου πήγαιναν τα φτερά δεν σου περιγράφω
για καινούριο συκώτι το λιγότερο
δεν θέλω φούστες κορσέδες σούστες ... δεν τις μπορώ τις φούστες άσε που θα είχα γίνει θέαμα πφφφ η υπερκινητικότητα μου με φούστα... όπωσδήποτε...
και οι καβγάδες οι κουζίνες τα μωρά ... γνήσια απόγονος της Χαδούλας δεν είμαι για μωρά ( σε 10 χρόνια θα το ξανασκεφτώ )  χαχα και οι κουζίνες είναι κινέζικες και είναι στη Μητροπόλεως στο σπίτι μου έχουν ένα υπέροχο απαγορευτικό απ έξω
Εγώ είμαι η νέα γυναίκα και δεν καπνίζω ούτε σφυρίζω ... Πόσες φορές προσπάθησα αλλά δεν τα κατάφερα ,να σφυρίξω εννοείτε το κάπνισμα το απέρριψα από τη γέννησή μου, ούτε με σφυρίχτρα καλά καλά ... Όπως καταλαβαίνεις αν είχα πρόβατα θα τα είχε φάει ο λύκος και αν ήμουν διαιτητής θα με είχαν σπάσει στο ξύλο ... Ευθυμιάδη τον έλεγαν εκείνο ;
Η κάθε μία μας αξίζει για δέκα δε δίνω γι άντρες ένα παρά ( επί 2 )   ... Δεν ξέρω για παρά ένα after κρίσης ευρώ θα το έδινα
Δε θέλω άντρες κουμπιά και χάντρες   : Κοίτα να δεις τι συμβαίνει με τα κουμπία , σε προειδοποιώ ότι θα πολυλογήσω , στατιστικά κάθε μέρα χάνω ένα κουμπί πως γίνεται αυτό η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά , μεταξύ μας αυτή η επιστήμη μια αγκύλωση θα την έχει , με αποτέλεσμα να ζω σε ένα σπίτι με κουμπιά. Για την ακρίβεια αυτά με φιλοξενούν , κάθομαι και εγώ σε μια γωνίτσα ...
 Χάντρες  ... Σκέψη πρώτη Μοναστηράκι , σκέψη δεύτερη Βαλάντης βάλε χάντρα θαλασσιά μάνα μου
και παραιτούμαι από το νοικοκυριό ... αχαχα παραιτημένη από χρόνια .... αν και θα με απέλυε και το ίδιο , φτου έχασα την αποζημίωση , δεν είναι στα ταλέντα μου δεν είναι
δεν θα γυρεύω να μαγειρεύω και εις τον άντρα μου θα κάνω το θεριό  υπόσχομαι στην αοιδό ότι δεν θα γυρεύω να μαγειρεύω θα τρώω απ έξω να στηρίξω τα ταχυφαγεία ... μέσα στην υγιεινή
Εγώ είμαι η νέα γυναίκα που δεν καπνίζω μα ζωγραφίζω .... ναι ναι καλλιτέχνης στο να χρωματίζω το φόρεμα της Χιονάτης  και μην πει κανείς ότι είναι για μωρά εμένα μου αρέσουν εντάξει; .... Που και που βέβαια ξεδιπλώνω την ταλεντάρα μου και σε μπλοκ ζωγραφικής , το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι απέναντι από το σπίτι μου υπάρχει γκαλερί τυχαίο ;;;; Call me Pablo
η κάθε μια μας αξίζει για δέκα δε δίνω για άντρες έναν παρά ( επί 2 ) ... οι άλλες  μπορεί να αξίζουν για δέκα εγώ πολύ αμφιβάλλω ... ... ... είναι λίγες οι δέκα







Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

The time ... Traveling with hours : A walking eleven

Καλησπέρα αν και μάλλον πρέπει σιγά σιγά να το γυρίσω στο καλημέρα ...


