Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

By bus και by pass

Αθήνα 5ος αιώνας πΧ
Ήταν τον 5ο αιώνα αν θυμάμαι καλά τότε που ο Περικλής ήταν στις μεγάλες του δόξες ... στις δόξες που η εκάστοτε κυβέρνηση φτιάχνει και ένα δρόμο , ένα συντριβάνι ένα κάτι για να τους θυμούνται. Εκείνος αποφάσισε να χτίσει την Ακρόπολη , ένα ναό της εποχής με ένα πρόχειρο σχέδιο της φτήνιας. Την ώρα που το σχέδιο είχε ετοιμαστεί , η μελλοντική αξιοποίηση ήταν αποφασισμένη σε τελετές δωδεκαθεϊστών και σε αναρτήσεις πανό και είχαν πέσει τα πρώτα μπετά γεννήθηκε η κυρια-Ρούλα. ( το όνομα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά το μόνο που δεν έμαθα γι αυτή τελικά ήταν το όνομά της )


Αθήνα 2007 μΧ


Είχα ξυπνήσει το πρωί με τρομερό πονοκέφαλο, το παυσίπονο που είχα πιει πριν κοιμηθώ προφανώς δεν έκανε τίποτα. Ντύθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και έφυγα στο Γολγοθά προς τη σχολή. Όταν είχα έρθει στην Αθήνα εν γνώσει μου αποφάσισα να μείνω στο κέντρο. Μπορεί να ήθελα μια ώρα να φτάσω στο πανεπιστήμιο αλλά δεν πειράζει είχα σκεφτεί ένα λεωφορείο θα παίρνω σχετικά έξω από το σπίτι μου θα ρίχνω ένα ύπνο και σε μια ώρα θα είμαι στον προορισμό μου.Ωραία μέχρι εκεί. Είναι μια λογική σκέψη ενός ανθρώπου από την επαρχία ο οποίος δεν έχει υπολογίσει απεργίες, πορείες, επεισόδια , ματ, διαδηλώσεις, αποκλεισμούς δρόμων , επισκέψεις ξένων προέδρων/πρωθυπουργών κτλ.
Περίμενα 5 λεπτά, περίμενα 10 λεπτά , περίμενα 15 λεπτά ,  πέρασε ένα λεωφορείο που δεν χωρούσε καρφίτσα , πέρασε δεύτερο λεωφορείο που μπήκε η καρφίτσα που δεν είχε μπει στο πρώτο και γέμισε πέρασε τρίτο , πέρασε τέταρτο στο πέμπτο υπήρχε ένα μικρό περιθώριο και μπήκα... Πέντε στάσεις παρακάτω και ένω με έχουν τσαλαπατήσει ουκ ολίγες φορές βρίσκω θέση... Εντάξει λέω πάλι καλά θα κάτσω και θα κοιμηθώ κανένα 40λεπτό ακόμα.
Στην επόμενη στάση, επιβιβάζεται η κυρία-Ρούλα η περιβόητη ξέρεις ... κόκκινο κραγιόν γούνα και τσάντα γνωστού σχεδιαστή που αφήνει το στίγμα του στα ρούχα/αξεσουάρ λιτά και απέριττα. Ακολουθεί γνωστή τακτική ηλικιωμένου για να βρεί θέση.
Σε πλησιάζει... στέκεται δίπλα σου και σε κοιτάει στα μάτια χωρίς να σου μιλάει εννοείτε. Έχουμε και ένα επίπεδο...
Σκέψη 1η ... "Σήκω κοπέλα μου που έχω τα διπλά σου χρόνια ( μόνο διπλά; ) να κάτσω που δεν μπορώ να στέκομαι όρθια"
"Μπα να σταθείς όρθια δεν μπορείς ... τα λεφτά που έδωσες στη γούνα να τα έδινες σε ταξί. Μάθαμε όλοι με πρόσχημα την ηλικία "
 Το οπτικό πρεσάρισμα διαρκεί για 5 λεπτά μετά αφού πάρει απόφαση ότι δεν σηκώνεσαι με αυτό τον τρόπο αρχίζει γύρος δεύτερος :  Τα προβλήματα
"Αχχχ" και κρατάει τη μέση της
"Ουφ έχω και εγχειρισμένο πόδι/χέρι/έχω κάνει μπαλονάκι/by pass κτλ" απευθυνόμενη στον επίσης όρθιο διπλανό/διπλανή της ( αν είναι αλλοδαπός και δεν καταλαβαίνει δε μας απασχολεί) τα λέει η νύφη να τα ακούσει η πεθερά ξέρεις ...
"Απαπα αυτή η αρθρίτιδα και μου έχει πει ο γιατρός να μην κάθομαι όρθια"
Οι διάφοροι πόνοι περνούν δια μαγείας όταν απελπιστεί  και καταλάβει ότι δε σε πείθει, αρχίζει γύρος τρίτος : Το ηθικό
"Νεολαία ... Βλέπουν μεγάλο άνθρωπό και δεν σηκώνονται να κάτσει ... Τι γίνεται σήμερα χάθηκε ο σεβασμός.Θα κάναμε εμείς τέτοια στην εποχή μας;" Απευθυνόμενοι στον ίδιο εμβρόντητο διπλανό της όρθιο αλλοδαπό , ο οποίος στη Ζιμπάμπουε σιγά μην είχε λεωφορεία.
Τι κι αν εσύ δεν είσαι καλά τι κι αν έχεις πρόβλημα , απ τη στιγμή που γεννήθηκες μετά τον εμφύλιο καλά να πάθεις... Θα μπορούσες να είχες γεννηθεί νωρίτερα να ήξερες και μια προσωπικότητα βρε αδερφέ να με φωτίσεις τουλάχιστον αν ο Κολοκοτρώνης ήταν όντως gay να μην αναγκάζομαι να στηρίζομαι στο Σκαι.






