Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

" Όλα τα λεφτά λουλούδια "


Καλημέρα/καλησπέρα/καληνύχτα
Δεν ξέρω πότε θα δημοσιευτεί αυτή η ανάρτηση έχω την τάση να αποθηκεύω και να τα θυμάμαι αργότερα άλλες φορές πάλι η ροή τη σκέψης μου με ξεπερνά και η κλασική παρορμητικότητά μου με κάνει να δημοσιεύω διάφορα παρασυρόμενη από εικόνες/σκέψεις/εμπειρίες/λόγια της στιγμής.Το παρακάτω κείμενο είχε σαν αφορμή ένα τραγούδι που άκουσα πριν από λίγο (σχετική έννοια αν το κείμενο δημοσιευτεί ένα "αιώνα" αργότερα) σε γειτονικό blog ... (όχι ότι ο Ρούντολφ που πιθανόν να ακούς τώρα είναι καλύτερο , αλλά τουλάχιστον είναι χιουμοριστικό και χαριτωμένο )
Εξηγούμαι
Στα νιάτα μου ( και τώρα νιάτο είμαι στα πολύ νιάτα μου τέλος πάντων ) πέρασα από διάφορες μουσικές φάσεις , φάσεις περισσότερο λαϊκές και περισσότερο του συρμού κι όταν λέω συρμό δεν εννοώ την γραμμή Πειραιά-Κηφισιά ,( πότε θα ανοίξει η Βικτόρια την τύχη μου ;) εννοώ εκείνη τη "λατρευτή" νοοτροπία που λέγεται μόδα . Ήταν οι συνθήκες τότε, το περιβάλλον που ζούσα και οι μουσικές επιρροές της οικογένειας εν γένει . Πόσο εύκολο θα ήταν στη επαρχία άλλωστε η επιλογή σου να ήταν κάτι διάφορο του λαϊκού;Τι είναι το λαϊκό να μου πεις; Είναι εκείνο το τραγούδι που ακούς σε συνδυασμό με αλκοόλ, που πετάς γαρύφαλλα και που η τραγουδίστρια είναι ενδεδυμένη με 40 εκατοστά ύφασμα 5000 το εκατοστό. Και πριν με δείρεται ,γιατί υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα, προφανώς δεν είναι αυτή η απόλυτη έννοια του λαϊκού , είναι όμως η έννοια με την οποία θα ασχοληθώ... 
Και φτάνω στο θέμα μου , τα προηγούμενα ήταν ένας λιτός και απέριττος πρόλογος, τα μπουζούκια ... 

Μέρος πρώτο: Ο χώρος Εκείνοι οι χώροι συνάθροισης και συν ακοής διαφόρων "επιτυχημένων" αντιπροσώπων διασταύρωσης ροντβάιλερ με καννίς . Ένα χώρος συνήθως "τεραστίων" διαστάσεων ( που να χωρέσουν οι φιλόζωοι ή να τους πω ζωόφιλους ; )  γεμάτος τραπέζια...Τραπέζια τα οποία θα   θα φιλοξενήσουν την ελίτ της μόρφωσης και της καλλιέργειας παρατάσσονται σε σειρά με πρώτα  εκείνα των very important whiskey and flowers persons , είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία των vips όπως θα κατάλαβες . Η σκηνή ( πολύ θέατρο βλέπω ) η πίστα τέλος πάντων ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο υπερυψωμένο δάπεδο έχει φτιαχτεί για να αντέχει την παρέλαση του δωδεκάποντου και να αναδεικνύει την φωνή κατά πλειοψηφία κορμάρα της αοιδού , ή τον ανδρισμό κατά πλειοψηφία τρομάρα του αοιδού.

Μέρος δεύτερο : Το προσωπικό ( οι "δεύτερης κατηγορίας" ) :  
Τα μπουζούκια που σέβονται τον εαυτό τους διαθέτουν
1 - Σκληρά εργαζόμενη λουλουδού , ή είσαι large τύπος ή δεν είσαι δεν θα πετάξεις ένα γαρύφαλλο στην κοπέλα σου που χορεύει αξιοπρεπώς πάνω στο τραπέζι ; Τα γαρύφαλλα δεν τα συμπαθούσα ποτέ να άλλος ένας λόγος .... 
2- Επιβλητικό μπουλντόγκ στην πόρτα ... Σε αυτούς τους χώρους ή έχεις μούρη και άποψη ( και ξέρεις το μπουλντόγκ με το όνομά του ) ή ρισκάρεις την είσοδο και είναι κρίμα να χάσεις το πρώτο πρόγραμμα
3 - Ιδιοκτήτη - Manager -Κολλητό της "φίρμας" αοιδού/ του πελάτη με μεγάλη κατανάλωση
Η αναγνωρισιμότητα είναι κάτι που σε διακρίνει ... Φτάνεις τελευταία στιγμή και βρίσκεις τραπέζι αμέσως και δίπλα στην πίστα ... αυτές οι γνωριμίες σου πια

