Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Οσίας Βαλκυρίας ... της χαμηλοβλεπούσας (γνωστή μεγαλομάρτυρας)

Βαφτίζεται η αγάπη μου στο Γουαλδακιβίρ και το όνομα αυτής Αθανασία.. Αν δεν ξέρεις ότι σήμερα είναι του αγίου Αθανασίου ντροπή και αίσχος ... πέρασε έξω από τον κήπο μου ευθύς αμέσως ... λες να γράψω  παρακάτω μια σύντομη βιογραφία του αγίου; έτσι για τη διαφορά ...  Η μάλλον να αρχίσω να "τιμώ" καθημερινά όλο το εορταστικό κονκλάβιο από οσιομάρτυρες σε αγίους... Θα ήταν ανατρεπτικό ομολογώ αν σκεφτείς κανείς ότι η θρησκεία και εγώ είμαστε σε διάσταση ...  Και πριν την αίτηση του συναινετικού διαζυγίου ξυπνάω ένα πρωί και συνειδητοποιώ ότι στη λίστα μου υπάρχει blog με συγγραφέα μαντηλοφορούσα και απελπιστικά θρησκευόμενη η οποία δημοσιεύει καθημερινά το σύνολο του τελετουργικού ρεπερτορίου ... Προφανώς αυτό δεν είναι πρόβλημα , ο καθένας στον τομέα του άλλωστε, εγώ απορώ πως το πρόσθεσα ... Η θεία φώτιση who knows ...
Στο θέμα μου ... Οι γιορτές, μου ήταν πάντα ιδιαίτερα αντιπαθείς. Ξεκινώντας από τη δική μου  και καταλήγοντας στις γιορτές των άλλων στις οποίες σε υποχρεώνει να πας μια κάποια υποχρέωση ,την οποία συνήθως αγνοώ όταν με παίρνει, και να υποστείς τα πάντα. Άντε το παίρνεις απόφαση ότι θα κάνεις υπομονή , αλλά να το πιστεύεις και λίγο το "έθιμο" ... Και αποφάσισες κάποιος να σου δώσει το όνομα Παναγιώτης ας πούμε θα τρέχω εγώ δεκαπεντάγουστο με το παρεό στον ώμο; ... ας με λυπηθεί κάποιος ... Κι αν σε βάφτισε Αθανασία εκεί που μόλις έχω χωνέψει τον κουραμπιέ τρέχω να σου βρω δώρο .. Δεν φτάνουν όλα τα άλλα είσαι και παράξενος άνθρωπος και έχεις απαιτήσεις .. Θα εφαρμόσω σύστημα γάμου ... λεφτά σε φακελάκι ... μήπως να τα στέλνω και με κούριερ ;;;
Λιώνω 5 σόλες  βρίσκω δώρο παίρνω 3 depon και 8 ζευγάρια ωτοασπίδες και ξεκινάω να πάω... Έξω από την πολυκατοικία εκείνο το περιβόητο μήλο, το κόκκινο ξέρεις, χόρευε  και τραγουδούσε στο πεζοδρόμιο και υπερκάλυπτε τα ουρλιαχτά ενός πακιστανο-αβγανο-κορεάτη που διαφωνούσε στο τηλέφωνο ... Ωραία πολύ ωραία θα εξασκηθώ και στα καλαματιανά μου , που έχω χορέψει και μηδέν φορές ... Μέχρι να φτάσω στην είσοδο του σπιτιού το μήλο είχε διαδεχτεί η κλαίουσα ιτιά ... άλλη λαϊκή διασημότητα ... Ακολουθεί σύννεφο καπνού, ομολογώ ότι η εορτάζουσα δεν καπνίζει αλλά οι ορδές των καπνιστών καλεσμένων δεν χωράνε στο μπαλκόνι ...
Το συγκεκριμένο κείμενο συγγράφεται την ώρα που "χορεύω" μπάλο με το λουλουδάκι του μπαξέ που θα με πάρει μου 'ταξε... Έλα να πάμε εκεί που λες που κάνουν τα πουλιά φωλιές μπας και γλιτώσουν τα τύμπανά μας τουλάχιστον γιατί η μουσική προέρχεται από το λάπτοπ το οποίο γράφω αν θες να ξέρεις , μόνη διαδικτυακή διέξοδος τι να κάνω; .... έλα να πάμε στο νησί τώρα που τα νησιά έγιναν διάσημα  αλλά εμείς θα πάμε στη Λέρο .... Από λεπτό σε λεπτό βλέπω να ανοίγει η πόρτα και να προβάλλει όλη η οικογένεια Κονιτοπούλου μες του αιγαίου τα νησιά ...
Από βουνό είμαστε καλέ μ' ακούει κανείς ... Ας μη μιλήσω γιατί τουλάχιστον τα προτιμώ από κάτι κοντούλες λεμονιές και καραγκούνες ... 
Θάλασσα τους θαλασσινούς θαλασσάκι μου γιατί τους θαλασσοδέρνεις;;;
Έτσι τα έπαιξε και η γοργόνα πολύ ήθελε νομίζεις;
Κι αναρωτιέμαι : Ζει ο Μέγας Αλέξανδρος ;

3 σχόλια:

  1. Μα τι απίθανο κείμενο είναι αυτό. Ρέει τόσο αβίαστα με τόσο χιούμορ αλλά και αιχμές που σε παρασύρει. Για τις γιορτές συμφωνώ κι εγώ. Έχεις πάντως εξαιρετική πένα και στυλ εντελώς δικό σου.
    Σε απόλαυσα - το κείμενο εννοώ - Η βαθμολογία είναι δική μου και την εννοώ **************

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ χάθηκα τώρα, απο που το ξεκίνησες και που το έφτασες! Σουρεάλ εντελώς, απολαυστική...Αλλα είμαστε ίδιο ζώδιο παιδάκι μου γι'αυτό...Το΄χεις στο αίμα σου..;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Χριστόφορος
    Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια



    @ Kovo voltes
    Λες να έχει να κάνει με το ζώδιο ;;;
    Ξέρεις τι έχω ακούσει εγώ για τα καταρθώματα των απανταχού παρθένων ούτε να το σκέφτομαι δεν ξέρω

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άφησε μου τη γνώμη σου
( Το Λακωνίζειν εστι φιλοσοφείν με εξαίρεση εμένα )