ΥΓ 1 : Μισή ώρα αργότερα έφτασα στον προορισμό μου χωρίς να έχω σηκωθεί
ΥΓ 2 : Όποιος σκοπεύει να με στολίσει με καμιά τομάτα ή άλλο λαχανικό γιατί δε "σεβάστηκα" τη DGγριούλα ... παρακαλείται να μου τα ταχυδρομήσει ... Ξέρετε που έχουν πάει οι τιμές;;;



8 σχόλια:

  1. Συνήθως σηκώνομαι, πλην εξαιρέσεων λόγω κούρασης…
    Είναι και μερικοί όμως που δεν λένε ούτε ευχαριστώ…
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τίποτα μεμπτό δεν βλέπω εκ μέρους σου αγαπητή φίλη από τον Βορρά.
    Προσωπικά έχω βαρεθεί πλέον το να πρέπει να προβλέπω αν ο εκάστοτε ηλικιωμένος θα θιχτεί γιατί τον "φωτογράφησα" ως παππού/γιαγιά παραχωρώντας του την θέση μου ή θα ευχαριστηθεί γιατί τον ανακούφισα από την ορθοστασία.
    Και αυτό βέβαια δεν εξαρτάται από την ηλικία του αλλά από την "περηφάνεια" (για να μην πω βλακεία) του.
    Ο σεβασμός, τέλος, νοείται μόνο όταν είναι αμοιβαίος και αυτό τις περισσότερες φορές εγώ δεν το βλέπω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαχα!!

    Πολυ γελασα με την εισαγωγη της αναρτησης! Μετα σοβαρεψα! :)

    Οχι δεν θα δεχθεις ασχημα σχολια απο εμενα επειδη δεν σηκωθηκες για να κατσει η γιαγιουλα. Ειμαι υπερ της αποψης να κανεις κατι επειδη το θες και το νιωθεις οχιεπειδη ειναι "καλοι τροποι". Α το ενιωθες αυθορμητα να σηκωθεις ας το εκανες. Εφοσον δεν γουσταρες να σηκωθεις καλα εκανες και εκατσε.

    Ειμαι υπερ των επιλογων, και οχι του να κανεις οτι σου λενε οι αλλοι οτι πρεπει να κανεις!

    Την καλησπερα μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Sharpedon
    Είμαι εγώ απ το Βορρά και που είναι ο νότος ; χαχα
    Έχω σταματήσει να προβλέπω από καιρό ... και να μπαίνω στο καλούπι του καθώς πρέπει ... οπότε απλά το διασκεδάζω
    Καλώς σε βρήκα ( με βρήκες καλά ας μην το κάνουμε θέμα ... )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Αλχημιστής
    Καλησπέρα , καλησπέρα
    Αρκεί να μπορείς να στηρίξεις την επιλογή σου
    Συμφωνώ όπως και να χει


    ΥΓ . Σου έχω πει πόσο με εκνευρίζει ο Coelho... Αλλάξη username και άμεσα παρακαλώ χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν θα σχολιάσω για ευνόητους λόγους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Coula
    το "ευνόητους" δεν το έπιασα αλλά δεν πειράζει



    Πολύ καλημέρα σας ... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άφησε μου τη γνώμη σου
( Το Λακωνίζειν εστι φιλοσοφείν με εξαίρεση εμένα )