Ιδέες ... Εκείνες οι παράξενες σκέψεις που με ακολουθούν χωρίς να θέλω  και που  προσπαθώ να τις ξεπεράσω μα δεν γίνεται ...  Εκείνες οι έμμονες παρουσίες που κυριεύουν το μυαλό μου.
Είχα  εδώ και μέρες σκεφτεί το παρακάτω project ( που όσο project είναι αυτό άλλο τόσο είμαι εγώ μια καλοσυνάτη και αθόρυβη φυσιογνωμία τέλος πάντων ) . Θα έχεις καταλάβει βέβαια την τρέλα μου με το χρόνο αν με έχεις ξαναδιαβάσει , αν η τύχη σου σε φώτισε και το απέφυγες αυτό το κακό  θα καταλάβεις σύντομα . Τις προάλλες έτρωγα ένα κουραμπιέ που εντελώς αποτυχημένα έφτιαξα τα Χριστούγεννα ( αν ήταν καλοί δεν θα υπήρχαν τώρα )  και μου ήρθε η θεία φώτιση ,αφού είχα κοιτάξει το ρολόι μου 40 φορές ( αν υποψιάζεσαι ότι και τον κουραμπιέ τον τρώω με χρονόμετρο , καλά κάνεις, ισχύει ) .
Μια ημέρα, του πλανήτης μας ,μην ακούσω τίποτα για πλούτωνες, αποτελείται από 24 ώρες  (στα δέκατα του δευτερολέπτου θα το φτάσω σε άλλη ανάρτηση ). Ώρες , οι οποίες έχουν ζωή και υπόσταση .. Τι εννοώ ; 24 κυρίες  περπατούν και θα περπατούν μαζί σου , σε όλη την πορεία σου ... Έχεις σκεφτεί ποτέ πώς τους συμπεριφέρεσαι πώς τις σπαταλάς , τις αξιοποιείς ή τις διαχειρίζεσαι;


