Σίριαλ

Έχεις δει εκείνα τα τρελά σίριαλ με τις απίστευτες παρέες που ο ένας τα έχει με τον όλο/η και που στο τέλος οι μισοί καταλήγουν αδέρφια?
Ε λοιπόν,πάντα τις αντιπαθούσα τέτοιες ιστορίες ... χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω με ακρίβεια το γιατί
Ίσως γιατί πίστευα σε ιστορίες πιο προσιτές και ταυτόχρονα πιο απίστευτες ...
Έχω να σας πω μια ιστορία που μου θύμισε μια ειδοποίηση στο κινητό μου ξεχασμένη μάλλον χρόνια ...
Once upon a time , κάποιος από την επαρχία έφτασε στην Αθήνα διαφορετικός από σήμερα, πιο μοναχικός και πιο παράξενος ...
Κάπου αλλού βορειότερα 2 ψυχές ζούσαν μαζί από χρόνια δεμένες προχωρούσαν παράλληλα
Στο κέντρο της πόλης που επρόκειτο να γίνει το σκηνικό μου , της Αθήνας, υπήρχε ήδη κάποιος εγκλωβισμένος και μονός ...
Η προσπάθεια τους να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν τους έφερε κοντά απροσδόκηταμοιραία ....
Τους ένωσαν συζητήσεις , γεγονότα και ιστορίες ...
Σήμερα ...
-Ο μικρος -επαρχιωτης που ήθελε πάντα να αποκηρύξει (καλως ή κακώς ) την "πατρίδα" του από πάνω του ζει κάπου στη καρδιά της αγαπημένης του πόλης
-Ο εγκλωβισμένος ζει με χαλαρότερα τα παραπλευρα δεσμα του
- Και ο Τζερι ντυνεται στα μαυρα αφου γλιτωσε απ τη φακα ... οσο ο Τομ σκεφτεται να ψηνει καφεδες καπου στην Κανιγγος ....
Δεν ειναι ολοι μαζι ....
Πεπρωμενο?
Δεν εχει happy end ... γιατι απλα δεν εχει end.

ΥΓ. Το καναλι που θα το στειλω , μαζι με τις απαραιτητες λεπτομερειες που φυσικα εδω παρελειψα δεν το εχω σκεφτει ακομα