Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Home sweet home

Υπάρχουν άνθρωποι δύο κατηγοριών. Αυτοί που τους ακολουθεί το δράμα , μια βαθυστόχαστη πολυεπίπεδη και βαθιά φιλοσοφημένη σειρά καταστάσεων στην οποία είναι συμμετέχοντες μη σου πω και δημιουργοί . Και οι άλλοι που τους ακολουθεί η κωμωδία , ένα πλήθος τραγελαφικών και ανεκδιήγητων συμπτώσεων που καταλήγουν πάντα σε απρόβλεπτες  εξελίξεις  από εκείνες που μόνο σε ορισμένους μπορούν να συμβούν ...
Σε ποια κατηγορία ανήκεις είναι εύκολο να καταλάβεις , αν σκεφτείς μόνο την απλή καθημερινότητα σου και το περιβάλλον στο οποίο ζεις ... Ξέρεις, αυτό το περιβάλλον επηρεάζεται από την ενέργεια και την αύρα σου ... Αν ας πούμε είσαι στρυφνός κλειστός και απόμακρος το περιβάλλον σου θα βαφτεί μαύρο σκούρο και θα σε γράψει στα παλιά του τα παπούτσια. Αν πάλι είσαι χαμογελαστός , δραστήριος και ας πούμε λίγο πλακατζής και εκείνο θα σου φερθεί αντίστοιχα και θα τρίβεις τα μάτια σου με τις τρελές καταστάσεις που μπορεί να σου συμβούν ...
Η υποφαινόμενη προφανώς ανήκει στην κατηγορία νούμερο δύο ... ( αυτό το υποφαινόμενη, με άλλη κατάληξη, το έλεγε ο παππούς μου η άνοια άνοια και ο υποφαινόμενος υποφαινόμενος ) , και όχι απλά στην κατηγορία δύο ... στο πιο hard rock κομμάτι της . Εκείνο που σε κάνει να λες δεν μπορεί , δεν μπορεί το σύμπαν γελάει εις βάρος μου αλλά θα το φτιάξω εγώ ... 
Οι άνθρωποι στο δρόμο για το σπίτι τους επιστρέφοντας από δουλειά, από διασκέδαση, από μια απλή βόλτα στην τελική αισθάνονται μια παράξενη ευφορία ( τώρα που είπα εφορία με περιμένει η ΚΓ τις ουρές μου μέσα ), ένα αίσθημα χαλάρωσης θα επιστρέψω και θα ξεκουραστώ ή ότι και να κάνω θα είμαι σπίτι μου, στο χώρο μου. Το θέμα είναι πως φτάνεις σπίτι σου . Η περίπτωσή μου χρίζει επιστημονικής μελέτης , αν σκεφτεί κανείς ότι δυσκολεύομαι να φτάσω στην πόρτα του σπιτιού μου όχι γιατί έχει κάποιο πρόβλημα ο δρόμος ή με εμποδίζει η κίνηση ή κάτι άλλο που θα ήταν στα πλαίσια του φυσιολογικού όπως ας πούμε η εορταστική απεργία των οδηγών απορριμματοφόρων λίγο πριν τα Χριστούγεννα ( Merry Christmaς σας είπα ; Δε σας είπα ) αλλά το τι μπορεί να μου συμβεί έξω από αυτό. 'Ενα καλοκαίρι μου στήνανε καρτέρι , τι τρελοί κυκλοφορούν ούτε καν φαντάζεσαι , και έπρεπε να στέλνω τον προπομπό να καθαρίζει το δρόμο και μετά να ακολουθώ εγώ και δε είμαι και μια Δήμητρα πρώην αεροσυνοδός-Λίανη-Παπανδρέου να με προστατεύει η αστυνομία που λέει ο λόγος. Μετά όλοι οι βαρεμένοι γνωστοί μου, που δεν είναι και λίγοι, είχαν να μου πουν τα διάφορα άσχετα προβλήματά τους που ούτε καν με ενδιέφεραν προφανώς. Τι κι αν έβρεχε ασταμάτητα , τι κι αν κουβαλούσα 10 κιλά πατάτες ( κάποτε περνούσα φάση πατάτας χαχα ) , τι κι αν μιλούσα στο κινητό , τι κι αν ήταν άλλος μαζί μου τι κι αν με πετύχαιναν ακριβώς μέσα στη μέση του δρόμου την ώρα που προσπαθούσα να περάσω απέναντι αυτοί το χαβά τους "έλα να σου πω, έχεις λίγο χρόνο μωρέ προλαβαίνεις". Οι εναλλακτικές διαδρομές , γιατί το σκέφτηκα κι αυτό , για να φτάσω με ησυχία στον πολυπόθητο προορισμό δεν βοήθησαν. Ο ιός εξαπλώνεται γρήγορα ειδικά αν είναι αργόσχολος. Λίγο αργότερα χτύπησε το αλτσχαιμερ τη διπλανή , η οποία εν μία νυκτί με βάφτισε Δημητρούλα  την έστηνε πίσω από την πόρτα και μόλις άκουγε κλειδί άνοιγε και μου έλεγε τον καημό της σε μια λιτή και απέριττη περίληψη δύο ωρών... Στη συνέχεια η γκαντεμιά έβαψε το μαλλί ξανθό σαντρέ και κυκλοφορούσε ελεύθερη σε πορεία που διασταυρωνόταν με το δρόμο μου. Το κλεμμένο πορτοφόλι μου, ο χαλασμένος υπολογιστής , η μαζική αυτοκτονία όλων των πηγών φωτισμού του σπιτιού από λάμπες μέχρι κεριά μέρα Κυριακή με κλειστά τα πάντα , η βροχή ένα 5 λεπτό πριν μαζέψω τα ρούχα , το καμένο φαγητό και πολλά άλλα που δε μου φτάνουν τρία blogs για να τα γράψω ακολουθούσαν την εμφάνιση της ... Πες το σύμπτωση εσύ για να μη σε πει κανείς καχύποπτο , αλλά πόση σύμπτωση είναι αυτή καλέ μου άνθρωπε ώστε να περάσει αυτοκίνητο από δίπλα σου να είστε 10 άτομα στο πεζοδρόμιο και μόνο σε εσένα να έρθουν τα νερά  και μετά να αναγκάζεσαι να κυκλοφορείς τοίχο τοίχο μη σου έρθει καμιά γλάστρα στο κεφάλι ;


5 σχόλια:

  1. Καλως ήλθες (αν δεν ήσουν ήδη) στο κόσμο της Kούλας!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @kovo voltes
    Σε ευχαριστώ πολύ

    @Coula
    καλώς σας βρήκα χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παρόλη την σπόντα που με βρήκε κατάστηθα για τους Νο 1 κατηγορίας ανθρώπους, ομολογώ πως ακόμα και με κίνδυνο να καταραστώ την ώρα και τη στιγμή πολύ θα το ήθελα να μπω στη Νο 2 κατηγορία και να σου κάνω παρέα ...

    Λες να γίνεται;
    για να δούμε ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @meggie
    Η μετάβαση είναι μεγάλη και επίπονη υπόθεση αλλά ποτέ δεν ξέρεις

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άφησε μου τη γνώμη σου
( Το Λακωνίζειν εστι φιλοσοφείν με εξαίρεση εμένα )