Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Ιερό και "Μέκκα" ....

Κάτω στον Πειραιά στο λιμάνι η ώρα πέντε παρά τέταρτο.  Καλά εντάξει υπερβάλλω εφτά παρά ήταν αλλά τι σημασία έχει θα σου χαλάσει το όνειρο; Ότι εμένα θα μου το χαλούσε , φαντάζομαι το καταλαβαίνεις , αλλά δεν σημαίνει ότι και εσύ ζεις με τις ίδιες ψυχαναγκαστικές νευρώσεις. Ή μήπως ζεις; Κανείς δεν ξέρει!Μετά μπαίνεις στο πλοίο σχεδόν πανικόβλητη γιατί δεν θα κάτσω και όπου να ναι δεν φτάνει που ξύπνησα μέσα στο άγριο χάραμα γιατί της έκατσε της μάνας μου τάμα βαρύ κι ασήκωτο , όχι ότι με χάλασε η ξαφνική εκδρομούλα... Και ξεκινάω τα ταξίδια του Γκιούλιβερ. Τώρα γιατί με αποκάλεσαν σήμερα Γκιούλιβερ ιδέα δεν έχω. Επειδή έχει κάνει κι αυτός μερικά ταξιδάκια; Πφφφ συγκρίσεις...Γνωστή blue εταιρεία και κατάστρωμα. Ξέχασα να βγάλω αριθμημένη θέση με συγχωρείς;Αποφάσισα να μη βιώσω το σύνδρομο Άγιος Κωνσταντίνος για άλλη μια φορά. Ξέρεις εκείνο το εκείνο το συναίσθημα του λεωφορείου που περνά δίπλα από τη θάλασσα.Γιατί το κάνουν αυτό στον εαυτό τους δεν θα καταλάβω ποτέ.Ότι θα κάτσω δίπλα στους πιο ότι να ναι ταξιδιώτες είναι περισσότερο από σίγουρο και ότι το μωρό του διπλανού σε άπταιστη διάλεκτο Άνω και Πέρα Ραχούλα θα ρωτάει τον πατέρα του "Μπαμπά πουν το νησάκ" μέσα στο αυτί μου κάθε τρία λεπτά είναι κάτι που δεν θα μπορούσα να το αποφύγω ακόμα κι αν κρεμόμουν ανάποδα από το κατάρτι , πριν σκάσει ο Leonardo και η Kate σε ρόλο έκπληξη.
Μετά το τρίωρο φτάνεις κάπου στη μέση του πουθενά ανάμεσα από τις κατά φαντασίαν συμπληγάδες κι αναρωτιέσαι να είναι ένα από τα δύο η Σύρος; Σιγά που θα ήταν... Που θες να ξέρω άνθρωπε μου μάγος είμαι; Όλα τα νησιά από μακριά ίδια είναι ... Δεν είναι; Λεπτομέρειες ...
Σταθμός πρώτος Σύρος.. . Εδώ τα καλά λουκούμια, στις 5 χαλβαδόπιτες η μία δώρο... Και ξαφνικά φορτώνεσαι με ένα τόνο πακετάκια που θα τα σέρνεις και μαζί σου όλη τη μέρα χωρίς να το καταλάβεις ...Δεν φταίω εγώ η καταναλωτική μου μανία ....
Σταθμός δεύτερος Τήνος ο προορισμός ...Θα σε περάσω φτωχέ προσκυνητή όπως και να χει. Βάζεις 5η και τρέχεις να ξεφύγεις απ το πρώτο κύμα λατρείας ... 500 "φυσιολογικοί" , 15 ξυπόλητοι , και 5 γονυπετής ερχόμενοι μετά φτάνεις στην εκκλησία.Πάλι καλά! Τι ανηφόρα ήταν αυτή μάνα μου; Και τι ήλιος;Θα σκάσω καλέ ... Πόσο είπες το μπουκαλάκι για το αγίασμα ; 30 λεπτά ; Αίσχος !
Το λιβάνι φτάνει στην είσοδο μαζί με τους γεωμετρικά αυξανόμενους παπάδες.Η τύχη σου σε ευνόησε όμως , μη μιλάς καθόλου, ξεμπέρδεψες σύντομα....
Και η τάση μου να τρώω κρέας σε σε κατ' όνομα ψαροταβέρνες επανέρχεται στο λεπτό ... Είμαι μακαρονάς τι να κάνουμε ... Ουπς ... άσχετο
Αργότερα στο πλοίο έχεις φάει και έχεις πιει το σκασμό και πλησιάζοντας στον Πειραιά επανέρχονται στο μυαλό σου τα συνηθισμένα ... Μινώταυροι, battle dragons, η Xena Και το σακραμ της , η Piper Halliwell (τη μισώ την Phoebe τέλος) , η Λίλιθ, μερικά παιδιά , μερικά άπλυτα ρούχα, η Γκρεις και ο Χάουζ, η Queen of Blade σε spa , ένα αιωρούμενο Ακτουνγκ, ένα κατάλοιπο στην Καβάλα, μια μετάλλαξη στην Ανάφης, μια Ps_woman στην Πλατεία Αμερικής, μερικά λουκούμια μπουκίτσες και 3 λίτρα λάδι


ΥΓ. I hate Judas

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε μου τη γνώμη σου
( Το Λακωνίζειν εστι φιλοσοφείν με εξαίρεση εμένα )