Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Ο ήρωας του αμμόλοφου

 Τι ώρα είναι δε θα ρωτήσω και δε θα κλάψω μα θα μιλήσω ….
Γύρισες απ τις υποχρεώσεις σου τις ατέλειωτες ( για τις οποίες θα κλαφτώ εν καιρώ ) αργά το απόγευμα, πήρες και θρυλικές αποφάσεις , οι οποίες επίσης δεν είναι της στιγμής και ξάπλωσες να χαλαρώσεις. Λίγη ξεκούραση την χρειαζόσουν άλλωστε. Μόνο που δεν τα υπολόγισες καλά. Όταν οι άνθρωποι ξαπλώνουν να ξεκουραστούν η ώρα 8 το απόγευμα δεν κοιμούνται και κυρίως δεν ξυπνούν στις 2 για να κόβουν βόλτες μετά σαν το Χάρο και να σκέφτονται ότι δουλεύουν το γλυκοχάραμα. Είναι η στιγμή που καταριέσαι για άλλη μια φορά το μισητό τηλέφωνο αλλά απ’ την ανάποδη … Γιατί δε με πήρε κανείς να ξυπνήσω;;
Τι να κάνεις; Τι να κάνεις ; Πώς να δολοφονήσεις χωρίς έλεος αυτή την άχρηστή ώρα; Ασχολείσαι με τον υπολογιστή , παίζεις 5-6 παιχνίδια και διώχνεις απ τη ζωή σου 2-3 ώρες. Σε βρίσκει η ώρα 5 να βλέπεις τηλεμάρκετινγκ στην τηλεόραση μέχρι ένα τυχαίο ζάπινγκ να σε βγάλει στην πόρτα του Σκαι και στο ντοκιμαντέρ κόλαφο..
Το θέμα μας είναι η ζωή των σκαθαριών και το τοπίο έρημος… Η περιηγησή σου ξεκινά με το αρσενικό σκαθάρι να ψάχνει γκόμενα. Τα κοντινά στο θλιμμένο βλέμμα του κυρίου-Σκαθάρι στην αγωνιώδη περιπλάνηση του πάνω στον αμμόλοφο με πιάνο να ακούγεται στο βάθος σου φέρνει άνετα στο μυαλό τον Λεονάρντο στην κουπαστή του Τιτανικού. Και μετά ό φοβερός αφηγητής ( 10 μέρες θα γελάω ) σε ενημερώνει ότι η αναζήτηση απέδωσε. Ναι ναι μπορείς να χαρείς άνετα το βρήκε το ταίρι του και μετά αρχίζει η διαδικασία να τη ρίξει … Αστα άλλα δράματα και τα κοντινά κοντινά και το πιάνο πιάνο και η περιγραφή αλλά αφηγητής τσόντας σταθερη. Τα σκαθάρια, λοιπόν , ( να το πω ευγενικά ) συνουσιάζονται με κλειστά φώτα under ground αφού έχουν φτιάξει μια τύπου μπάλα από χώμα όπου στο τέλος η θηλυκή θα κρύψει το αυγό της.. Επί 20 λεπτά παρακολουθούμε τα σκαθάρια να μαζεύουν κόκκο κόκκο το χώμα και με απίστευτη μαεστρία να φτιάχνουν την περιβόητη μπάλα. Δεν χρειάζεται να αναφέρω φαντάζομαι ότι αν δεν είχα κοιμηθεί αρκετά θα με είχε πάρει ο ύπνος στο 5λεπτο ; Τα δε κοντινά είναι τόσο έντονα που από λεπτό σε λεπτό περιμένεις να ξεπηδήσει από την τηλεόραση το μεταλλαγμένο έντομο και να σε φάει υπό τις νότες του Μπετόβεν του Μπαχ και δεν ξέρω και εγώ ποιού κλασσικού ακούς τόση ώρα.
Αφού τα κατάφεραν έθαψαν την μπάλα θάφτηκαν και τα ίδια και …
« Μετά την ολοκλήρωση της πράξης το αρσενικό αποχωρεί προς ανεύρεση νέας συντρόφου » Πες μου τώρα ότι οι άνθρωποι δεν έχουν άμεση σχέση με το ζωικό βασίλειο και πως διαφωνείς με το Δαρβίνο ή ότι δεν ξέρεις κανένα που στην 5η μετεμψυχωσή του δεν θα γεννηθεί σκαθάρι… Τέλος πάντων ο Δαλάι Λάμα δεν έχει να κάνει με το θέμα μου ή μήπως έχει;
Η θηλυκή μένει με το αυγό ένα δύο μήνες και το αφήνει κι αυτή μέχρι να εκκολαφθεί … Ένα χρόνο αργότερα που αν μπορούσε ο σκηνοθέτης να μας το δείξει δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο θα το έκανε άνετα, «μια νέα ζωή εμφανίζεται στη μέση της ερήμου» …
Λίγο πριν το κλείσιμο … το επός κλείνει όπως του αρμόζει«Το σκαθάρι είναι ο μικρό ήρωας της ερήμου αυτός που με τα περιττωματά του τρέφει την λιγοστη βλάστηση η οποία θα θρέψει τα ζώα που αργότερα θα γίνουν λεία των σαρκοφάγων. Είναι μια από τις πηγές της τροφικής αλυσίδας» Ταυτόχρονα στην πλατεία Κολοκοτρώνη εμφανίζεται το άγαλμα του κυρίου και της κυρίας Σκαθάρι να δείχνει προς τη Σαχάρα…


ΥΓ. Αφηγητής : Βασίλης Καΐλας





Αν υποψιαστώ ότι μιλάμε για τον ίδιο Βασίλη Καΐλα θα "ταραχθώ"

2 σχόλια:

Άφησε μου τη γνώμη σου
( Το Λακωνίζειν εστι φιλοσοφείν με εξαίρεση εμένα )