 A walking eleven




Σου έχω πει ότι κινούμαι ένα χιλιοστό καλύτερα από τον τυφλοπόντικα ... κινούμαι στο σκοτάδι κυρίως ή καλύτερα προτιμώ να κινούμαι στο σκοτάδι, κι αν ήταν στο χέρι μου μόνο αυτό θα έκανα ... 
Προσπάθησα να θυμηθώ , με επίκληση στην χρόνια ασταθή μνήμη μου και στο χρόνια αξιόπιστο χειρόγραφο ημερολόγιο μου πως περνά αυτό το διάστημα ... Ποιο διάστημα ; Το 11 με 12 βρε τι εξηγώ τόση ώρα ( φυσικά δεν το έχω ξανά αναφέρει κλασσική τακτική μου να περιμένω να καταλάβει κάποιος κάτι που δεν έχω αναφέρει και πιθανότατα και ούτε υπονοήσει ) 
Το κείμενο απέκτησε τον τίτλο a walking eleven .. τίποτα δεν είναι τυχαίο όπως φαντάζεσαι...
Συνηθίζω από τότε που ήρθα στην Αθήνα ( το προηγούμενο κομμάτι της ζωής μου καλώς ή κακώς το έχω αποκηρύξει ) όταν θέλω να ηρεμήσω να χαλαρώσω να "ξεφύγω" βρε αδερφέ να περπατάω στους δρόμους της πόλης νύχτα .... Να μου πεις τώρα οι άνθρωποι για να χαλαρώσουν κάνουν ένα ζεστό μπάνιο , βλέπουν μια ταινία ή διαβάζουν ένα βιβλίο δεν κόβουν βόλτες νυχτιάτικα στο Σύνταγμα ... Εντάξει δεν είναι όλοι το ίδιο βαρεμένοι ... άλλοι είναι λιγότερο άλλοι περισσότερο ... Κι αν δεν έχω βγει να περπατήσω που είναι το συνηθέστερο από κάπου γυρίζω κάπου πάω γενικά είμαι στο δρόμο ... 
~Σήμερα, Πατησίων και Κορδικτώντος ώρα 11 και 30  ...  
Αναλαμπή μετά την συγκλονιστική για άλλη μια φορά εμπειρία στα κτελ Αττικής ... Στον Λευκό τον πύργο πήρα τα φιλιά της κι είχε κι ένα σπίτι στην Καλαμαριά ... Κτελ Αττικής σου λέει μετά που έχει και κόσμο, ένα δωματιάκι 2 επί μισό και πολύ είπα και δύο αγενέστατοι τύποι στο κισε ... από το Βαρδάρη ήταν η μαμά της πάππου προς πάππου Σαλονικιά ... Τα διώροφα λεωφορεία για Θεσσαλονίκη τους έλειπαν ... Χρόνια έχω να πάω Θεσσαλονίκη 
~ Κυριακή , Πατησίων ώρα 11 plus 
To laptop είναι βαρύ και η τσάντα με εμποδίζει .. κάτι έχω κάνει με τα λουράκια πάλι ... 
Πόσες φορές έχω σκεφτεί όταν κουβαλάω το Laptop Να μην πέρνα άλλη τσάντα δεν φαντάζεσαι ... Αλλά τι να κάνει κανείς που να βάλει το πορτοφόλι , το κινητο , την ομπρέλα ( απαραίτητο αξεσουάρ σε όλες τις καιρικές συνθήκες ) την κάρτα για τα λεωφορεία , τα κλειδιά , τα 5 τρισεκατομμύρια μωρομάντηλα , το μπλοκάκι και τα στυλό , τα γυαλιά ηλίου ( απαραίτητο αξεσουάρ για όλες τις ώρες επίσης ) , τη χαρά του Hondos center κτλ ;; Τελικά έπρεπε να πάρω μεγαλύτερη τσάντα για το laptop  
~Δεκέμβριος 2010 , ώρα 11 και κάτι , Πατησίων again
Η κυρία με την μπορδοροδοκόκκινη μπουχάρα με συνάντησε στη διασταύρωση καθώς έβγαινε από το ταξί , παρακάτω το ζευγαράκι του Γερμανου αποκτούσε απογόνους στο πεζοδρόμιο , το τάπερ με τη σούπα με προσπέρασε και η λίγο πριν το τέλος η Κάρι Μπράντσο και η Μιράντα μετέτρεπαν το σκηνικό σε hotel το πεζοδρόμιο
~Αύγουστος 2010 , ώρα 11 και κάτι , Άνω Πατήσια (περίπου ) 
Πόσο τρελή μπορείς να είσαι πες μου ... Πάρε καλή μου λεωφορείο να φτάσεις σπίτι σου σαν άνθρωπος ... Όχι έλεγε η νομοταγής συνείδησή μου , που δεν έβρισκε ανοιχτό περίπτερο να πάρει εισιτήριο ... Τι κούραση και τι ζέστη ... Περπάτα τώρα και σκάσε να μάθεις να παίρνεις την κάρτα σου μαζί ...
~ Ιούλιος 2010 , ώρα 11 και κάτι , Σύνταγμα 
"Αντηλιακό πάρε εσύ δεν κλείνει η βαλίτσα με τίποτα , πάνω έκατσα πάλι"
" Το αντηλιακό βάλτο στην τσάντα σου "
" Και μετά θα σου την δώσω να την κρατάς εσύ , γιατί έβαλα και μερικά ακόμα που δεν χωρούσαν στη βαλίτσα. Και είπα να σκεφτούμε τη λύση της φορτωτικής δε με άκουσε κανείς"
~Ιούλιος 2010 , ώρα 11 και κάτι , Ζάππειο 
" Καλά τι κάνουν αυτοί εκεί μέσα ;;;"
" Μισό να πάω να τους ρωτήσω ... Καλά τυφλός είσαι άνθρωπε μου ; "
~Ιούνιος 2010 , ώρα 11 και κάτι , Διονυσίου Αρεοπαγίτου 
"Έλα μαμά ... Που να είμαι μωρέ ... Μια βόλτα να περπατήσω .... Τίποτα κοντά στο σπίτι ( καμιά 10 χιλιόμετρα ) ... Ναι ναι κλείσαμε δωμάτια όλα οκ. Αύριο θα βάλω μια προκαταβολή στην τράπεζα ... Ναι μαμά δεν θα πηγαίνω βαθιά στη θάλασσα ...
~Μάρτιος 2010 , ώρα 11 και κάτι ,Νέα Ιωνία ( νομίζω )
Απορώ πως χάθηκα , απορώ ...  ας πάω ευθεία κάπου θα βρώ άνθρωπό να ρωτήσω .... Εδώ ηλεκτρικός , εκεί ηλεκτρικός τίποτα ... Εδώ άνθρωπος εκεί άνθρωπος πάλι τίποτα ... Μέσα στην Αθήνα να μην μπορώ να βρω ούτε ένα άνθρωπο ούτε ένα ταξί που λέει ο λόγος ... Καλά κάνω και δεν τους συμπαθώ τους ταρίφες ...
~ Φεβρουάριος 2010 , ώρα 11 plus , Μεσογείων 
"Έρχομαι έρχομαι ..."
" Κανόνισε να χάσουμε την ταινία "
"έρχομαι λέμε... τι να κάνω να τρέχω σαν την τρελή ;5 λεπτάκια θέλω ακόμα, ελπίζω" 
~ Ιανουάριος 2010 , ώρα 11 plus , Πρόποδες Λυκαβηττού
Πολύ ωραία βρέθηκα και στο Λυκαβηττό άντε και Πάρνηθα την άλλη φορά ... Το θέμα είναι καλά ήρθα ποιος γυρίζει πίσω τώρα ;;;

