City life

Στον ύπνο και στη φαντασία σου ελέγχεις σε ένα βαθμό συνειδητά ή ασυνείδητα τους δρόμους και τις περιοχές που κινείσαι και φυσικά τους πρωταγωνιστές της ταινίας που σκηνοθετείς η οποία θα μπορούσε να είναι μόνο μαύρη κωμωδία. Στην πραγματικότητα όμως;
Στην πραγματικότητα σε παρασύρουν τα βαθία νερά των ανεκδιήγητων περιστάσεων , των σοκαριστικών καταστάσεων και των απερίγραπτων συμπτώσεων. Και καταλήγεις έρμαιο της "ζωής" σου στην οποία μπορείς να ορίσεις μόνο την αρχή και το τέλος.

Δευτέρα 1/11
Αρχή των "ημιδιακοπών" σου
Κινητικότητα στους δρόμους και εικόνες που τραβούν βίαια τη σκέψη σου και σε αναγκάζουν να κυκλοφορείς με το τεφτέρι.Στη γωνία του δρόμου των τελευταίων χρόνων της ζωής σου και της μαμάς Πατησίων έχει στηθεί εργοτάξιο. Η αλυσίδα των σούπερ μάρκετ που έκλεισε δίνει τη θέση της σε σε υποκατάστημα μικρότερης φίρμας αλλά προφανώς μεγαλύτερης αντοχής σε οικονομικές υφέσεις. Είναι ένας μήνας τώρα που η σκόνη και τα μπάζα παίζουν με τα νεύρα σου , άσε που αναγκάστηκες τις προάλλες να περάσεις , ελλείψει χώρου , κάτω από σκάλα ρισκάροντας την εκπλήρωση του θρύλου της γρουσουζιάς. Το μαγαζάκι με τα παπούτσια λίγο πιο πέρα , που έχεις τιμήσει δεόντως, ανανεώνει τις βιτρίνες του, ενώ ο κύριος με το καρό πουκάμισο ( η μόδα δεν έχει σύνορα) και το μπεγλέρι περιμένει την γυναίκα του μιλώντας στο κινητό να καταφτάσει με τουλάχιστον 3 σακούλες στο χέρι. Ο συμπαθής αλλοδαπός με τα εισιτήρια λείπει σήμερα , υποθέτω γιατί είναι μεσημέρι.
Β8. Δεν είναι το όγδοο τμήμα της δευτέρας δημοτικού είναι η γραμμή του μαρτυριού σε πράσινο χρώμα. Πρωτοετής ( την ενοχλητική σκέψη πως πέρασαν τα χρόνια την αγνοείς όσο και να επιμένει) καθήμενες διάσπαρτα πάνε για Lunch break ( το break κατ' εφημισμό ) στο Mall. Ενώ ταυτόχρονα τεστάρεις την ισορροπία σου. Τοσα χρόνια σε λεωφορείο σου επιτρέπουν να στέκεσαι όρθια και να γράφεις κατά την κίνηση. Μεγαλεία! Και αισθάνεσαι ανωτερότητα απέναντι στον πακιστανό με τη βαλιτσάρα που τρέμει σύγκορμος και έχει γαντζωθεί από την πόρτα του λεωφορείου. Υπερέχω , υπερέχω !
Το ρολόι επισημαίνει επίμονα αλλά σιωπηλά ότι θα φτάσεις πολύ νωρίτερα και σκέφτεσαι να κάνεις ένα μέρος της διαδρομής με τα πόδια όσο ο κύριος με τον νεαρό των διπλανών καθισμάτων φωνάζουν απ' το παράθυρο το Στέργιο που καπνίζει αμέριμνος στο πεζοδρόμιο. Ο νέος αντικαπνιστικός νόμος το περιλαμβάνει αυτό ; Αποφασίζεις θα κατέβω στην επόμενη στάση τέλος . Κίνηση, κίνηση και μην ξεχάσω κίνηση σε καθυστερούν και σε εγκλωβίζουν. Ωραία θα κατέβεις αλλά μέχρι να φτάσεις στην επόμενη στάση η κουκουβάγια του Harry Potter θα έχει πάει 30 φορές στο Hogwarts. Περπατάς και έξω από γνωστή φίρμα απομήμισης σούπερ μάρκετ σκέφτεσαι ένα σακουλάκι πατατάκια να σου κλείνει το μάτι. Υποκύπτεις .
Μέσα οι ουρές συναγωνίζονται των αριθμό από τις διάσπαρτες κούτες με δημητριακά τύπου Growfield που υπάρχουν παντού στο έδαφος.
Λίγα λεπτά αργότερα , τα διαπιστευτήριά μου στην ταμία , συνεχίζεις την πορεία σου. Τα δεντράκια της οδού Μητσάκη , η οποία πάντα μου θύμιζε τα υπέροχα πλάσματα , ήταν εξαιρετικά εντυπωσιακά. Υπάρχει που και που και κανένα δέντρο. Και μετά φτάνεις στον προορισμό σου και ακούς μια μπλε πορτοκαλάδα να σου φωνάζει απ το απέναντι περίπτερο.
Η γραπτή πολυλογία σου μετριάζεται, για να μην πω μηδενίζεται, αυτόματα με την άφιξη της φίλης σου , τι να κάνεις η έμπνευση έρχεται μόνη...