Μέρος τρίτο . Τα αηδόνια:
Οι τραγουδιστές , ο θεός να τους κάνει , είναι ο λόγος για τον οποίο επέλεξες το συγκεκριμένο χώρο . Άντρες και γυναίκες αμφιβόλου φωνητικής ικανότητας και πνευματικής νοημοσύνης αλλά αρκούντως καταξιωμένοι στη συνείδησή σου μετά το στιχουργικό κέντημα τύπου " Ήταν η ζωή μου κόλαση και την έκανες απόλαυση ". Η ποιότητα ήχου των τραγουδιών τους κατατάσσεται στην κατηγορία "χτύπα το ντέφι κι έλα στο κέφι" , όσο για τη στιχουργική πανδαισία ,που ακολουθεί του πρώτου μπαμ, περιορίζεται σε αποφθέγματα πόνου χωρισμού (ματώνω εσένα θέλω μόνο), ερωτικού υπονοούμενου ( έχεις μεγάλο ταλέντο στα χείλη  στο είπα;) εκδήλωσης αγάπης ( σε έχω ερωτευτεί είσαι ότι έχω σκεφτεί ότι έχω ονειρευτεί λέμε) και "έξυπνης" ατάκας ( το καλύτερο μπεγλέρι είναι τα κλειδιά στο χέρι)

Μέρος τέταρτο , το θλιβερό. Οι θαμώνες : Ο σοβαρός θαμώνας επιβάλλεται να φορά στολή εργασίας . Για τους άντρες πουκάμισο μαύρου χρώματος , τιμή στην Κρήτη ξέρεις, με γραβάτα σε χρώμα μπλούζας σχολικού τροχονόμου ή κάτι εντονότερο ... και οι γυναίκες φούστα/φόρεμα σε απομίμηση ρούχου εκατοστά 10 και γόβα τουλάχιστον 15 πόντους (εδώ είναι πολύ )... βασικό συνοδευτικό κόκκινο κραγιόν. Το όποιο "σύνολο" συνοδεύεται απαραίτητα με αξεσουάρ μάρκας που ο σχεδιαστής φρόντισε διακριτικά να αφήσει την υπογραφή του ώστε άνθρωπος με σχεδόν στραβισμό να μπορεί να τη διακρίνει άνετα . Βασικό γνώρισμα του γνήσιου θαμώνα είναι το ποτό , η περιεκτικότητα του οποίου σε αλκοόλ είναι ανάλογη με το στυλ και  την αίγλη αυτού που το καταναλώνει , και το τσιγάρο σοβαρό μπουζουκομάγαζο ( είμαι και γλωσσοπλάστης η άτιμη ) χωρίς σύννεφο καπνού να αιωρείται δεν υπάρχει . Οι άντρες επιβάλλεται να ραίνουν της κοπέλες τους με ροδοπέταλα ( εδώ πέφτει το πλάνο του επιτάφιου ) και οι γυναίκες να χορέψουν πάνω σε τραπέζια/καρέκλες/πίστες κτλ ( εδώ γίνεται κοντινό στο τακούνι και μετά πέφτει το πλάνο του ΚΑΤ εν ώρα αιχμής , όχι ότι θα πάθουν τίποτα αυτές λέμε )



ΥΓ 1 : Είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα προτιμούσα να περάσω την αλλαγή του χρόνου σε παγκάκι στην Ομόνοια ( άσχετο έχει στην πλατεία παγκάκια δεν έχω παρατηρήσει ποτέ πώς μου ξέφυγε) παρά σε τέτοιο "κέντρο διασκέδασης " . Οι προτάσεις για ρεβεγιόν απορρίπτονται a priori ...
ΥΓ 2 : Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προφανώς προσωπικές μου απόψεις , όποιος τους συμπαθεί αυτούς τους χώρους πρόβλημά του δεν τον κρίνω ( ότι το έσωσα τώρα ;;;  αχαχαχα )



6 σχόλια:

  1. Δέχομαι την ενοχή μου! *blush*:

    Αυτό: "και οι γυναίκες φούστα/φόρεμα σε απομίμηση ρούχου εκατοστά 10 και γόβα τουλάχιστον 15 πόντους (εδώ είναι πολύ )... βασικό συνοδευτικό κόκκινο κραγιόν."

    Νικάει αυτό: "Μέρος τρίτο . Τα αηδόνια"
    και όλη την υπόλοιπη κακογουστιά...
    :-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρειάζεται να σημειώσω ότι η συγγραφέας είναι γυναίκα ;;
    Όχι ότι αν ήμουν άντρας θα είχα διαφορετική άποψη
    τέλος πάντων


    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Oh, yes, καλό μου, όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουνε!!!

    Τις καλησπέρες μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αχαχαχα δεν γενικεύω ποτέ δεν είμαι αυτής της λογικής


    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Good, Βαλ, κυρία μου...

    (πέθαινα να κάνω αυτό το λογοπαίγνιο!)

    Καλησπέρες!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άφησε μου τη γνώμη σου
( Το Λακωνίζειν εστι φιλοσοφείν με εξαίρεση εμένα )