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

My myself and I με δύο ποτήρια πράσινο τσάι ...

Σου είπα!!!! Όταν βγαίνεις έξω, να διασκεδάσεις, να χαλαρώσεις, να πιεις ένα καφέ μέχρι και να πετάξεις τα σκουπίδια να είσαι διακριτικός ... Κι όταν λέω να είσαι διακριτικός εννοώ να  κάνεις ότι είναι δυνατόν να μη σε κοιτάνε όλοι ,  να μου πεις πως να πάρουν τα βλέμματα από πάνω σου είσαι και μια προσωπικότητα όσο να ναι , αμφιβόλου ποιότητας, αλλά είσαι. Τουλάχιστον προσπάθησε το  γιατί έχεις ξεφύγει απ τα όρια τόσα χρόνια σε ξέρω. «Συμβιώνουμε» .  Αλλά σου μιλάω ειλικρινά έχω αρχίσει να σε βαριέμαι ... Η φασαρία που σε ακολουθεί ήταν γοητευτική στα πρώτα της βήματα , όμως όταν άρχισε να τρέχει δεν μπορούσες να τη σταματήσεις και αν και το παίρνεις χαλαρά ή έτσι δείχνεις και εσένα θα σε ενοχλήσει σύντομα όπως και να χει.
Λατρεύω εκείνες τις λιτές φυσιογνωμίες τύπου λαμπατέρ . Εκείνες που κάθονται σε μια γωνία και δηλώνουν την παρουσία τους με το βλέμμα άντε και ένα νεύμα ή δύο , εκείνες που με μια πρόχειρη καλωδίωση και με μια λάμπα οικονομίας θα φώτιζαν άνετα το τετράγωνο χωρίς να δημιουργούνται παρατράγουδα. Εσύ γιατί δεν είσαι έτσι ; Και μη μου πεις δεν μπορείς ... Tο ξέρω κουβέντα να γίνεται 
Είναι απαραίτητο να σου δίνουν σημασία για σκέψου ;Οχι δεν είναι απλά τρέφεις τον εγωισμό και τη ματαιοδοξία σου με δύο κούπες ζεστό τσάι ... Ποτίζεις τον εαυτό σου με μια ισχυροποιημένη αυτοπεποίθηση σε σφηνάκια και βγαίνεις απ το σπίτι ...
Που πας δεν ξέρεις , και δεν θα μάθεις ... λεπτομέρειες σκέφτεσαι και κλειδώνεις την πόρτα ... Η πόρτα που τόσο σκόπιμα αγνοείς και τόσο φανατικά υπερασπίζεσαι είναι εκείνη που σε κάνει περισσότερο προσιτό σε μένα , εκείνη που σου δίνει τη μάσκα πριν βγεις και στην αφαιρεί όταν μπαίνεις. Μη νομίζεις η μάσκα δεν σε αλλάζει , νομίζεις απλά ότι καλύπτεσαι ... Αυτές οι ψευδαισθήσεις σου πια ... Με κούρασες αδερφάκι ...
Το δρόμο που πηγαίναμε μαζί τον θυμάσαι τότε που κρυβόσουν πίσω μου ;
Ο δρόμος πια δεν υπάρχει είσαι μόνος σε έχω αφήσει ...


Με άφησες και ;;; Και εγώ σε έχω αφήσει από χρόνια... Νομίζεις ότι ακόμα υπάρχω ;; Είσαι αστεία το ξέρεις ; Η φασαρία που περιγράφεις με θρέφει δεν θα σε ρωτήσω ... Δεν επιλέγεις ... Η κατάστασή έχει φύγει απ τα χέρια σου χρόνια ... Καλά να πάθεις ... Ξέρεις γιατί δεν υποτάσσομαι ;
Γιατί δεν είσαι ικανή να βρεις τον τρόπο ...

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλες ....

Είναι γιορτή και λες ωραία θα κοιμηθώ θα ξεκουραστώ και αύριο πάλι τα ίδια της δουλειάς και του τρεξίματος ,παρεμπιπτόντως είμαι ακόμα σε γιορτινή διάθεση και αρνούμαι πεισματικά τις τελευταίες δυο τρεις μέρες να μπω στους παλιούς μου ρυθμούς, και που το λες νομίζεις ότι το κατάφερες;... Τα νεύρα μου δεν είναι καλά , όχι ότι ήταν και ποτέ , και στο λέω μη με παίρνεις τηλέφωνο πρωί πρωί παίζεις με την τύχη σου... Και εγώ παίζω με την λεπτή κλωστή που διαχωρίζει την ηρεμία από την ταραχή στην χαώδη τρικυμία που επικρατεί στο κεφάλι μου και πες εγώ είμαι συνηθισμένη εσύ όμως;
Χτες κοιμήθηκα αργά κάτι η άφιξη ενός φίλου με τις τυμπανοκρουσίες τα πυροτεχνήματα και τα λοιπά εορταστικά, κάτι οι δουλειές δεν εννοώ του σπιτιού το σπίτι μου ακόμα Ναγκασάκι είναι, κάτι τα τρεξίματα από δω κι από εκεί , κάτι οι διαδικτυακές αναζητήσεις πήγε 3 και κι ακόμα η χρυσοσκονή μου ήταν σε υψηλά επίπεδα .
7 το πρωί
-Ντριν ντρίν
- ( Ακρογιαλιές ονειρευτές νοσταλγώ πάνω σ' αυτές την ομορφιά κυνηγώ μόνον εκέι μπορεί η αγάπη και ζει μόνο εκεί αν θέλεις πάμε μαζί ... Όλα εκεί θα ακούς να τραγουδούν σαν τα χαρούμενα πουλιά στη σιγαλιά... )
- Ντριν ντριιιιιιιιιιιν
- ( Μακριά... θέλω να βρεθούμε... στη Χαβάη ... Μακριά... σε όλη τη ζωή μας... εγώ και εσύ .... )
- Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν
- ( Ούτε ένα cocοnut δεν μπορεί να φάει κανείς ελεύθερος σκέφτομαι ενώ  ψάχνω στο σακίδιο μου για το κινητό κάτω από μια ομπρέλα κάπου στη Χαβάη )
- Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν
- Μα που είναι; Να το ξέχασα στο ξενοδοχείο ;;
-Ντριν , ντριν , ντριν ντριιιιιιιν
- Εεεε τι έγινε; Ποιος είναι το χάραμαααααααα @#$#@%$%$#$.... (μόλις είχα ανοίξει τα μάτια μου )
-Έλα ξύπνησες; καλημέρα . Θα ρθείς να πάμε στην εκκλησία ;;;
-Τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι; Με πήρες μέσα στην μαύρη νύχτα για να δεις αν θα έρθω στην εκκλησία; Είχα έρθει κι άλλες φορές ;;;; Δε σας είπα να μην με παίρνετε τηλέφωνο τα χαράματα 500000 φορές; Από coconut θα πας στο λέω ....
-Από τι ;;;
- Από coconut είπαααααααααααα.... ( ο ήχος από το τηλέφωνο που έκλεισε ακούστηκε μέχρι την Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας )


Άσε τον παλιόκοσμο να σκούζει σε πλαζ, εστιατόρια, πανσιόν. Εμείς με σλίπιγκ μπαγκ και με καρπούζι θα κάνουμε το γύρο τον νησιών
Αχ ωραία που είναι η θάλασσα ... Και η παραλία καταπληκτική και τι θέα ....
-Ντριιιιιιιιιιιιιιιν
-Δε μπορεί δε μπορεί .... του σέρφερ δίπλα θα είναι εγώ δεν έχω σχέση ...
-Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν
- Η μάνα μου θα είναι πάλι να με ρωτήσει αν θέλω αγιασμό .... Θα ταραχθώ τώρα τελείωσε
-Ντριιιιιιιιιιιιιιιιν
-Ποιός;
-Καλημέρα ο κύριος τάδε ( ο ιδιοκτήτης του σπιτιού ) είμαι σας πήρα για το ενοίκιο ... Να ερχόμουν από εκεί σήμερα; 
- Καλέ μου άνθρωπε 8 το πρωί οι άνθρωποι κοιμούνται όταν είναι αργία πρώτον .... και δεύτερον 3473648365 φορές σας έχω πεί ότι μπορώ μόνο Κυριακή έλεος .... ( ο ήχος από το τηλέφωνο που έκλεισε ακούστηκε μέχρι τη Μαλακάσα )


Έχω μαρκάρει στο χάρτη καιρό ένα νησί πονηρό... Πάμε για τρέλες στις Σευχέλλες... Πάμε για τρέλες οοοο ...
Ακόμα σέρφ κάνει αυτός ;;; Μα τι σώμα ......
Ένα κοκτέιλ ακόμα παρακαλώ ....
-Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν 
- Ε όχι .... όχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ... θα κόψω το τηλέφωνο τέλος ....
-Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν
- Λοιπόν δεν ξέρω ποιός είσαι και δε με νοιάζει ... Το σίγουρο είναι ότι είσαι επιεικώς γαϊδούρι .... αν δεν θες κάτι σοβαρό κλείσ' το πριν σε βρίσω χειρότερα .... Όποιος δεν έχει τι να κάνει πρωι πρωί παίρνει τηλέφωνα να ξυπνάει τον κόσμο .... Άσε που έφυγα άρον άρον και δεν πρόλαβα ούτε το κοκτέιλ να πιω ούτε τον σέρφερ να χαιρετήσω ... Μίλα ποιος είσαι ....
- Ε συγγνώμη ο κύριος τάδε είμαι εσείς μου είχατε πει να σας πάρω την Πέμπτη νωρίς το πρωί για να κανονίσουμε για ένα μάθημα
- Α γειά σας ( τι να του πω τώρα του ανθρώπου ... ) εντάξει δεν πειράζει σας συγχωρώ ....
.... ..... (και ο ήχος απ το τηλέφωνο που έκλεισε έφτασε μέχρι τη Λάρισα ... )





Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Στις " αγορές " του κόσμου

Είχες πάντα την τάση να καταγράφεις απόψεις , ιδέες και εικόνες της στιγμής κρατούσες ένα υποθετικό ημερολόγιο φορτισμένο θετικά με τον εαυτό σου και αρνητικά με την όποια ιδιοτροπία σου... Σ αρέσει να απομυθοποιείς και να «ισοπεδώνεις» τα πάντα, με πρώτη εσένα την ίδια. Να φιλτράρεις καταστάσεις και τις παίζεις στη μέγιστη ταχύτητα ... Η πένα σου ή εκείνο το αποκρουστικό στυλό που σε ακολουθούσε για χρόνια , ήταν τις περισσότερες ώρες εγκλωβιστικά αυτοβιογραφική και αναπόσπαστα εμπειρική ίσως γιατί φορούσε τα παπούτσια σου και γυρνούσατε στους δρόμους.


Στους δρόμους που σου έδωσαν το μεγαλύτερο κομμάτι του χαρακτήρα σου , στους δρόμους και τις πορείες που ακολούθησες συνειδητά και ασυνείδητα. Στα μονοπάτια που σε οδήγησαν  στις αγορές του κόσμου . Σε εκείνες τις αγορές που δεν ξέρω αν υπήρχαν ή τις έπλασες αλλά σου προσέφεραν άλλοτε με αντίτιμο και άλλοτε όχι μέρος της ψυχής και της σκέψης σου.


Συνάντησα και θα συναντήσω πολλές πνευματικές αγορές ... Άλλες κλειστές , με βαριά συρματοπλέγματα και αυστηρές ώρες λειτουργίας και άλλες περισσότερο προσιτές . Άλλες με ιδιαίτερη ποικιλία προϊόντων και άλλες με είδη αποκλειστικά και περιορισμένα. Άλλες φωτεινές και ελπιδοφόρες και άλλες φτωχές και δυσοίωνες .
Μια τέτοια αγορά χτίζουμε στη ζωή μας , μια αγορά φωνής και υπόστασης. Μια αγορά που προμηθεύουμε οι ίδιοι , είτε αγοράζοντας από τους άλλους ότι πραγματικά εκτιμούμε  είτε παράγοντας από την αρχή με επιλεγμένη πρώτη ύλη.
Η αλληλεπίδραση είναι εκείνη που σε βοηθά να χτίσεις το εργατικό χέρι , που επι πληρωμή ή εθελοντικά , συνδράμει στην προσπάθειά σου να  ζωγραφίσεις το χώρο που θα στήσεις την αγορά σου .. Που θα προσφέρεις ή απλά θα διατηρείς τα κεκτημένα σου εκείνα που αποδέχτηκες και υιοθέτησες ή εκείνα που δημιούργησες ...


Το τελικό αποτέλεσμα αφορά μόνο εσένα και εξαρτάται μόνο από δικές σου επιλογές και ενέργειες ...
Θα φτάσεις και εσύ να ανήκεις στις αγορές του κόσμου








ΥΓ 1 . Σε όλους τους ανθρώπους που «συνάντησα» κάποτε από ένα λεπτό ή μια ανάγνωση ενός γραπτού τους έως χρόνια φίλους και συμπαραστάτες ... Σ αυτούς που μου πρόσφεραν , είτε γνωρίζοντας το είτε όχι , ένα λιθαράκι του εαυτού μου!Στις αγορές του κόσμου ...
ΥΓ 2. Το 2011 δεν θα γράψω πολλά σοβαρά κείμενα το υπόσχομαι

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Όπως και χτες όπως και αύριο



Γεια σας γεια σας ... Χρόνια πολλά ... Έκανες ρεβεγιόν χάρηκες και εσύ και εγώ  και όλοι μαζί  ... Και τώρα τι ; Την αισθάνεσαι τη μεγάλη αλλαγή , μη μου το πεις γιατί δεν θα σε πιστέψω ... μια μέρα είναι όπως οι άλλες με τη μοναδική διαφορά ότι πέρασε για καφέ ο Nicholas ... και δεν ήρθε με άδεια χέρια ντροπή είναι ...
Οι Abba και εγώ δεν ξέρω πως μου ήρθαν άσε που συνήθως κάτι άλλο μου έρχεται στο μυαλό με το που τους σκέφτομαι .... Κλασσικός βαλκυριακός άσχετος συσχετισμός μη σου πω και συνειρμός χαχαχα .... 


Καλή χρονιά πολύχρωμη και πολυτραγουδισμένη ...